ผลเปรียบเทียบการนวดเท้าด้วยตนเองระหว่างการใช้ไม้นวดและการใช้มือต่อการรับความรู้สึก การทรงตัว และคุณภาพชีวิตในผู้ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อมจากเบาหวานประเภทที่ 2: การศึกษานำร่อง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการนวดฝ่าเท้าด้วยตนเองโดยใช้ไม้กดจุดเปรียบเทียบกับการนวดด้วยมือต่อการรับความรู้สึก การทรงตัว และคุณภาพชีวิตในผู้ที่มีภาวะเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อมร่วมด้วย ทำการศึกษาในอาสาสมัครจำนวน 17 คน ซึ่งมีอายุระหว่าง 58.18 (±7.68) ปี อาสาสมัครได้รับการสุ่มออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่นวดด้วยไม้กดจุด (n=8) และกลุ่มที่นวดด้วยมือ (n=9) อาสาสมัครทุกคนทำการนวดฝ่าเท้าเป็นเวลา 30 นาที และยืดกล้ามเนื้อน่องเป็นเวลา 30 วินาทีอย่างน้อยสัปดาห์ละ 3 ครั้ง เป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ ในการศึกษานี้ประเมินการรับความรู้สึกของฝ่าเท้าด้วย Semmes–Weinstein Monofilament Test ประเมินการทรงตัวด้วยการทดสอบ Time Up and Go Test และ One Leg Stand Test และประเมินคุณภาพชีวิตด้วยแบบสอบถาม WHOQOL-BREF-THAI ผลการศึกษาพบว่า ทั้งสองกลุ่มมีการรับความรู้สึกและการทรงตัวพัฒนาดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติภายหลังการนวด 4 สัปดาห์ (p < 0.05) แต่ไม่พบการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรคุณภาพชีวิต อนึ่งไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองกลุ่ม (p > 0.05) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า การนวดทั้งสองวิธีมีประสิทธิภาพในการช่วยให้การรับความรู้สึกและการทรงตัวดีขึ้นในผู้ป่วยเบาหวานที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อม อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างประสิทธิภาพของเทคนิคการนวดฝ่าเท้าด้วยตนเองทั้งสองวิธี