ผลของปริมาณเอทานอลต่อลักษณะทางกายภาพและสมบัติเชิงกลของ ตำรับมาส์กหน้าชนิดลอกออกที่มีส่วนผสมของสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์

บทคัดย่อ

บทนำ: การมาส์กหน้าเพื่อการฟื้นฟูสภาพผิวเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน ผู้วิจัยจึงมีความสนใจที่จะพัฒนาตำรับมาส์กหน้าชนิดลอกออก โดยนำสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์มาผสมกับพอลิเมอร์ที่มีคุณสมบัติเป็นสารก่อฟิล์มเมื่อแห้งอย่างสมบูรณ์ สามารถลอกออกได้ และใช้ 95% เอทานอลเป็นตัวเร่งการทำแห้งเพื่อลดระยะเวลาในแห้งของฟิล์ม งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของปริมาณเอทานอลต่อลักษณะทางกายภาพของตำรับพื้นและสมบัติเชิงกลของแผ่นฟิล์มมาส์กหน้าชนิดลอกออกที่มีส่วนผสมของสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์ วิธีการดำเนินการวิจัย: เตรียมตำรับพื้นที่ประกอบด้วยพอลิไวนิลแอลกอฮอล์และกลีเซอรีนความเข้มข้นโดยน้ำหนักร้อยละ 15 และ 6 ตามลำดับ เติม 95% เอทานอล ความเข้มข้นโดยน้ำหนักร้อยละ 2, 6, 10, 12 และ 15 ลงในสารละลายของสารก่อฟิล์ม ประเมินลักษณะทางกายภาพ เช่น พีเอช ความใส เวลาการทำแห้งและความหนืด จากนั้นเตรียมตำรับมาส์กหน้าชนิดลอกออกที่มีส่วนผสมของสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์ความเข้มข้นโดยน้ำหนักร้อยละ1, 2 และ 4 ตามลำดับ ลงในสูตรตำรับพื้นที่มีสมบัติทางกายภาพที่เหมาะสม แล้วทดสอบสมบัติเชิงกลของแผ่นฟิล์มที่ได้ ผลการศึกษาวิจัย: ปริมาณแอลกอฮอล์ที่เพิ่มขึ้นในตำรับพื้นมีผลทำให้ตำรับมีความใส พีเอชลดลงเล็กน้อยเวลาการทำแห้งลดลงและมีความหนืดเพิ่มขึ้นปริมาณแอลกอฮอล์ที่เหมาะสมคือร้อยละ 15 โดยน้ำหนัก และเมื่อเติมสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์ปริมาณที่เพิ่มขึ้นได้ตำรับมีสีเขียวเข้มขึ้น พีเอชไม่เปลี่ยนแปลง เวลาการทำแห้งและความหนืดลดลง เมื่อนำแผ่นฟิล์มที่ได้มาทดสอบสมบัติเชิงกล พบว่าตำรับที่เติมสารสกัดบัวบกมีค่าความต้านแรงดีงและความสามารถในการยืดเพิ่มขึ้น แต่แรงยึดเกาะลดลงเมื่อเทียบกับตำรับที่ไม่ได้เติมสารสกัดบัวบก สรุปผลการวิจัย: ปริมาณเอทานอลมีผลต่อเวลาการทำแห้งและความหนืดของตำรับมาส์กหน้าชนิดลอกออกที่ผสมสารสกัดบัวบกในแอลกอฮอล์และมีพอลิไวนิลแอลกอฮอล์เป็นสารก่อฟิล์ม นอกจากนี้ปริมาณแอลกอฮอล์ในสารสกัดมีผลต่อสมบัติเชิงกลด้านความต้านทานแรงดึง ความสามารถในการยืดและแรงยึดเกาะของแผ่นฟิล์ม เนื่องจากแอลกอฮอล์ลดการพองตัวของพอลิไวนิลแอลกอฮอล์และทำให้กลีเซอรีนละลายเพิ่มมากขึ้น