The Effects of Ten Rules for Improve Health Literacy Program to Health Behaviors According to The National Health Recommendation in Elementary School Students in Bangkok Metropolis
Keywords:
health literacy, ten rules, elementary school studentsAbstract
The objectives of this study were to compare the differences in mean posttest scores for health behaviors according to the 10 rules between an experimental group receiving a health literacy development program according to the 10 rules and a control group not receiving the program, and to compare differences in the pre-and posttest mean health behavior scores of the experimental group before and after receiving the health literacy development program according to the 10 rules. The sample was 62 upper primary school students enrolled in the 2024 academic year at two schools under the Bangkok Metropolitan Administration. The researcher calculated the sample size by using the G*power program, which yielded a sample of 62 students obtained with multi-stage sampling then divided into experimental and control groups of 31 each. The research instruments consisted of 1) a health literacy development program according to the 10 rules created by the researcher by applying Nutbeam’s Theory of Health Literacy (Nutbeam, 2008); 2) a questionnaire on health behavior following the 10 National Health Recommendations. The instruments were checked with Cronbach’s alpha coefficient, which was 0.83. The activities in the study took 8 weeks, with 60-minute weekly sessions. The data obtained were analyzed with mean, percentage, standard deviation, independent sample t-test and paired sample t-test. The results showed that the experimental group receiving the health literacy development program according to the 10 rules had a statistically significant higher mean score for health behavior ( = 74.16, SD = 8.92) than the control group (
= 68.45, SD = 6.95) at .01 (p-value<.01). Furthermore, the experimental group receiving the health literacy development program according to the 10 National Health Recommendations had a higher mean posttest score for health behaviors (
= 69.77, SD = 10.83) than the mean pretest score (
= 74.16, SD = 8.92) with statistical significance at .01 (p-value<.01). Thus, nurses or personnel in educational institutions can apply the health literacy development program according to the 10 National Health Recommendations as a guide in promoting health behaviors according to the 10 National Health Recommendations.
References
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). สร้างการเรียนรู้ สร้างสุขภาพ: บทเรียนจากโรงเรียน. สืบค้นจาก https://hed.hss.moph.go.th/wp-content/uploads/2024/06/หนังสือสร้างการเรียนรู้-สร้างสุขภาพ-บทเรียนจากโรงเรียน.pdf
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2563). ผลการดำเนินงานสุขศึกษา เพื่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ ประจำปีงบประมาณ 2563. สืบค้นจาก https://shorturl.at/SVFYf
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2564). สรุปผลการดำเนินงานสุขศึกษาและพฤติกรรมสุขภาพ ประจำปีงบประมาณ 2564. สืบค้นจาก https://shorturl.at/JbOXs
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2565). คู่มือการดำเนินงานสุขศึกษาโรงเรียนส่งเสริมสุขบัญญัติแห่งชาติ. สืบค้นจาก https://hed.hss.moph.go.th/wp-content/uploads/2024/05/คู่มือการดำเนินงานสุขศึกษาโรงเรียนส่งเสริมสุขบัญญัติแห่งชาติ.pdf
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2565). รายงานผลการดำเนินงานปีงบประมาณ 2565. สืบค้นจาก https://shorturl.at/TDXVS
ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2560). การคัดกรองสุขภาพจิตเด็กวัยเรียน. กรุงเทพฯ: บียอนด์พับลิสชิ่ง.
เบญจพร ทองมาก. (2564). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพตามสุขบัญญัติแห่งชาติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2 ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา, 7(2), 51-61.
วุฒิพงษ์ ฆารวิพัฒน์. (2565). รูปแบบการพัฒนาความรอบรู้สุขภาพตามหลักสุขบัญญัติแห่งชาติในนักเรียน โรงเรียนเทศบาล 4 เฉลิมพระเกียรติ อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม และสุขภาพชุมชน, 7(3), 178-187.
ศศิธร ตันติเอกรัตน์, และนัชชา ยันติ. (2566). ประสิทธิผลของโปรแกรมการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อความรู้และพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตามหลักสุขบัญญัติแห่งชาติของนักเรียนชั้นประถมศึกษา อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 6(3), 1-17.
สุนิสา สงสัยเกตุ, รัตน์ติพร โกสุวินทร์, ปะการัง ศรีมี, สันธาน จันทะมุด, กนกวรรณ ยั่งยืน, และกัญชลิตา ธวัชเมธานันท์. (2564). ผลของโปรแกรมการสอนสุขศึกษาที่มีต่อความรู้และพฤติกรรมสุขภาพเรื่อง สุขบัญญัติแห่งชาติ 10 ประการ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา โรงเรียนชุมชนวัดเชี่ยวโอสถ จังหวัดนครนายก. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 37(1), 206-217.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2566). ข้อมูลนักเรียนภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566. สืบค้นจาก https://shorturl.at/rueHo
สำนักทันตสาธารณสุข กรมอนามัย. (2561). รายงานผลการสำรวจสภาวะสุขภาพช่องปากแห่งชาติครั้งที่ 8 ประเทศไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สามเจริญพาณิชย์ จำกัด.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2562). รายงานการสำรวจความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพที่พึงประสงค์ของเด็กวัยเรียน ปี 2562. สืบค้นจาก https://hp.anamai.moph.go.th/web-upload/4xceb3b571ddb70741ad132d75876bc41d/202011/m_news/28293/193576/file_download/f13a94dbb4dcb99c90b8616319fc7222.pdf
สำนักสื่อสารและประชาสัมพันธ์ กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2566). สุขภาพดี ด้วยสุขบัญญัติแห่งชาติ 10 ประการ. สืบค้นจาก https://prgroup.hss.moph.go.th/medias/article/1581-สุขภาพดี-ด้วยสุขบัญญัติแห่งชาติ-10-ประการ
Burn, N., & Grove, S. K. (2009). The practiceofnursing research: Appraisal, synthesis,and generation of evidence (6th ed.). Missouri: Elsevier.
Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social science & medicine, 67(12), 2072-2078. doi: 10.1016/j.socscimed.2008.09.050
Piaget, J. (1964). Cognitive development in children. Journal of research in science teaching, 2(2), 176-186.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of health and health management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
