ผลของโปรแกรมสร้างเสริมสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยต่อการรับรู้ความสามารถและการปฏิบัติการดูดเสมหะของนักศึกษาพยาบาล

ผู้แต่ง

  • จิราวรรณ กล่อมเมฆ คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชีย-แปซิฟิก
  • วรวลัญช์ บรรลือทรัพย์ คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชีย-แปซิฟิก
  • ปัทมา ฟ้าขาว สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี

คำสำคัญ:

โปรแกรมสร้างเสริมสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัย, การรับรู้ความสามารถและการปฏิบัติ, การดูดเสมหะ, นักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมสร้างเสริมสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยต่อการรับรู้ความสามารถและการปฏิบัติการดูดเสมหะด้วยเครื่องดูดเสมหะทางจมูกและปากในเด็กเล็กของนักศึกษาพยาบาล สถานที่เก็บรวบรวมข้อมูล คือ หอผู้ป่วยกุมารเวชกรรมระบบทางเดินหายใจ สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น ชั้นปีที่ 3 จำนวน 60 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยพิจารณาจากเกรดที่เท่าๆกัน แบ่งเป็น 2 กลุ่มๆละ 30 คน กลุ่มทดลอง ปฏิบัติ 3 ขั้นตอน คือ 1) นักศึกษาเป็นผู้สังเกตการณ์เท่านั้น ไม่ให้ปฏิบัติกิจกรรม 2) นักศึกษาปฏิบัติกิจกรรมภายใต้การดูแลของอาจารย์นิเทศอย่างใกล้ชิด และ3) นักศึกษาปฏิบัติกิจกรรมภายใต้การดูแลของอาจารย์นิเทศอย่างห่างๆ นักศึกษากลุ่มเปรียบเทียบ ปฏิบัติกิจกรรมภายใต้การดูแลของอาจารย์นิเทศ เก็บรวบรวมข้อมูลก่อนและหลังปฏิบัติกิจกรรมเสร็จด้วย แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถในการดูดเสมหะผู้ป่วยเด็ก และแบบประเมินการปฏิบัติการดูดเสมหะผู้ป่วยเด็ก ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้อง อยู่ระหว่าง .67-1.00 และค่าความเที่ยง เท่ากับ .95 และ .95 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบที ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษากลุ่มทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้ความสามารถและการปฏิบัติการดูดเสมหะหลังเข้าโปรแกรมมากกว่าก่อนเข้าโปรแกรม และมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

กัลยพัทธ์ นิยมวิทย์ และสุภา คำมะฤทธิ์ (2562). การพยาบาลเพื่อลดการคั่งค้างของเสมหะในผู้ป่วยเด็ก. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 30(1), 216-225.

กลุ่มวิชาการพยาบาลเด็กและวัยรุ่น คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น. (2563). เกณฑ์การให้คะแนน Rubric score เรื่อง การเคาะทรวงอก และดูดเสมหะด้วยเครื่องดูดเสมหะทางจมูกและปากในเด็กเล็ก. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชีย-แปซิฟิก.

ชลธิชา ชลสวัสดิ์, สุลี ทองวิเชียร, และกรองแก้ว มีนวล. (2564). สมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารพยาบาล, 70(4), 11-19.

ธีรพันธ์ เชิญรัมย์. (2563). องค์การแห่งการเรียนรู้: การเรียนรู้จากการปฏิบัติ. วารสารวิจัยวิชาการ, 3(1), 185-196.

พิชญ์สินี มงคลศิริ, จุรีรัตน์ กิจสมพร, สตรีรัตน์ ธาดากานต์, สุลี ทองวิเชียร, สร้อย อนุสรณ์ธีรกุล, วัชรี อมรโรจน์วรวุฒิ, และชนม์นิภา ใจดี. (2564). การกำหนดระดับความไว้วางใจให้ปฏิบัติกิจกรรมพยาบาลวิชาชีพในหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต: การศึกษาเบื้องต้นในประเทศไทย. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 31(1), 161-176.

วิมลพรรณ สังข์สกุลการ. (2565). การพยาบาลผู้ป่วยเด็กระบบทางเดินหายใจ. กรุงเทพฯ: ธนาเพลส.

สตรีรัตน์ ธาดากานต์ และสุมลชาติ ดวงบุบผา. (2563). กิจกรรมในขอบเขตวิชาชีพด้านทักษะพิสัยที่เชื่อมั่นได้ในบัณฑิตพยาบาลและผดุงครรภ์จบใหม่ : การศึกษาแบบเดลฟาย. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 26(2), 246-262.

สภาการพยาบาล. (2564). หลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต หลักสูตรต้นแบบ สภาการพยาบาล พ.ศ. 2564. นนทบุรี: สภาการพยาบาล.

อมรพันธ์ สิงหพล. (2564). ผลการใช้ MU Sucker ระบายเสมหะในผู้ป่วยเด็กเล็กต่อการบาดเจ็บและความพึงพอใจของผู้ดูแล. วารสารกรมการแพทย์, 46(1), 237-242.

Al-Moteri, M. (2020). Entrustable professional activities in nursing: A concept analysis. International Journal of Nursing Sciences, 7(3), 277-284.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

กล่อมเมฆ จ., บรรลือทรัพย์ ว., & ฟ้าขาว ป. (2023). ผลของโปรแกรมสร้างเสริมสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยต่อการรับรู้ความสามารถและการปฏิบัติการดูดเสมหะของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 9(2), 179–191. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/265148

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย