Relationship between values and culture and suicide of the people in Lamphun province
Keywords:
values, culture, suicideAbstract
Objective To study relationship between values and culture and suicide of the people in Lamphun province.
Method This research is quantitative research. selection a purposive sampling with direct relatives of 61 suicides and community / village health volunteers, residents of 122 suicides in 8 districts of Lamphun province total 183 samples were collected by questionnaire. Data were analyzed by the statistical package for social science.
Results Values and cultures related to suicide among people in Lamphun include: Behavior of persons with dislike personality, Stress disorder, Psychosis, The person can not adapt to the people in the community, Do not participate in community activities and include factors such as Incompatible with colleagues, Not satis fi ed with what they have, Failure to work, Working pressure, The pressure caused by the illegal etc.
Conclusion Values and cultures, both social and personal. It is an important factor in relation to suicides of the people in Lamphun province. Therefore, the development of family institutions to be strong. It is an urgent priority to prevent and alleviate suicide in
society.
References
World Health Organization. Mental health. Retrieved from http://www.who.int/mental_health/ preventtion/ suicideprevent/suicide/en /ind.html. [25 December 2016]
กรมสุขภาพจิต. สถานการณ์การฆ่าตัวตายปีพ.ศ.2558. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข; 2558.
กรมสุขภาพจิต. การป้องกันปัญหาการฆ่าตัวตาย: ภัยเศรษฐกิจทําให้คนฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้นจริงหรือ. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข; 2556.
สํานักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวสาธารณสุข. สถิติสาธารณสุขพ.ศ. 2550-2556. กรุงเทพฯ: สํานักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข; 2556.
อภิชัย มงคล, ทวี ตั้งเสรี, สมชาย โรจนรัตนางกูร, มนัส ยอดคํา, บุษบา อนุศักดิ์, และนิตยาภรณ์ มงคล. รายงานการวิจัยเรื่องการป้องกันการฆ่าตัวตายในภาคเหนือตอนบน:ปัจจัยด้านวัฒนธรรม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2550.
Durkheim E. Suicide. New York:Mc Millan Publishing; 1996.
มาโนช หล่อตระกูล. การฆ่าตัวตาย: การรักษาและการป้องกัน. กรุงเทพฯ: คณะแพทย์ศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี; 2556.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. ฆ่าตัวตาย : สูญเสียทางเศรษฐกิจ16,000 ล้านบาท. เข้าถึงเมื่อ [5 มกราคม 2556]. เข้าถึงจาก https://www.kasikornresearch.com/th/k-econanalysis/pages/ViewSummary.aspx?docid=6830.
กรมสุขภาพจิต. การป้องกันการฆ่าตัวตาย: การเรียนรู้เพื่อการบาบัดโรคซึมเศร้าและการป้องกันการฆ่าตัวตาย. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข; 2555.
กรมสุขภาพจิต. คู่มือการป้องกันและช่วยเหลือผู้ที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข; 2555.
สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดลําพูน. รายงานการบันทึกอัตราการฆ่าตัวตายปีพ.ศ. 2559. ลําพูน: สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดลําพูน; 2559.
กรมสุขภาพจิต. การทบทวนองค์ความรู้และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องในเรื่องระบาดวิทยาของปัญหาสุขภาพจิตและโรคจิตเวช. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิตกระทรวงสาธารณสุข; 2553.
ดรุณวรรณสมใจ. รายงานการวิจัยเรื่องผลกระทบของสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจสังคมที่มีต่อแนวโน้มการฆ่าตัวตายของประชากรในระดับจังหวัดของประเทศไทย.กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ; 2556.
อนุพงศ์ คํามา. รายงานการวิจัยเรื่องปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตายสําเร็จในจังหวัดสุโขทัย. สุโขทัย: กลุ่มงานจิตเวชโรงพยาบาลสุโขทัย; 2556.
