Self-care Behavior among Patients with Type 2 Diabetes Mellitus
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Abstract
This research was the descriptive study aimed to study the self-care behavior of patients in type 2 diabetes patients (T2DM). Within 305 participants in type 2 diabetes patients (T2DM) who got health care service in DM clinic at out-patient department, Phrae Hospital, Phare province. A questionnaire consisted of two parts: 1) Socio-demographic data and health profile ; 2) The of patients with T2DM which consisted of 16 items. Data were analyzed using descriptive statistics.
Results showed that most of them were females with 61.64 % and aged more than 60 years with 55.08 %. Most patients (41.64 %) had obesity such as BMI >25 kg/m2; they had HbA1c > 7 percentage with 56.39 %. The overall score of Self-care Behavior was high (Mean=2.82, SD= .52. The important self-care behavior of the diabetes clients from the most to least were stress management, follow up visit, medication adherence, glucose management, physical activity, and diet control respectively. Conclusions: the health-care provider should find a new project or an activity promoting self-care behavior such as diet control, physical activity and blood sugar monitoring at home to improve glycemic control and mitigate the diabetic complications.
Article Details
Copyright notice
Article published in the Journal of Disease and Health Risk DPC.3 Nakhon Sawan. It is considered a work of academic research and analysis as well as the personal opinion of the author. It is not the opinion of the Office of Disease Prevention and Control 3, Nakhon Sawan. Or the editorial team in any way Authors are responsible for their articles.
Privacy Policy
Name, address and e-mail address specified in the Journal of Disease and Health Risk DPC.3 Nakhon Sawan. It is used for identification purposes of the journal. And will not be used for any other purpose. Or to another person.
References
1.International Diabetes Federation. IDF Diabetes Atlas 8thedition. [Internet]. 2017. [cited 2019
October 1]; Available from: https://diabetesatlas.org/resources/2017-atlas.html
2.มันทนา ประทีปะเสน, เรวดี จงสุวัฒน์ และฉัตรนภา หัตถโกศล. ชุดความรู้เรื่องการบริโภคอาหาร
เกินสัดส่วน หวานเกิน มันเกิน เค็มเกิน. กรุงเทพ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ; 2554.
3.World Health Organization. Global report on diabetes 2016. [Internet]. 2016. [cited 2019
October 7]; Available from: https://bit.ly/2MiG6hP.
3.กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. สถิติข้อมูลโรคไม่ติดต่อเรื้อรังของสำนักโรคไม่ติดต่อจำนวนและ
อัตราตาย โรคไม่ติดต่อประจำปี 2558. [อินเตอร์เน็ต]. 2558. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2562]. เข้าถึงได้จาก :
https://bit.ly/2uWWfRN
4.สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. รายงานประจำปี 2558.
[อินเตอร์เน็ต]. 2558. [เข้าถึงเมื่อ 5 เมษายน 2561]. เข้าถึงได้จาก: ttp://thaincd.com/document/file/
download/paper-manual/Annual- report-2015.pdf
5.วิชัย เอกพลากร, วรรณี นิธิยานันท์, บัณฑิต ศรไพศาล, ปานเทพ คณานุรักษ์ และสำนักงานโรค
ไม่ติดต่อ. การสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกายครั้งที่ 5 (Thai National Health
Examination Surcey, NHES V). นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข, 2559.
6.ชัชลิต รัตรสาร. สถานการณ์ปัจจุบันและความร่วมมือเพื่อปฏิรูปการดูแลรักษาโรคเบาหวานในประเทศ
ไทย. [อินเตอร์เน็ต]. 2560. [เข้าถึงเมื่อ 7 ตุลาคม 2562]. เข้าถึงได้จาก: ttps://www.novonordisk.com
/... /Thailand%20Blueprint %20for%20Change_2017
7.พรทิพย์ มาลาธรรม, ปิยนันท์ พรหมคง และประคอง อินทรสมบัติ. ปัจจัยทำนายระดับน้ำตาลในเลือดของ
ผู้สูงอายุที่เป็นโรคเบาหวาน. Ramathibodi Nursing Journal 2010; 16(2): 218-237.
8.สมจิต หนุเจริญกุล. การดูแลตนเอง: ศาสตร์และศิลปะทางการพยาบาล (ฉบับปรับปรุงแก้ไข ครั้งที่ 1).
กรุงเทพ: วี.เจ.พริ้นติ้ง; 2540.
9.สุปรียา เสียงดัง. พฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานที่ควบคุมระดับน้ำตาลไม่ได้.วารสารเครือข่าย
วิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ 2560; 4(1):191-204.
10.เจษฎากร โนอินทร์ ทิพย์วารี มีจันโท สุกัญญา กัญศรี และพิสิษฐ์ พูลประเสริฐ. พฤติกรรมการดูแลตนเอง
ของผู้ป่วยเบาหวาน ในเขตพื้นที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลพลายชุมพล อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก.
รายงานสืบเนื่องการประชุมสัมมนาวิชาการ การนำเสนอวิจัยระดับชาติ เครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย
ราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่ 17 ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จังหวัดพิษณุโลก วันที่ 21 กรกฎาคม
2560: หน้า 2651-2663.
11. อมรรัตน์ ภิรมย์ชมและอนงค์ หาญสกุล. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวาน
ชนิดที่ 2 ในอำเภอหนองบัวระเหว จังหวัดชัยภูมิ. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 6 ขอนแก่น 2554;
18(1): 3-10.
12.คลินิกเบาหวาน แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลแพร่. ข้อมูลผู้ป่วยเบาหวาน คลินิกเบาหวาน
โรงพยาบาลแพร่. แพร่: โรงพยาบาลแพร่; 2561. (เอกสารอัดสำเนา)
13.Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educational and
Psychological Measurement 1970; 30(3): 607-610.
14.Schmitt A, Gahr A, Hermanns N, Kulzer B, Huber J, Haak T. The Diabetes Self-management
questionnaire (DSMQ): development and evaluation of an instrument to assess diabetes-
care activities associated with glycemic control. Health and Quality of Life 2013;11(138): 1-14.
15.Sami W, Ansari T, Butt NS, Hamid MR. Effect of diet on type 2 mellitus: A review. International
Journal of Health Science 2017; 11(2): 65-71.
16.ศรินทิพย์ โกนสันเทียะ. (2554). คุณภาพชีวิตผู้ป่วยเบาหวานโรงพยาบาลเฉลิมพระเกียรติสมเด็จย่า
100 ปี เมืองยาง อำเภอเมืองยาง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา;
17(1): 31-44.
17.กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ 2561. [อินเตอร์เน็ต]. 2561.
[เข้าถึงเมื่อ 7 เมษายน 2562]. เข้าถึงได้จาก: https://phartrillion.com/allowance/
18.Kyrou I, Tsigos C. Obesity in the elderly diabetic patient. Diabetes Care 2009; 32 (Suppl 2):
S403-S409.
19.ตวงพร กตัญญุตานนท์, วัชนีย์ จันทร์ปัญญา, สุธีธิตา ปาเบ้า, เสาวณี เบ้าจังหาร, ธรพร น้อยเปรม, สาวิกา
พาลี และจันทร์เพ็ญ แสงขันธ์. พฤติกรรมดูแลสุขภาพตนเองของผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง
สถานีอนามัยแห่งหนึ่ง ในตำบลบางเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่ง
ประเทศไทย 2560; 6(2): 53-62.