ผลของริสเพอริโดนต่อเภสัชจลนศาสตร์ของวาลโปรเอทในผู้ป่วยโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว
Main Article Content
Abstract
บทนำ: ปัจจุบันมีการใช้ริสเพอริโดนร่วมกับวาลโปรเอทในการรักษาผู้ป่วยโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้วที่มีภาวะแมเนียเพิ่มขึ้นเนื่องจากให้ผลดีในการรักษา จากรายงานที่ขัดแย้งกันของการใช้ริสเพอริโดนต่อเภสัชจลนศาสตร์ของวาลโปรเอท งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของริสเพอริโดนต่อเภสัชจลนศาสตร์ของวาลโปรเอทโดยการเปรียบเทียบพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ของวาลโปรเอทโดยการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยระดับยาเมื่อถึงสภาวะคงที่และอัตราการกำจัดยา วิธีการดำเนินการวิจัย: ศึกษาเชิงเปรียบเทียบโดยเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่างที่มีรายงานข้อมูลระดับวาลโปรเอท ณ สภาวะคงที่ จำนวน 129 ราย ย้อนหลังสองปีจากฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์ โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ จังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มตัวอย่างถูกจำแนกออกเป็นสองกลุ่มคือ กลุ่มควบคุมคือกลุ่มที่ได้รับวาลโปรเอทเดี่ยว 91 ราย และ กลุ่มทดลองคือกลุ่มที่ได้รับวาลโปรเอทร่วมกับริสเพอริโดน 38 ราย จากนั้นรวบรวมวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Chi-square และ t-test ผลการศึกษาวิจัย: พบข้อมูลพื้นฐานได้แก่ อายุ น้ำหนัก ขนาดยาวาลโปรเอทเฉลี่ย สัดส่วนการกระจายของเพศ ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างสองกลุ่ม (P>0.05) เมื่อเปรียบเทียบพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ยาวาลโปรเอทระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของค่าเฉลี่ยระดับยาวาลโปรเอทระหว่างกลุ่มควมคุมและกลุ่มทดลองเป็น 66.03±30.01 และ 83.72±37.47 มิลลิกรัม/ลิตร (P=0.012) ตามลำดับ และพบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยอัตราการกำจัดยาวาลโปรเอทระหว่างกลุ่มควมคุม 0.71± 0.74 ลิตรต่อชั่วโมง และ กลุ่มทดลอง 0.55±0.41 ลิตรต่อชั่วโมง (P=0.037) อย่างไรก็ดีไม่พบความแตกต่างค่าเฉลี่ยของอัตราการกำจัดยาวาลโปรเอทต่อน้ำหนักตัวระหว่างกลุ่มควมคุมและกลุ่มทดลอง 0.29±0.33 และ 0.27±0.16 ลิตรต่อชั่วโมงต่อกิโลกรัม (P>0.05) สรุปผลการวิจัย: หากพิจารณาจากอัตราการกำจัดยาวาลโปรเอทต่อน้ำหนัก สามารถสรุปได้ว่าการใช้ริสเพอริโดนไม่ส่งผลต่ออัตราการกำจัดยาของวาลโปรเอทเมื่อใช้ร่วมกัน
Article Details
In the case that some parts are used by others The author must Confirm that obtaining permission to use some of the original authors. And must attach evidence That the permission has been included