The Result of Smart kid Coacher Application on Nutritionaland Knowledge of Overweight School Children at 4 Pilot School Sammutprakan
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Majorities of problems on school-age children are overweight and obesity and those are the risk to chronic illness. The quasi-experimental research design was conducted. This study aimed to test the effect of Smart Kid Coacher program on nutrition status and Knowledge of nutrition among students with overweight. There were 136 participants who were convenience sampling method from 4 areas of the primary school. Those consisted 1) Wat PhraekKaSa School 2) NakdeeWitthaya School 3) Municipal School 1 in Ramkhamhaeng Demonstrated School and 4) Wat Rat Bamrung Community School. The Smart Kid Coacher program was applied from Child Weight Management of the Department of Health Ministry of Public Health and Pender's health promotion model, and which was conducted after data collecting at baseline. There were 2 parts of data collections; 1) the questionnaires that covered eating and exercise behavior, and 2) body mass index. Those were collected in 3 times; baseline, post-experiment at 3 months, and follow up period at 6 months. The descriptive statistics; frequency, percentile, and mean were used. The finding; there was no significance of knowledge of nutrition in those of pre-experiment, post-experiment, and follow up (p-value >.05). However, in post-experiment; there were higher levels of nutrition status with different significance than pre-experiment. Most of the participants (88.83%) had constant both of body weight and height. 11 participants decreased +3 S.D. to +2 S.D. (8.09%), 9 participants decreased +2 S.D. to +1.5 S.D. (6.62%), and only one participant decreased +2 S.D. to Median (0.74%). In contrast there one participant increased in nutrition status from +2S.D. to +3S.D. (0.74%). Therefore, these results showed that no difference of nutrition status and researcher recommend that; 1) should encourage schools to organize activities that focused on self-awareness, empowerment and provide the environment for nutrition behavior modification.
Article Details
References
2.ปริยาภรณ์ มณีแดง.บทบาทพยาบาลอนามัยชุมชนในการป้องกันโรคอ้วนในเด็กวัยเรียน;2561 [วันที่อ้างถึง 12พฤศจิกายน 2561].ที่มา:www.tcithaijo.org/index.php/jnatned/article/view/ 111698.
3. กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือนักจัดการน้ำหนักเด็กวัยเรียน Smart Kid coacher.กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์บริษัทสามเจริญพาณิชย์ (กรุงเทพฯ) จำกัด;2559
4. ปุลวิชช์ ทองแตงและจันทร์จิรา สีสว่าง. ภาวะน้ำหนักเกินในเด็กไทย; 2554 [วันที่อ้างถึง 12 พฤศจิกายน 2561].ที่มา : https://med.mahidol.ac.th/nursing/jns/DocumentLink/2555/issue_03/02.pdf.
5. นวลอนงค์ บุญจรูญศิลป์. เด็กไทยกับนิสัยการกิน; 2546 [วันที่อ้างถึง 31 ตุลาคม 2561].ที่มา:http://www.doctor.or.th/article/detail/ 1815.
6. เพ็ญศรี เปลี่ยนขำ, บุญยง เกี่ยวการค้า, และสิน พันธุ์พินิจ.การพัฒนาโปรแกรมการควบคุมภาวะน้ำหนักเกินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสาธารณสุขและการพัฒนา, 8(2), 186-200.
7. พัณณะวไล พินทุนันท์.บทความบทความฟื้นวิชาความชุกและแนวทางการป้องกันโรคอ้วนในเด็ก.วารสารการแพทย์ทหารบก2555;65:133-6.
8. อุรุวรรณ แย้มบริสุทธิ์.ความไม่มั่นคงทางอาหารและโรคอ้วนในเด็ก. วารสารสาธารณสุข 2561;48: 95-107.
9. ลิวรรณ อุนนาภิรักษ์และคณะ. ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพต่อพฤติกรรมการทำกิจกรรมทางกายของเด็กวัยเรียนชั้นประถมศึกษาที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. Journal of Nursing Science 2554;29: 15-26
10. แนวทางในการเรียนรู้ฉลากโภชนาการแบบ GDA ของสำนักอาหาร ประจำปีงบประมาณ 2555. [วันที่อ้างถึง 4 พฤษภาคม 2559].ที่มา: http://iodinethailand. fda.moph.go.th/PMQABOF/file_fiscal/97.pdf.
11. ศศิธร ตันติเอกรัตน์และคณะ.ประสิทธิผลของโปรแกรมป้องกันโรคอ้วนต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารและพฤติกรรม การทำกิจกรรมทางกายของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราช-ชนนีกรุงเทพมหานคร2558;31: 47-61.
12. พัชราภัณฑ์ ไชยสังข์และคณะ. ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 -6 ที่มีนํ้าหนักเกินเกณฑ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา 2557;20: 30-43.
13. Nicklas TA, O’Neil CE, Hughes SO,Liu Y. Resemblance of dinner mealconsumption among mother andpreschool-aged child dyads fromfamilies with limited incomes Int JChild Health Nutr 2013; 2: 178-88.