การศึกษาความชุกโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันและเปรียบเทียบประสิทธิภาพการวินิจฉัยระหว่างการย้อมสีไซโตเคมีและอิมมูโนฟีโนไทป์ ของผู้ป่วยเด็กในโรงพยาบาลศิริราช

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: ศึกษาความชุกของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดลิมโฟบลาสติก และชนิดไมอิลอยด์ ในผู้ป่วยเด็กโรงพยาบาลศิริราช และเปรียบเทียบประสิทธิภาพการวินิจฉัยด้วยวิธีย้อมสีทางเซลล์เคมีและอิมมูโนฟีโนไทป์ วิธีการศึกษา: วิเคราะห์ย้อนหลังผู้ป่วยเด็กอายุ 0–18 ปี จำนวน 302 ราย ที่ได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันปี ค.ศ. 2008–2021 โดยประเมินความชุกของ ALL และ AML พร้อมวิเคราะห์พารามิเตอร์ทางโลหิตวิทยา เปรียบเทียบค่าความไว ความจำเพาะ และค่าทำนายของการย้อมสีทางเซลล์เคมีเทียบกับอิมมูโนฟีโนไทป์ ผลการศึกษา: ในผู้ป่วย 302 ราย (ชาย 176 ราย หญิง 126 ราย) พบ ALL มากที่สุด (76.5%) แบ่งเป็น B-ALL 69.2% และ T-ALL 7.3% และพบ AML 23.5% ผู้ป่วย T-ALL มีอายุ (p < 0.01), ค่าฮีโมโกลบิน (p = 0.044) และจำนวนเม็ดเลือดขาว (p = 0.012) สูงกว่ากลุ่ม AML และ B-ALL การย้อม MPO และ SBB มีความถูกต้องสูงในการวินิจฉัย AML โดยมีความไว 74.51% และ 85.92% ตามลำดับ และความจำเพาะ 100% การย้อม PAS มีค่าความจำเพาะสูงสำหรับ B-ALL (89.94%) แต่มีความไวต่ำใน T-ALL (50%) สรุป: การย้อมสีทางเซลล์เคมีมีประโยชน์ในการวินิจฉัยมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน การย้อม PAS และ MPO สามารถช่วยจำแนกชนิดของโรคได้ โดยเฉพาะในสถานพยาบาลที่มีทรัพยากรจำกัด ทำให้สามารถเริ่มการรักษาได้อย่างทันท่วงทีและเพิ่มโอกาสในการรักษาผู้ป่วยเด็ก