ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองโดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่อความรู้และพฤติกรรมป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในผู้สูงอายุ ศูนย์แพทย์ชุมชนเมืองป้อมเพชร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ผู้แต่ง

  • อุดมพร คงสุวรรณ์ สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • ดวงกมล ปิ่นเฉลียว สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • ทิพย์ฆัมพร เกษโกมล ภาควิชาการหลักการพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลตำรวจ

คำสำคัญ:

การรับรู้ความสามารถของตนเอง, พฤติกรรมป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019, ผู้สูงอายุ, การมีส่วนร่วม, อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองโดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่อความรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในผู้สูงอายุ ศูนย์แพทย์ชุมชนเมืองป้อมเพชร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุอายุ 60 ปีขึ้นไป อาศัยอยู่ในพื้นที่ความรับผิดชอบของศูนย์แพทย์ชุมชนเมืองป้อมเพชร อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 40 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 20 คน เครื่องมือการวิจัยได้แก่ 1) โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองโดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำ หมู่บ้าน ประยุกต์ใช้แนวคิดการรับรู้ความสามารถของตนเองของแบนดูรา ระยะเวลาดำเนินโปรแกรม 6 สัปดาห์ กิจกรรมประกอบด้วย (1) การให้ความรู้ และฝึกทักษะในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (2) การเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (3) การมีส่วนร่วมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน และ 2) แบบทดสอบความรู้ 3) แบบสอบถามพฤติกรรมป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .94, .93 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบทีผลการวิจัยพบว่า ความรู้เรื่องโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และพฤติกรรมป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้สูงอายุ หลังเข้าร่วมโปรแกรมสูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมและสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001

เอกสารอ้างอิง

กลุ่มงานควบคุมโรค สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2559). สถิติการป่วยและเสียชีวิตด้วยโรคติดเชื้อโควิด-19 ของผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https://ayo.moph.go.th/main/index.php?mod=contactus

ดวงปรีดา เรืองทิพย์, และชดช้อย วัฒนะ. (2552). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการดูแลเท้าต่อการรับรู้สมรรถนะในการดูแลเท้า และพฤติกรรมการดูแลเท้าในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ในโรงพยาบาลชุมชน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

บุญประจักษ์ จันทร์วิน, อัญชนา วิชช์วัฒนางกูร, จีรภา แก้วเขียว, และนิสากร จันทร์ทวี. (2565). ความแตกต่างระหว่างวัยและพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิจัยคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 11(2), 95-97.

มนสิชา เวรุนัต. (2565). ประสิทธิผลของโปรแกรมพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 สำหรับผู้สูงอายุโรคเบาหวาน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารพยาบาลทหารบก, 23(3), 68-70.

สถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2565). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2565 (พิมพ์ครั้งที่ 1). บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

อัจฉรา รัตนวงศ์, (2551). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ สมรรถนะแห่งตนร่วมกับการสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการดูแลของมารดาที่มีบุตรป่วยด้วยโรคติดเชื้อเฉียบพลันระบบหายใจ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

Bandura, A. (1997). Self–efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman. and company. World Health Organization.(2020). Coronavirus disease (COVID-19). Retrieved from https://www.who.int/thailand/emergencies/novelcoronavirus-2019/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

คงสุวรรณ์ อ., ปิ่นเฉลียว ด., & เกษโกมล ท. (2024). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองโดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่อความรู้และพฤติกรรมป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในผู้สูงอายุ ศูนย์แพทย์ชุมชนเมืองป้อมเพชร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 10(1), 64–75. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/266416

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย