การใช้ขิงรักษาและบำบัดอาการโรคข้อเสื่อม
คำสำคัญ:
ขิง, ข้อเสื่อม, ลดปวดบทคัดย่อ
ขิงเป็นสมุนไพรมีสรรพคุณในการรักษาและบรรเทาอาการของโรคข้อเสื่อม จึงได้รวบรวมการศึกษาด้าน เภสัชวิทยาและการศึกษาทางคลินิกที่เกี่ยวข้อง ซึ่งขิงเป็นพืชล้มลุกมีเหง้าใต้ดิน กลิ่นฉุน มีสารสำคัญคือ จินเจอรอล (gingerol) ซึ่งนำมาใช้ศึกษาวิจัยสรรพคุณตามภูมิปัญญาไทยใช้ขับลม บำรุงธาตุ นอกจากนี้ ในประเทศจีนและอายุรเวท อินเดียนำมาใช้รักษาอาการข้อเสื่อมและกระตุ้นความอยากอาหาร ฤทธิ์ทางเภสัชวิทยา พบว่า สามารถยับยั้งการสร้าง พรอสตาแกลนดินและลิวโคทริอีนโดยมีอาการข้างเคียงน้อยกว่า และประสิทธิผลดีกว่ายาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่ สเตียรอยด์ (NSAIDs) การศึกษาทางคลินิก พบว่า ประสิทธิผลของขิงในการลดปวดและอาการข้อเข่าเสื่อมทั้งรูปแบบ แคปซูลและยาทาภายนอก มีประสิทธิผลไม่ด้อยไปกว่า NSAIDs ดังนั้น ขิงจึงเป็นสมุนไพรทางเลือกหนึ่งสำหรับผู้ป่วย โรคข้อเสื่อมในการลดอาการปวดและอาการอื่นได้ โดยพบอาการข้างเคียงน้อยและมีความปลอดภัยสูง
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงสาธารณสุข (ผู้รวบรวมเป็นเล่มเดียว). (2497). ตำราแพทย์ศาสตร์สงเคราะห์ ฉบับหลวง (พิมพ์ ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์พานิชศุภผล.
ชยันต์ พิเชียรสุนทร, แม้นมาส ชวลิต, และวิเชียร จีรวงศ์. (2558). คำอธิบาย ตำราพระโอสถพระนารายณ์: ฉบับเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษามหาราชา 5 ธันวาคม พ.ศ.2542 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง.
ปิยะพร บุตรพรหม, ศิริวรรณ องค์ไชย และเจษฎา เรืองสุริยะ. (2555). สารออกฤทธิ์จากขิง มีศักยภาพปกป้องการสลายกระดูกอ่อนที่ถูก เหนี่ยวนำโดยไซโตไคน์. ใน การประชุมเสนอผลงาน วิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช ครั้งที่ 2. นนทบุรี: มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช.
ธิดารัตน์ พีรภาคย์ และศศิธร ตรงจิตภักดี. (2554). ผลของอายุการเก็บเกี่ยวของเหง้าขิงต่อปริมาณ 6-gingerol และคุณสมบัติการต้านออกซิเดชัน. การประชุมวิชาการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่ง ประเทศไทย ครั้งที่ 19, วันที่ 27-29 ตุลาคม, สงขลา, 2536:434-435.
อรุณพร อิฐรัตน์, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, และปราณี รัตนสุวรรณ. (2542). การศึกษาภูมิปัญญาเบญจกูล กับหมอพื้นบ้านภาคใต้. สงขลา: คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อรุณกมล ประดิษฐบงกช. (2552). การพัฒนาสูตรตำรับ ไมโครอิมัลชันเจลของสารสกัดขิงและการประเมิน ฤทธิ์ต้านอักเสบในหนูแรท (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต วิทยาการเภสัชกรรมและเภสัช อุตสาหกรรม สาขาวิชา เภสัชกรรม). กรุงเทกพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Altman, R. D., Marcussen, K. C. (2001, Nov.). Effects of a ginger extract on knee pain in patients with osteoarthritis. Arthritis Rheum. 44(11), pp. 2531-8.
Amorndoljai, P., Taneepanichskul, S., Niempoog , S., Nimmannit, U., Chasriniyom, S. (2015). A comparative of ginger extract in nanostructure lipid carrier (NLC) and 1% diclofenac gel for treatment of knee osteoarthritis (OA). Proceedings of the 2nd International conference on advanced pharmaceutical research: Strategies and innovation in pharmaceutical research safety, efficacy and quality. Bangkok, Thailand.
ASEAN Countries. (1993). Standard of ASEAN herbal medicine (Vol.1). Jakarta: Aksara Buana Printing. Balladind, A., Headlaey, O., Chang-Yen, I., & Mcgaw, D. (1997, October). Extraction and evaluation of main pungent principles of solar dried West Indian ginger (Zingiber officinale Roscoe) rhizome. Renewable Energy. 12(2), pp.125-130.
Bliddal, H., Rosetzsky, A., Schlichting, P., Weidner, M. S., Andersen, L. A., Ibfelt, ... Barslev, J. (2000, January). A randomized, placebo controlled, cross-over study of ginger extracts and ibuprofen in osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage. 8(1), pp. 9-12. Boonhong, J., & Aksaranugraha, S. (2000).
Efficacy of HMP-33 (ginger extract) compare to diclofenac in the osteoarthritis knee treatment. J Thai Rehabil Med. 10(2), pp. 57-64. ESCOP. (2003). Zingiberis rhizome. Monographs on the medicinal uses of plant drugs. New York: Thieme Press Stuttgart, pp. 547–553.
Haghighi, M., Khalvat, A., Toliat, T., & Jallaei, S. (2005). Comparing the effects of ginger (Zingiber officinale) extract and ibuprofen on patients with osteoarthritis. Arch. Iranian Med. 8(4), pp. 267-271.
Nagabhushan, M., Amonkar, A. J., & Bhide, S. V. (1987, August). Mutagenicity of gingerol and shogaol and antimutagenicity of zingerone in Salmonella/microsome assay. Cancer Lett, 36(2), pp. 221-233.
Niempoog, S., Siriarchavatana, P. & Kajsongkram, T. (2012). The efficacy of Plygersic gel for use in the treatment of osteoarthritis of the knee. J Med Assoc Thai, 95(Suppl 10), pp. S113-119.
Shalansky, S., Lynd, I., Richardson, K., Ingaszewski, A., & Kerr, C. (2007). Risk of warfarin related bleeding events supratherapeutic international normalized ratios associated with complementary and alternative medicine: A longitudinal analysis. Pharmacotherapy. 27, pp. 1237-1247.
Shen, C. L., Hong, K. J., Kim, S. W. (2003). Effects of ginger (Zingiber officinale Rosc.) on decreasing the production of inflammatory mediators in sow osteoarthritic cartilage explants. J Med Food, 6(4), pp. 323-328.
Srivastava, K. C. (1984). Aqueous extracts of onion, garlic and ginger inhibit platelet aggregation and alter arachidonic acid metabolism. Biomed Biochim Acta. 43(8-9), pp. S335–346.
Weidner, M.S., & Sigwart, K., (2000). The safety of a ginger extract in the rat. Journal of Ethnopharmacol. 73(3), pp. 513–520.
Weidner, M. S., & Sigwart, K. (2001). Investigation of the teratogenic potential of a Zingiber officinale extract in the rat. Reprod. Toxicol. 15(1), pp. 75–80.
Wigler I, Grotto I, Caspi D, & Yaron M. (2003, November). The effects of Zintona EC (a ginger extract) on symptomatic gonarthritis. Osteoarthritis Cartilage. 11(11), pp. 783-789.
Young, H. Y., Luo, Y. L., Cheng, H. Y., Hsieh, W. C., Liao, J. C., & Peng, W. H. (2005). Analgesic and anti-inflammatory activities of [6]-gingerol. Journal of Ethnopharmacology. 96, pp. 207–210, 544.
Zhang, X., Iwaoka, W. T., Huang, A. S., Nakamoto, S. T. & Wong, R. (1994). Gingerol decreases after processing and storage of ginger. J. Food Sci., 59(6), pp. 1338-1343.
Zhenxian, Z., Xizhen, A., Qi, Z., & Shi-jie, Z. (2000). Studies on the diurnal changes of photosynthetic efficiency of ginger. Acta Hort. Sinica, 27(2), pp. 107–111.
ชยันต์ พิเชียรสุนทร, แม้นมาส ชวลิต, และวิเชียร จีรวงศ์. (2558). คำอธิบาย ตำราพระโอสถพระนารายณ์: ฉบับเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษามหาราชา 5 ธันวาคม พ.ศ.2542 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง.
ปิยะพร บุตรพรหม, ศิริวรรณ องค์ไชย และเจษฎา เรืองสุริยะ. (2555). สารออกฤทธิ์จากขิง มีศักยภาพปกป้องการสลายกระดูกอ่อนที่ถูก เหนี่ยวนำโดยไซโตไคน์. ใน การประชุมเสนอผลงาน วิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช ครั้งที่ 2. นนทบุรี: มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช.
ธิดารัตน์ พีรภาคย์ และศศิธร ตรงจิตภักดี. (2554). ผลของอายุการเก็บเกี่ยวของเหง้าขิงต่อปริมาณ 6-gingerol และคุณสมบัติการต้านออกซิเดชัน. การประชุมวิชาการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่ง ประเทศไทย ครั้งที่ 19, วันที่ 27-29 ตุลาคม, สงขลา, 2536:434-435.
อรุณพร อิฐรัตน์, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, และปราณี รัตนสุวรรณ. (2542). การศึกษาภูมิปัญญาเบญจกูล กับหมอพื้นบ้านภาคใต้. สงขลา: คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อรุณกมล ประดิษฐบงกช. (2552). การพัฒนาสูตรตำรับ ไมโครอิมัลชันเจลของสารสกัดขิงและการประเมิน ฤทธิ์ต้านอักเสบในหนูแรท (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต วิทยาการเภสัชกรรมและเภสัช อุตสาหกรรม สาขาวิชา เภสัชกรรม). กรุงเทกพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Altman, R. D., Marcussen, K. C. (2001, Nov.). Effects of a ginger extract on knee pain in patients with osteoarthritis. Arthritis Rheum. 44(11), pp. 2531-8.
Amorndoljai, P., Taneepanichskul, S., Niempoog , S., Nimmannit, U., Chasriniyom, S. (2015). A comparative of ginger extract in nanostructure lipid carrier (NLC) and 1% diclofenac gel for treatment of knee osteoarthritis (OA). Proceedings of the 2nd International conference on advanced pharmaceutical research: Strategies and innovation in pharmaceutical research safety, efficacy and quality. Bangkok, Thailand.
ASEAN Countries. (1993). Standard of ASEAN herbal medicine (Vol.1). Jakarta: Aksara Buana Printing. Balladind, A., Headlaey, O., Chang-Yen, I., & Mcgaw, D. (1997, October). Extraction and evaluation of main pungent principles of solar dried West Indian ginger (Zingiber officinale Roscoe) rhizome. Renewable Energy. 12(2), pp.125-130.
Bliddal, H., Rosetzsky, A., Schlichting, P., Weidner, M. S., Andersen, L. A., Ibfelt, ... Barslev, J. (2000, January). A randomized, placebo controlled, cross-over study of ginger extracts and ibuprofen in osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage. 8(1), pp. 9-12. Boonhong, J., & Aksaranugraha, S. (2000).
Efficacy of HMP-33 (ginger extract) compare to diclofenac in the osteoarthritis knee treatment. J Thai Rehabil Med. 10(2), pp. 57-64. ESCOP. (2003). Zingiberis rhizome. Monographs on the medicinal uses of plant drugs. New York: Thieme Press Stuttgart, pp. 547–553.
Haghighi, M., Khalvat, A., Toliat, T., & Jallaei, S. (2005). Comparing the effects of ginger (Zingiber officinale) extract and ibuprofen on patients with osteoarthritis. Arch. Iranian Med. 8(4), pp. 267-271.
Nagabhushan, M., Amonkar, A. J., & Bhide, S. V. (1987, August). Mutagenicity of gingerol and shogaol and antimutagenicity of zingerone in Salmonella/microsome assay. Cancer Lett, 36(2), pp. 221-233.
Niempoog, S., Siriarchavatana, P. & Kajsongkram, T. (2012). The efficacy of Plygersic gel for use in the treatment of osteoarthritis of the knee. J Med Assoc Thai, 95(Suppl 10), pp. S113-119.
Shalansky, S., Lynd, I., Richardson, K., Ingaszewski, A., & Kerr, C. (2007). Risk of warfarin related bleeding events supratherapeutic international normalized ratios associated with complementary and alternative medicine: A longitudinal analysis. Pharmacotherapy. 27, pp. 1237-1247.
Shen, C. L., Hong, K. J., Kim, S. W. (2003). Effects of ginger (Zingiber officinale Rosc.) on decreasing the production of inflammatory mediators in sow osteoarthritic cartilage explants. J Med Food, 6(4), pp. 323-328.
Srivastava, K. C. (1984). Aqueous extracts of onion, garlic and ginger inhibit platelet aggregation and alter arachidonic acid metabolism. Biomed Biochim Acta. 43(8-9), pp. S335–346.
Weidner, M.S., & Sigwart, K., (2000). The safety of a ginger extract in the rat. Journal of Ethnopharmacol. 73(3), pp. 513–520.
Weidner, M. S., & Sigwart, K. (2001). Investigation of the teratogenic potential of a Zingiber officinale extract in the rat. Reprod. Toxicol. 15(1), pp. 75–80.
Wigler I, Grotto I, Caspi D, & Yaron M. (2003, November). The effects of Zintona EC (a ginger extract) on symptomatic gonarthritis. Osteoarthritis Cartilage. 11(11), pp. 783-789.
Young, H. Y., Luo, Y. L., Cheng, H. Y., Hsieh, W. C., Liao, J. C., & Peng, W. H. (2005). Analgesic and anti-inflammatory activities of [6]-gingerol. Journal of Ethnopharmacology. 96, pp. 207–210, 544.
Zhang, X., Iwaoka, W. T., Huang, A. S., Nakamoto, S. T. & Wong, R. (1994). Gingerol decreases after processing and storage of ginger. J. Food Sci., 59(6), pp. 1338-1343.
Zhenxian, Z., Xizhen, A., Qi, Z., & Shi-jie, Z. (2000). Studies on the diurnal changes of photosynthetic efficiency of ginger. Acta Hort. Sinica, 27(2), pp. 107–111.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2016-08-01
รูปแบบการอ้างอิง
อมรดลใจ ป. (2016). การใช้ขิงรักษาและบำบัดอาการโรคข้อเสื่อม. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 3(2), 13–22. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/221702
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
