ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ด้วยเกณฑ์วันนอน มูลค่าการเรียกเก็บ มูลค่าการชดเชยและผลลัพธ์ค่ารักษาพยาบาลผู้ป่วยที่ส่งต่อจากโรงพยาบาลศูนย์ไปรักษาต่อในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การส่งต่อผู้ป่วยนอนโรงพยาบาลศูนย์ไปรักษาต่อในโรงพยาบาลชุมชน เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการทรัพยากรในระบบสุขภาพ วัตถุประสงค์: เพื่อวิเคราะห์ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ด้วยเกณฑ์วันนอน มูลค่าการเรียกเก็บ มูลค่าการชดเชย และผลลัพธ์ค่ารักษาพยาบาลผู้ป่วยที่ส่งต่อจากโรงพยาบาลศูนย์ไปรักษาต่อในโรงพยาบาลชุมชนได้รับหรือไม่ได้รับยาต้านแบคทีเรียชนิดฉีด วิธีการศึกษา: การวิจัยเชิงวิเคราะห์ ประชากร 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่ง ได้รับยาจากโรงพยาบาลศูนย์ และกลุ่มสองได้รับยาจากโรงพยาบาลชุมชน ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2565 – กันยายน 2566 วิเคราะห์ผลโดยใช้สถิติ Mann-Whitney U-test ผลการศึกษา: ผู้ป่วยได้รับยาต้านแบคทีเรียชนิดฉีดจากโรงพยาบาลศูนย์ จำนวน 522 ราย (ร้อยละ 23.97) ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย 1,385 (ร้อยละ 63.59) พบการส่งต่อไปรักษาในรพ.ขุนหาญ รพ.ขุขันธ์ และรพ.กันทรารมย์ สูงสุดสามอันดับแรก ภาพรวมต่อครั้งการนอนโรงพยาบาลของผู้ป่วย พบว่า ค่าเฉลี่ยค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ด้วยเกณฑ์วันนอน คือ 3.21 ค่าเฉลี่ยมูลค่าการเรียกเก็บ คือ 41,334.75 บาท ค่าเฉลี่ยมูลค่าการชดเชย คือ 27,867.63 บาท และค่าเฉลี่ยผลลัพธ์ค่ารักษาพยาบาล คือ -13,467.13 บาท ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ด้วยเกณฑ์วันนอน มูลค่าการเรียกเก็บ มูลค่าการชดเชย ของผู้ป่วยที่ได้รับยาต้านแบคทีเรียชนิดฉีดจากโรงพยาบาลศูนย์มีค่าสูงกว่าแต่ผลลัพธ์ค่ารักษาพยาบาล มีค่าต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p-value < 0.01 ผู้ป่วยส่งต่อไปรักษาในโรงพยาบาลชุมชนมีมูลค่าการเรียกเก็บ จำนวน 90,027,098.20 บาท ได้รับการชดเชย จำนวน 60,695,692.22 บาท ทำให้โรงพยาบาลขาดทุน 29,331,405.98 บาท กลุ่มโรคที่ขาดทุน 3 อันดับแรก ได้แก่ กลุ่มโรคของระบบย่อยอาหาร กลุ่มโรคติดเชื้อและโรคปรสิตบางโรคและกลุ่มโรคการบาดเจ็บ การเป็นพิษและผลสืบเนื่องบางอย่างของสาเหตุภายนอกตามลำดับ สรุปผล: ผู้ป่วยส่งต่อจากโรงพยาบาลศูนย์ไปรักษาต่อในโรงพยาบาลชุมชน พบว่า การได้รับยาจากโรงพยาบาลศูนย์ ส่งผลให้ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ด้วยเกณฑ์วันนอน มูลค่าการเรียกเก็บและมูลค่าการชดเชย มีมูลค่าสูง และเมื่อคำนวณผลลัพธ์ค่ารักษาพยาบาลพบว่ามีการขาดทุนมากกว่าการไม่ได้รับยาจากโรงพยาบาลศูนย์