ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุมุสลิม: ชุมชนมีนบุรี

ผู้แต่ง

  • สุระพรรณ พนมฤทธิ์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต
  • พวงทิพย์ ชัยพิบาลสฤษดิ์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยชินวัตร
  • นฤมล พรหมภิบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต
  • พัชรา สมชื่อ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต

คำสำคัญ:

คุณภาพชีวิต, ผู้สูงอายุมุสลิม, ชุมชนมีนบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับคุณภาพชีวิต และปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุมุสลิม: ชุมชนมีนบุรี กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุในชุมชนมีนบุรี จำนวน 230 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย ข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามภาวะสุขภาพทั่วไปด้านสุขภาพจิต และแบบสอบถามคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ องค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย (WHOQOL-BREF-THAI) ซึ่งได้รับการตรวจสอบความตรงโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และคำนวณหาความเชื่อมั่น โดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.81 วิเคราะห์ข้อมูล โดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุมุสลิมโดยใช้ Multiple linear regression ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับคุณภาพชีวิตโดยรวม ด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านสัมพันธภาพทางสังคมและด้านสิ่งแวดล้อม อยู่ในระดับปานกลาง และ 2) ปัจจัยที่มีผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุมุสลิม: ชุมชนมีนบุรี ได้แก่ ภาวะสุขภาพด้านสุขภาพจิต รายได้ และอายุ มีผลต่อคุณภาพชีวิตโดยรวมด้านสัมพันธภาพทางสังคม และด้านสิ่งแวดล้อม ส่วนปัจจัยด้านอายุ มีผลต่อคุณภาพชีวิตด้านร่างกาย ข้อเสนอแนะหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถใช้เป็นแนวทางในดำเนินการส่งเสริมสุขภาพในผู้สูงอายุชาวไทยมุสลิม เพื่อให้สอดคล้องกับวิถีทางวัฒนธรรมของผู้สูงอายุชาวไทยมุสลิม และเป็นข้อมูลพื้นฐานการวิจัยในประเด็นที่เกี่ยวข้องต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กองนโยบายและแผนงาน สำนักการวางผังและพัฒนาเมืองกรุงเทพมหานคร. (2564). รายงานการศึกษาการกระจายตัวของมัสยิดใน เขตกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2563. สืบค้นจาก https://webportal.bangkok.go.th/public/user_files_editor/354/aboutcpud/study%20report/2564/ปี%2064/1.การกระจายตัวของมัสยิดในเขตกรุงเทพมหานคร%20พ.ศ.%202563.pdf

กองสถิติสังคม สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: กองสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ

เกศกนก จงรัตน์, ศรีธยา ฤทธิ์ช่วยรอด, นันทวุฒิ วงศ์เมฆ, และนิพนธ์ รัตนคช. (2562). ภาวะสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในเขตเทศบาลเมืองทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 28(6), 1014-1020.

จิรัชยา เคล้าดี, สุภชัย นาคสุวรรณ์, และจักรวาล สุขไมตรี. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์, 15(1), 27-32.

จุฑามาศ วงจันทร์, สุวรรณา วุฒิรณฤทธ์, และลัดดา เหลืองรัตนมาศ. (2565). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพ ชีวิตของผู้สูงอายุ ในเขตสุขภาพที่ 6. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์, 12(1), 32-49.

ชัชวาล วงค์สารี. (2561). บทบาทพยาบาลกับการส่งเสริมครอบครัวในการชะลอภาวะสมองเสื่อมระยะเริ่มต้นใน ผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี หัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 4(21), 102-111.

ธนา นิลชัยโกวิทย์, จักรกฤษณ์ สุขยิ่ง, และชัชวาลย์ ศิลปกิจ. (2539). ความเชื่อถือได้และความแม่นตรงของ General Health Questionnaire ฉบับภาษาไทย. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 41(1), 2-17.

เนตรนภา กาบมณี, สิริลักษณ์ อุ่ยเจริญ, และปานเพชร สกุลคู. (2564). การศึกษาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตำบลหนองไผ่ อ.เมือง จ.อุดรธานี. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์, 11(1), 27-39.

บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางการพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไออินเตอร์มีเดีย.

ปัทมา ผ่องศิริ, กุลธิดา กุลประฑีปัญญา, นันทรียา โลหะไพบูลย์กุล, สอาด มุ่งสิน, และพิสมัย วงศ์สง่า. (2561). คุณภาพชีวิตภาวะสุขภาพจิตและความสามารถในการช่วยเหลือ ตนเองของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาเขตเมือง อุบลราชธานี. วารสารเกื้อการุณย์, 25(2), 137-151.

พัชราภรณ์ พัฒนะ. (2560). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุ จังหวัดสระบุรี (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มันโซร์ ดอเลาะ. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชายแดนภาคใต้ กรณีศึกษา: ตำบลบาละ อำเภอกาบัง จังหวัดยะลา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

มาโนช ขันทพิริยา. (2560). ได้ศึกษาการศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขต ตำบลไชยสถาน อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วราพัชร จันทร์เส้ง. (2563). การศึกษาการทำงานของผู้สูงอายุชาวมุสลิมในจังหวัดสงขลา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต) กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วาสนา หลวงพิทักษ์, จิติมา ดวงแก้ว, อุมากร ใจยั่งยืน และเพ็ญรุ่ง วรรณดี. (2562). ปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยสยาม, 20(38), 67-81.

วิชัย เอกพลากร, หทัยชนก พรรคเจริญ, และวราภรณ์ เสถียรนพเก้า. (2564). การสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 6 พ.ศ. 2562-2563. สืบค้นจาก https://online.fliphtml5.com/bcbgj/znee/#p=1

สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุล, วิระวรรณ ตันติพิวัฒนสกุล, วนิดา พุ่มไพศาลชัย, กรองจิตต์ วงศ์สุวรรณ และวราณี พรมานะรังกุล. (2545). เครื่องชี้วัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก ชุดย่อฉบับภาษาไทย. โครงการจัดทำโปรแกรมสำเร็จรูปในการสำรวจสุขภาพจิตในพื้นที่ ปี พ.ศ. 2545. สืบค้นจาก https://dmh.go.th/test/download/files/whoqol.pdf

อมรรัตน์ จำเนียรทรง และประเสริฐ สายเชื้อ. (2559). การเปลี่ยนแปลงของเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันในผู้สูงอายุ. ธรรมศาสตร์เวชสาร, 16(2), 285-296.

อรวรรณ แผนคง. (2553). การพยาบาลผู้สูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ธนาเพรส.

อภิรดี โชนิรัตน์, วิราพรรณ วิโรจน์รัตน์, คนึงนิจ พงศ์ถาวรกมล และศริยามน ติรพัฒน์. (2563). ปัจจัยทำนายการสูงวัยอย่างมีสุขภาวะของผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก, 31(1), 95-110.

Goldberg, D. P. (1972). The detection of psychiatric illness by questionnaire: A technique for the identification and assessment of non-psychotic psychiatric illness. Oxford U. Press.

Gondodiputro, S., Wiwaha, G., Lionthina, M., & Sunjaya, D. K. (2021). Reliability and validity of the Indonesian version of the World Health Organization quality of lifeold (WHOQOL-OLD): a Rasch modeling. Medical Journal of Indonesia, 30(2), 143-151.

Krishnappa, L., Gadicherla, S., Chidambaram, P., & Murthy, N. S. (2021). Quality of life (QOL) among older persons in an urban and rural area of Bangalore, South India. Journal of family medicine and primary care, 10(1), 272-277.

Lee, B. Y., & Newberg, A. B. (2005). Religion and health: A review and critical analysis. Zygon, 40(2), 443-468.

Uddin, M. A., Soivong, P., Lasuka, D., & Juntasopeepun, P. (2017). Factors related to quality of life among older adults in Bangladesh: A cross sectional survey. Nursing & health sciences, 19(4), 518- 524.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. (3rd ed). New York: Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-27

รูปแบบการอ้างอิง

พนมฤทธิ์ ส., ชัยพิบาลสฤษดิ์ พ., พรหมภิบาล น., & สมชื่อ พ. (2024). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุมุสลิม: ชุมชนมีนบุรี. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 10(2), 183–195. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/273356

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย