ผลกระทบจากการระบาดใหญ่ โควิด 19 ที่มีต่อผู้ติดเชื้อเอชไอวี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาเพื่อศึกษา ผลกระทบจากการระบาดใหญ่ โควิด 19 ในผู้ติดเชื้อเอชไอวี ต่อ ความรู้ การจัดการกับความวิตกกังวล วัคซีนป้องกันเชื้อโควิด 19 การสนับสนุนทางสังคม รายได้  การพบแพทย์ตามนัด และศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่าง อายุ จำนวนปีที่ติดเชื้อ รายได้ และ การสนับสนุนทางสังคม กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่จำนวน108 คนโดยสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ California Health Interview Survey ของ Johns Hopkins University และ Citizen Science Study ของ University of California, San Franciscoโดยการแปลแบบย้อนกลับ ใช้สถิติเชิงพรรณาและPearson Correlation พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอายุเฉลี่ย 44.58 ปี   ระยะเวลาการติดเชื้อเฉลี่ย 13.02 ปี   พบแพทย์ เฉลี่ย 3.35 ครั้ง  ร้อยละ 100 กินยาต้านไวรัสสม่ำเสมอ  ร้อยละ 83.7   ตรวจไม่พบเชื้อไวรัส  ร้อยละ 86.5 มีความรู้ อาการการติดเชื้อโควิด ร้อยละ 95.2 รู้การกระจายเชื้อโควิด   ร้อยละ 99.0ได้รับวัคซีนป้องกันโรคโควิด 19 มีความวิตกกังวลในระดับปานกลาง กลัวการติดเชื้อโควิดในระดับมาก สวมหน้ากากอนามัยในที่สาธารณะเพื่อป้องกันโควิดในระดับมาก รับรู้การสนับสนุนทางสังคม ในระดับดี   อายุของผู้ติดเชื้อเอชไอวี สัมพันธ์กับจำนวนปีที่ติดเชื้อในทางบวก ระดับปานกลาง (r= .54, P < .01)  2) รายได้เฉลี่ยของผู้ป่วยเอชไอวีต่อเดือนสัมพันธ์กับการสนับสนุนทางสังคมในทางบวกในระดับต่ำ (r = .23, p < .05)  3) จำนวนปีของการติดเชื้อเอชไอวี สัมพันธ์กับจำนวนครั้งที่ไปพบแพทย์ในทางลบ ระดับต่ำ( r =- .20, p < .05)  4)  การสนับสนุนทางสังคม สัมพันธ์กับการปฏิบัติตัวของผู้ติดเชื้อ ในการป้องกันโรคโควิด 19 ในทางบวก ระดับต่ำ (r = .21, p < .05)  ควรพัฒนาการสนับสนุนทางสังคมแก่ผู้ติดเชื้อเอชไอวี ในการเผชิญสถานการณ์ในอนาคต