ประสิทธิผลของเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัว เพื่อลดความล้าของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่าง สำหรับผู้ปฏิบัติงานควบคุมเครนในท่าเรือ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการสวมเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัวเพื่อลดความล้าของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างสำหรับผู้ปฏิบัติงานควบคุมเครนในท่าเรือ

วิธีการ เป็นการวิจัยเชิงกึ่งทดลอง เป็นการศึกษากลุ่มตัวอย่างเพียงกลุ่มเดียว ซึ่งเป็นอาสาสมัครนิสิตแทพย์ที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงจำนวน 20 คน โดยเปรียบเทียบความล้าของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างระหว่างการไม่สวมเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัวกับการสวมเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัวหลังจากการนั่งโน้มลำตัวไปข้างหน้าเป็นมุม 30 องศา เป็นระยะเวลา 30 นาที และมีการวัดความล้าของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างโดยการวัดคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ (Electromyogram: EMG) ซึ่งวัดบนกล้ามเนื้อ Lumbar erector spinae ในกลุ่มตัวอย่าง ระหว่างเดือนกันยายน – พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา  และสถิติเชิงอนุมานคือ The Wilcoxon Matched Pairs Signed-Ranks Test

ผลการศึกษา อาสาสมัครนิสิตแพทย์ เป็นเพศชาย ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในปีที่ 4 และปีที่ 5 ปีการศึกษา 2563 โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี มีอายุเฉลี่ย 22.75 ปี ความแตกต่างของค่ามัธยฐานคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อซึ่งวัดบนกล้ามเนื้อ Lumbar erector spinae โดยอาสาสมัครนั่งโน้มลำตัวไปข้างหน้าเป็นมุม 30 องศา เมื่อเริ่มจับเวลาจนถึงครบเวลา 30 นาที เมื่อไม่สวมเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัวและเมื่อสวมเข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัว มีค่าเท่ากับ 58.0 (42.00 – 121.75) เฮิรตซ์ และ 16.50 (11.25 – 60.75) เฮิรตซ์ ตามลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบกันพบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (ค่าสถิติ Z = -3.921, p < 0.001)

สรุป การใช้เข็มขัดนิรภัยพยุงลำตัวสามารถลดความล้าของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างสำหรับผู้ปฏิบัติงานในลักษณะควบคุมเครนซึ่งต้องมีการโน้มลำตัวไปด้านหน้าระหว่างปฏิบัติงานได้