ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับกลุ่มอาการสูงอายุของผู้ป่วยสูงอายุจักษุกรรมโรงพยาบาลเมตตาประชารักษ์ (วัดไร่ขิง)
คำสำคัญ:
ความชุก, กลุ่มอาการสูงอายุ, การประเมินกลุ่มอาการสูงอายุแบบครอบคลุม, ผู้ป่วยสูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของกลุ่มอาการสูงอายุและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับกลุ่มอาการสูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยสูงอายุที่มารับบริการ ณ แผนกผู้ป่วยนอกจำนวน 120 ราย เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล และแบบประเมินกลุ่มอาการสูงอายุแบบครอบคลุม 3 มิติวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติค่าสหสัมพันธ์เชิงอันดับ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 55.80) มีโรคประจำตัวและมีการใช้ยาหลายขนาน อายุเฉลี่ย 69.93 ปี (เอกสารอ้างอิง
ปทุมพร สุรอรุณสัมฤทธิ์ และวราลักษณ์ ศรีนนท์ประเสริฐ. (2562). ความสามารถในการทำงานลดลงของผู้สูงอายุที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ, 18(2), 66-78.
ประเสริฐ อัสสันตชัย. (2556). ปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในผู้สูงอายุและการป้องกัน. กรุงเทพฯ: ยูเนี่ยนครีเอชั่น.
ลัดดา เถียมวงศ์, และจอม สุวรรณโณ. (2557). ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการทรงตัวบกพร่องของผู้สูงอายุในชุมชนชนบท. วารสารพยาบาลตำรวจ, 6(2), 56-69.
วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (2561). พฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุสำหรับการดูแลผู้ป่วยสูงอายุขั้นต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.
สมทรง จิระวรานันท์, และจุฬาลักษณ์ ใจแปง. (2562). ภาวะกลั้นปัสสาวะไม่ได้ในผู้สูงอายุ: บทบาทพยาบาล. วชิรสารการพยาบาล, 21(2), 77-87.
สมลักษณ์ เพียรมานะกิจ, พัชรินทร์ พุทธรักษา, สุพิน สาลิกา, และวิไล คุปต์นิรัติศัลยกุล. (2560). ความสามารถในการทรงตัวของผู้สูงอายุในชุมชน อำเภออัมพวา. วารสารกายภาพบำบัด, 30(2), 53-61.
Batmani, S., Mohammadi, M., & Bokaee, S. (2021). Prevalence and factors related to urinary incontinence in older adults women worldwide: a comprehensive systematic review and meta-analysis of observational studies. BMC Geriatrics, 21(212), 1-17. doi:10.1186/s12877-021-02135-8
Boltz, M., Capezuti, E., Zwicker, D., & Fulmer, T. (2012). Evidence-based geriatric nursing protocols for best practice (4th ed.). New York: Springer.
British Geriatric Society. (2015). Comprehensive Geriatric Assessment Toolkit for Primary Care Practitioners. Retrieved from https://www.bgs.org.uk/sites/default/files/content/resources/files/2019-03-12/CGA%20Toolkit%20for%20Primary%20Care%20Practitioners_0.pdf
Capezuti, E., Boltz, M., Cline, D., Dickson, V. V., Rosenberg, M. C., Wagner, L., ... & Nigolian, C. (2012). Nurses Improving Care for Healthsystem Elders–a model for optimising the geriatric nursing practice environment. Journal of Clinical Nursing, 21(21-22), 3117-3125. doi:10.1111/j.1365-2702.2012.04259.x
Fulmer, T. (2007). How to try this: Fulmer SPICES: A framework of six marker condition can help focus assessment of hospitalized older patients. The American journal of nursing, 107(10), 40-49.
Kerlinger. F, N. (1966). Foundation of Behavioral Research, Education and Psychological Injuiry. New York: Holt Rine - Hartand Winstorn Inc.
Khired, Z., Albeladi, F., Abudeyah, M., Alluli, M., Al Faqih, A., Suwavdi, A., & Salih, S. (2023). Knee pain and its influence on quality of life and physical function in Jazan adult population: A cross sectional study. Clinical Epidemiology and Global Health, 22, 1-6. doi:10.1016/j.cegh.2023.101346
Parker, S. G., McCue, P., Phelps, K., McCleod, A., Arora, S., Nockels, K., ... & Conroy, S. (2018). What is comprehensive geriatric assessment (CGA)? An umbrella review. Age and ageing, 47(1), 149-155.
Ruiss, M., Pai, V., Pilwachs, C., Bayer, N., Palkovits, S., & Findl, O. (2024). Quality assurance via telephone interviews after cataract surgery: An explorative study. Plos one, 19(3), e0298149. doi:10.1371/journal.pone.0298149
World Health Organization (2023). Progress report on the United Nations Decade of Healthy Ageing, 2021-2023. Geneva: Licence: CC BY-NC-SA 3.0 IGO
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
