ABO antibody titers and hemolysins in groups O, A, and B blood donors and their pooled leukocyte-poor platelet concentrates at Siriraj Hospital

Abstract

Abstract:

Introduction: ABO antibodies may cause severe hemolytic transfusion reactions in ABO-incompatible recipients of whole blood and platelets. Objective: To study the ABO antibody titers of groups O, A, and B blood donors and their pooled leukocyte-poor platelet concentrates (LPPC) in platelet additive solution (PAS), the association of ABO antibody titer and hemolytic-inducing ability, and the prevalence of “low antibody titer” group O blood donors at Siriraj Hospital. Materials and Methods: One hundred blood donors from each group (O, A, and B) were enrolled. ABO antibody at room temperature (RT) and anti-human globulin (AHG) phases of donors and LPPC were assessed and compared. Hemolytic–inducing ability of donor serum was also evaluated.  Results:  In donors, anti-A and anti-B titers ranged from 4-1,024 and 4-2,048, respectively. In LPPC, anti-A and anti-B titers ranged from 4-128 and 8-256, respectively. The titers in LPPCs were significantly different from their maximum donors’ titer (p < 0.001). Hemolysin was positive in 98%, 83%, and 69% of group O, A, and B donors, respectively. The positive hemolysin had higher RT/AHG anti-A and anti-B titers than the negative group (p < 0.001). Conclusion: ABO antibody titer < 128 was observed in 22% of group O blood donors, but 98% had positive hemolysin. 85 % of LPPC from these donors had ABO antibodies titer < 128. Twenty percent of group O LPPC had titer > 128. Testing for hemolysin in universal group O whole blood donors and assessing ABO antibody titers in LPPC may increase the transfusion safety of ABO incompatible recipients.

บทคัดย่อ

บทนำ  ABO แอนติบอดีอาจทำให้เม็ดเลือดแดงแตกอย่างรุนแรงในผู้รับเลือดและเกล็ดเลือดต่างหมู่ ABO วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับ ABO แอนติบอดีของผู้บริจาคโลหิตหมู่ O, A และ B และเกล็ดเลือดชนิดรวมถุงที่มีเม็ดเลือดขาวปนเปื้อนน้อย (LPPC) ความสัมพันธ์ระหว่างระดับ ABO แอนติบอดีและความสามารถในการกระตุ้นให้เม็ดเลือดแดงแตก และความชุกของผู้บริจาคโลหิตหมู่ O ที่มีระดับแอนติบอดีต่ำ ที่โรงพยาบาลศิริราช วัสดุและวิธีการ ประเมินระดับ ABO แอนติบอดีที่อุณหภูมิห้อง (RT) และแอนติฮิวแมนโกบูลินเฟส (AHG) ในผู้บริจาคโลหิตหมู่ O, A และ B หมู่ละ 100 ราย เปรียบเทียบกับใน LPPC และความสามารถในการกระตุ้นให้เม็ดเลือดแดงแตกของซีรัมผู้บริจาค ผลการศึกษา พบว่า anti-A และ anti-B ไตเตอร์ในผู้บริจาคอยู่ระหว่าง 4-1,024 และ 4-2,048 ตามลำดับ ส่วนใน LPPC อยู่ระหว่าง 4-128 และ 8-256 ตามลำดับ ระดับแอนติบอดีใน LPPC ต่างจากระดับสูงสุดในผู้บริจาคของ LPPC ถุงนั้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.001) พบฮีโมไลซินบวก 98%, 83% และ 69% ในผู้บริจาคหมู่ O, A และ B ตามลำดับ กลุ่มบวกมีระดับ RT/AHG anti-A และ anti-B สูงกว่ากลุ่มลบ (p < 0.001) สรุป  ร้อยละ 22 ของผู้บริจาคโลหิตหมู่ O มีระดับแอนติบอดี < 128 แต่ ร้อยละ 98 มีฮีโมไลซินเป็นบวก ร้อยละ 85 ของ LPPC จากผู้บริจาคเหล่านี้มีระดับแอนติบอดีไตเตอร์ < 128, 20% ของ LPPC หมู่ O มีระดับแอนติบอดีไตเตอร์ > 128 การตรวจฮีโมลิซินในเลือดครบส่วนหมู่ O และ ระดับ ABO แอนติบอดีใน LPPC หมู่ O อาจช่วยเพิ่มความปลอดภัยในการให้เลือดต่างหมู่