รูปแบบบูรณาการการดูแลผู้ป่วยและครอบครัวแบบประคับประคอง ที่เน้นแนวคิดมิติจิตวิญญาณ : เซนต์หลุยส์โมเดล

ผู้แต่ง

  • อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • นัชพร ฤทธาปัญญา คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • รัตน์ชนิดาภรณ์ เหลืองธิชัยวาณิช โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์
  • นฤมล บุญบางยาง โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์
  • สิริยากร ธาราศิลป์ โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์
  • ลลิตา ว่องไว โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์
  • ปรีดา ธารนํ้าเดชา โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์
  • อัญชลีพร สิทธิชัย โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์

คำสำคัญ:

รูปแบบการบูรณาการดูแลผู้ป่วยและครอบครัวแบบประคับประคอง, แนวคิดมิติจิตวิญญาณ

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอรูปแบบการบูรณาการดูแลผู้ป่วยและครอบครัวแบบประคับประคองที่เน้นแนวคิดมิติจิตวิญญาณ: เซนต์หลุยส์โมเดล ผู้เขียนได้ศึกษาเอกสารแนวคิด ทฤษฎี ที่เกี่ยวกับข้อง วิเคราะห์สังเคราะห์ และเรียบเรียง ให้เป็นขั้นตอนเพื่อการปฏิบัติ โดยใช้หลักของกระบวนการพยาบาล จากนั้นเสนอผู้ทรงคุณวุฒิ ที่เชี่ยวชาญในการดูแลแบบประคับประคองและมิติจิตวิญญาณ 15 ท่าน พิจารณาความถูกต้องสมบูรณ์ปรับแก้และนำมาวิพากษ์ในการประชุมกลุ่มโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 10 ท่าน และปรับให้เหมาะสม เพื่อการปฏิบัติเป็น 5 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นประเมินสภาพปัญหา เน้นการสื่อสารสร้างสัมพันธภาพที่ดี สร้างความไว้วางใจ 2) ขั้นวิเคราะห์วินิจฉัยปัญหา ใช้เทคนิคการถาม ตั้งใจรับฟังอย่างเหมาะสม จริงใจ ให้ผู้ป่วยระบายปัญหาความต้องการ 3) ขั้นวางแผนโดยการชี้แจงวัตถุประสงค์และแผนการดูแลอย่างสุภาพ เน้นการมีส่วนร่วม จนผู้รับบริการเข้าใจ ยอมรับและร่วมในแผนปฏิบัติการ พยายามใช้คำพูดที่ชัดเจน เข้าใจง่าย 4) ขั้นปฏิบัติการ เน้นการจัดการกับปัญหา ด้วยความสุภาพอ่อนโยน เคารพในคุณค่าศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ให้ผู้ป่วยระบายปัญหา ผู้ปฏิบัติตอบคำถาม และให้ข้อเสนอแนะที่เหมาะสม เปิดโอกาสให้ทำในสิ่งที่อยากทำ เช่น ขอโทษในสิ่งที่ผู้ป่วยยังค้างคาใจ และ 5) ขั้นประเมินผล ใช้การสังเกตพูดคุย และสอบถามผู้ป่วยและญาติ หลังจากนั้นได้นำไปใช้ปฏิบัติกับผู้ป่วยและครอบครัวจำนวน 5 ราย พบว่าบรรลุตามวัตถุประสงค์ ผลลัพท์ที่ได้ ผู้ป่วยและครอบครัวยอมรับและมีสัมพันธภาพที่ดีกับผู้ปฏิบัติ ระบายปัญหาและความต้องการชัดเจน ยอมรับการวางแผนและปฏิบัติร่วมกัน ตามข้อเสนอแนะ ผู้ป่วยกล่าวว่าตนรู้สึก สงบสบายโล่งใจ ผ่อนคลายและพร้อมที่จะจากไป ญาติรู้สึกพึงพอใจ

เอกสารอ้างอิง

กรมการแพทย์ (2563). คู่มือการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองและระยะท้าย (สำ หรับบุคลากรทางการแพทย์). นนทบุรี: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

นิตยา ทรัพย์วงศ์เจริญ และทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล. (2563). บทบาทพยาบาลในการดูแลแบบประคับประคองในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ. วารสารพยาบาลทหารบก, 21(1), 27-34.

สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล. (2565). แนวทางการพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยด้วยมิติจิตวิญญาณ. กรุงเทพฯ: สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล. (องค์การมหาชน).

อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย, นฤมล บุญบางยาง, กุลพิชฌาย์ เวชต์พิมล และนัชพร ฤทธาปัญญา. (2566). ผลของการใช้โปรแกรมสัมพันธภาพบำบัดร่วมกับการเสริมสร้างพลังอำนาจในการดูแลแบบประคับประคองต่อ ความเครียด ความวิตกกังวลและคุณภาพชีวิต ของผู้ป่วยและครอบครัว. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 9(1), 134-146.

อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย, นฤมล บุญบางยาง, และสายสมร เฉลยกิตติ. (2565). ประสบการณ์การใช้สัมพันธภาพบำบัดในการดูแลแบบประคับประคองสำหรับผู้ป่วยและครอบครัว. วารสารพยาบาลตำรวจ, 14(1), 204-213

World Health Organization. (2012). Palliative care. Retrieved from http://www.who.int/cancer/palliative/definition/en/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-27

รูปแบบการอ้างอิง

ลือบุญธวัชชัย อ., ฤทธาปัญญา น., เหลืองธิชัยวาณิช ร., บุญบางยาง น., ธาราศิลป์ ส., ว่องไว ล., ธารนํ้าเดชา ป., & สิทธิชัย อ. (2024). รูปแบบบูรณาการการดูแลผู้ป่วยและครอบครัวแบบประคับประคอง ที่เน้นแนวคิดมิติจิตวิญญาณ : เซนต์หลุยส์โมเดล. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 10(2), 26–37. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/272240

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ