การศึกษาปรากฏการณ์พฤติกรรมสุขภาพแบบ New Normal จากการระบาดโรคโควิด 19 ของประชาชน ในชุมชนแออัด กรุงเทพมหานคร

ผู้แต่ง

  • กาญจนา ปัญญาเพ็ชร์ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • กชกร ธรรมนำศีล คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
  • สุปราณี มณีวงค์ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • ชัยณรงค์ นาคเทศ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • จินตนา อาจสันเที๊ยะ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์

คำสำคัญ:

การระบาดโรคโควิด 19, พฤติกรรมสุขภาพ, วิถีชีวิตใหม่, ชุมชนแออัด

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบผสานวิธี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้เกี่ยวกับโรคโควิด 19 การรับรู้ความสามารถในการดูแลตนเอง พฤติกรรมสุขภาพแบบ New Normal และปรากฏการณ์พฤติกรรมสุขภาพ จากการระบาดโรคโควิด 19 ของประชาชนในชุมชนแออัด กรุงเทพมหานคร การศึกษาเชิงปริมาณ สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน จำนวน 359 คน และการศึกษาเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้นำชุมชน จำนวน 3 คน อาสาสมัครสาธารณสุขในชุมชน (อสส.) จำนวน 4 คน และประชาชนในชุมชน จำนวน 2 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่าความรู้เกี่ยวกับโรคโควิด 19 อยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 9.74, SD = 1.83) การรับรู้ความสามารถในการดูแลตนเองในภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 2.62, SD = .50) พฤติกรรมสุขภาพแบบ New normal หลังโรคโควิด 19 ในภาพรวมอยู่ในระดับดี (Mean = 103.03, SD = 6.52) สวมใส่หน้ากากอนามัย หรือหน้ากากผ้าก่อนออกจากบ้านมากที่สุด (Mean = 3.94, SD = .25) ล้างมือด้วยสบู่ หรือแอลกอฮอล์เจล หลังสัมผัสสิ่งของในที่สาธารณะ (Mean = 3.81, SD = .41) และน้อยที่สุด คือ การออกกำลังกายอย่างน้อย 3 ครั้ง/สัปดาห์ (Mean = 2.40, SD = .93) การศึกษาปรากฏการณ์พฤติกรรมสุขภาพวิถีใหม่จากการระบาดโรคโควิด 19 ของชาวกรุงเทพในชุมชนแออัด มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิตสู่ชีวิตวิถีใหม่ จากประสบการณ์การปฏิบัติหน้าที่ของผู้นำชุมชนและอสส. ในช่วงการระบาดมีบทบาทสำคัญในการบริหารจัดการที่ดีโดยต้องมีทีมงานหลัก กำลังคนที่มีศักยภาพ และสร้างระบบการมีส่วนร่วมในการทำงานในชุมชน มีกระบวนการบริหารจัดการโดยการ “แบ่งโซนรับผิดชอบและการประสานงานที่ดี” ดังนั้นการสร้างระบบการจัดการที่ดี สร้างความเข้มแข็งของชุมชนที่เอื้อต่อการป้องกันและควบคุมโรคโควิด 19 จัดให้มี อสส. ครอบคลุมทุกชุมชน พัฒนาศักยภาพแกนนำสร้างบริบทที่เอื้อต่อการควบคุม ประสานงานสร้างภาคีเครือข่ายภายใน ภายนอกชุมชน และการสนับสนุนช่วยเหลือกันในชุมชน โดยมีการสื่อสารที่ถูกต้อง น่าเชื่อถือ สั้นกระชับได้ใจความ รวดเร็ว

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงสาธารณสุข. (2567). สถานการณ์ผู้ป่วย COVID-19 ภายในประเทศ รายสัปดาห์. สืบค้นจาก https://ddc.moph.go.th/covid19-dashboard/?dashboard=main

กระทรวงสาธารณสุข. (2567). สถานการณ์ผู้ป่วย COVID-19 ตามพื้นที่รายสัปดาห์. สืบค้นจาก https://ddc.moph.go.th/covid19-dashboard/?dashboard=province

คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2563). Behavior Insights ของครัวเรือนไทยภายใต้สถานการณ์ COVID-19. สืบค้นจาก https://www.tcijthai.com/news/2020/23/watch/10194

ณัฎฐวรรณ คำแสน. (2564). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมในการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อไวรัสโควิด 19 ของประชาชนในเขตอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 4(1), 33-48.

นงเยาว์ เกษตร์ภิบาล, นงค์คราญ วิเศษกุล และคำพอง คำนนท์. (2565). การพัฒนารูปแบบการป้องกันและควบคุมการระบาดของโรคโควิด 19 ชุมชนเมืองแออัดในประเทศไทย: การมีส่วนร่วมของชุมชน (ระยะที่ 1). เชียงใหม่: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

นักศึกษาคณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์. (2562). การสำรวจข้อมูลในชุมชนเขตคลองเตย เขตบางคอแหลม และเขตยานนาวา ปีการศึกษา 2562. เอกสารอัดสำเนา. วิทยาลัยเซนต์หลุยส์.

นักศึกษาคณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์. (2563). การสำรวจข้อมูลในชุมชนเขตบางคอแหลม และเขตยานนาวา ปีการศึกษา 2563. เอกสารอัดสำเนา. วิทยาลัยเซนต์หลุยส์.

ปราโมทย์ ถ่างกระโทก. (2563). เผยผลสำรวจความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อป้องกัน “โควิด 19” ยังเข้าใจผิดเรื่องงดออกจากบ้าน. สืบค้นจาก https://www.hfocus.org/content/2020/04/18851

มาลี บุญศิริพันธ์. (2563). รู้จัก “New Normal” ฉบับราชบัณฑิตยสภา. สืบค้นจาก https://www.thaipbs.or.th/news/content/292126

วรยุทธ นาคอ้าย, กมลนัทธ์ ม่วงยิ้ม, และเดชา วรรณพาหุล. (2563). กระบวนการมีส่วนร่วมในการป้องกันโรคโรคโควิด 19 กรณีศึกษาผู้สูงอายุพฤฒิพลังชุมชนหนองตะโก.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 14(3), 20-30.

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์, บุญเลิศ วิเศษปรีชา, ประภาส ปิ่นตบแต่ง, สมชาย ปรีชาศิลปกุล, ณฐพงศ์ จิตรนิรัตน์, ธนิต โตอดิเทพย์, และธนพฤกษ์ ชามะรัตน. (2563). คนจนเมืองที่เปลี่ยนไปในสังคมเมืองที่กำลังเปลี่ยนแปลง. สืบค้นจาก https://www.isranews.org/article/isranews/download/18017/87576/18.html

อวาทิพย์ แว. (2563). COVID-19 กับการเรียนรู้สู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพในวันนี้. วารสารสมาคมวิชาชีพสุขศึกษา, 35(1), 24-29.

อัมพร จันทวิบูลย์, พีระยุทธ สานุกูล, พัชรีวรรณ เจนสาริกรณ์, และ ณีรนุช อาภาจรัส. (2563). การศึกษาสภาพแวดล้อมและการดำเนินงานของชุมชนแออัดในกรุงเทพมหานคร ในสถานการณ์การระบาดของโรคโควิด 19. วารสารการส่งเสริมสุขภาพอนามัยและสิ่งแวดล้อม, 43(3), 91-109.

Bandura, A. (1977). Self Efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review, 84(2), 191-215.

Barakat, A. M., & Kasemy, Z. A. (2020). Preventive health behaviours during coronavirus disease 2019 pandemic based on health belief model among Egyptians. Middle East Current Psychiatry, 27(1), 43. doi:10.1186/s43045-020-00051-y

Bloom, B.S. (1971). Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw–Hill.

Gao, H., Hu, R., Yin, L., Yuan, X., Tang, H., Luo, L., … Jiang, Z. (2020). Knowledge, attitudes and practices of the Chinese public with respect to coronavirus disease (COVID-19): An online cross-sectional survey. BMC Public Health, 20(1), 1816. doi:10.1186/s12889-020-09961-2

Krejcie, R.V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Lee, M., Kang, B.-A., & You, M. (2021). Knowledge, attitudes, and practices (KAP) toward COVID-19: A cross-sectional study in South Korea. BMC Public Health, 21(1), 295. doi:10.1186/s12889-021-10285-y

Maji, C. (2021). Impact of Media-Induced Fear on the Control of COVID-19 Outbreak: A Mathematical Study. International Journal of Differential Equations, 2021(1), 2129490. doi:10.1155/2021/2129490

Melki, J., Tamim, H., Hadid, D., Farhat, S., Makki, M., Ghandour, L., & Hitti, E. (2022). Media exposure and health behavior during pandemics: The mediating effect of perceived knowledge and fear on compliance with COVID-19 prevention measures. Health communication, 37(5), 586-596.

Niessen, C., Swarowsky, C., & Leiz, M. (2010). Age and adaptation to changes in the workplace. Journal of Managerial Psychology, 25(4), 356-383.

Nwagbara, U. I., Osual, E. C., Chireshe, R., Bolarinwa, O. A., Saeed, B. Q., Khuzwayo, N., & Hlongwana, K. W. (2021). Knowledge, attitude, perception, and preventative practices towards COVID-19 in sub-Saharan Africa: A scoping review. PloS one, 16(4), e0249853. doi:10.1371/journal.pone.0249853

Savadori, L., & Lauriola, M. (2021). Risk perception and protective behaviors during the rise of the COVID-19 outbreak in Italy. Frontiers in psychology, 11, 577331. doi:10.3389/fpsyg.2020.577331

Van Nhu, H., Tuyet-Hanh, T. T., Van, N. T. A., Linh, T. N. Q., & Tien, T. Q. (2020). Knowledge, attitudes, and practices of the Vietnamese as key factors in controlling covid-19. Journal of Community Health, 45(6), 1263–1269. doi:10.1007/s10900-020-00919-4

Yang, K., Liu, H., Ma, L., Wang, S., Tian, Y., Zhang, F., ... Jiang, X. (2021). Knowledge, attitude and practice of residents in the prevention and control of COVID-19: An online questionnaire survey. Journal of Advanced Nursing, 77(4), 1839–1855. doi:10.1111/jan.14718

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

ปัญญาเพ็ชร์ ก., ธรรมนำศีล ก., มณีวงค์ ส., นาคเทศ ช., & อาจสันเที๊ยะ จ. (2024). การศึกษาปรากฏการณ์พฤติกรรมสุขภาพแบบ New Normal จากการระบาดโรคโควิด 19 ของประชาชน ในชุมชนแออัด กรุงเทพมหานคร. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 10(1), 139–151. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/269687

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย