ผลของคิเนซิโอเทปต่อการกระโดดสูงและประสิทธิภาพการทำงานของข้อเท้าในนักกีฬาแบดมินตันที่มีภาวะข้อเท้าเเพลงเรื้อรัง : การศึกษานำร่อง

บทคัดย่อ

ข้อเท้าเเพลงเป็นการบาดเจ็บที่พบบ่อยในนักแบดมินตัน เท้าไม่อยู่ในแนวปกติทำให้เพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดข้อเท้าเเพลง  ข้อเท้าเเพลงเรื้อรังสามารถทำให้เกิดภาวะความไม่มั่นคงของข้อเท้า ส่งผลให้ความสูงของการกระโดดและประสิทธิภาพการทำงานของข้อเท้าลดลง การใช้คิเนซิโอเทปเทคนิคการควบคุมเชิงกลศาสตร์ช่วยกระตุ้นให้ท่าทางอยู่ในแนวปกติและเพิ่มการรับรู้ข้อต่อ วัตถุประสงค์ของการศึกษาเป็นการเปรียบเทียบผลทันทีของการใช้คิเนซิโอเทประหว่างแบบให้แรงดึงและไม่ให้แรงดึงต่อการกระโดดสูงและประสิทธิภาพการทำงานของข้อเท้าในนักกีฬาแบดมินตันที่มีภาวะข้อเท้าเเพลงเรื้อรัง  การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงทดลองแบบไขว้  นักกีฬาแบดมินตันเพศชายและหญิง จำนวน 12 คน อายุ 18 – 30 ปี (อายุเฉลี่ย 20.41 ±2.31 ปี) ที่มีภาวะข้อเท้าแพลงและเท้าไม่อยู่ในแนวปกติ อาสาสมัครทุกคนถูกสุ่มให้ใช้คิเนซิโอเทปเทคนิคการควบคุมเชิงกลศาสตร์แบบให้แรงดึงและไม่ให้แรงดึง และได้รับการประเมินด้วยการกระโดดสูง การกระโดดในทิศทางรูปหกเหลี่ยมและกระโดดไปด้านข้างในช่วงก่อนและหลังการใช้คิเนซิโอเทป 30 นาทีโดยผู้วัดที่ถูกปกปิด อาสาสมัครทุกคนทำการพัก 7 วัน และทำการทดสอบเช่นเดิม แต่เปลี่ยนการใช้คิเนซิโอเทปเป็นอีกเทคนิค การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติเพื่อเปรียบเทียบของค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มใช้ dependent Samples T-Test  การกระโดดในทิศทางรูปหกเหลี่ยม (p = 0.039) และกระโดดไปด้านข้าง (p = 0.020) พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการใช้คิเนซิโอเทปแบบไม่ให้แรงดึงและให้แรงดึง   อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของความสูงของการกระโดดระหว่างการใช้คิเนซิโอเทปแบบไม่ให้แรงดึงและให้แรงดึง  (p = 0.103) ผลทันทีของการใช้คิเนซิโอเทปเทคนิคการควบคุมเชิงกลศาสตร์แบบให้แรงดึงสามารถช่วยส่งเสริมประสิทธิภาพการทำงานของข้อเท้าในภาวะข้อเท้าแพลงเรื้อรัง