ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จําลองเสมือนจริงในผู้ป่วย จิตเวชฉุกเฉินต่อความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิก ของนักศึกษาพยาบาลในมหาวิทยาลัยเอกชน

ผู้แต่ง

  • อริศยา วิชัยดิษฐ์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
  • พรพิมล พรมนัส คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
  • กนกรัชต์ สุดลาภา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ

คำสำคัญ:

การจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง , การตัดสินใจทางคลินิก , ความพึงพอใจ

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียว วัดผลก่อนและหลังการทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิกของนักศึกษาพยาบาลในมหาวิทยาลัยเอกชน กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 ปีการศึกษา 2567 รายวิชาปฏิบัติสุขภาพจิตและการพยาบาลจิตเวช กำหนดจำนวนนักศึกษาพยาบาล 49 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่  สถานการณ์จำลองเสมือนจริงในผู้ป่วยจิตเวชฉุกเฉิน แบบประเมินผลความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิก  และแบบประเมินความพึงพอใจต่อสถานการณ์จำลองเสมือนจริงในผู้ป่วยจิตเวชฉุกเฉิน ทดสอบความเชื่อมั่นโดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค (Cronbach’s alpha coefficient) ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .91 และ .92 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และการทดสอบทีชนิดไม่เป็นอิสระต่อกัน

ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มีคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิกต่อสถานการณ์จำลองเสมือนจริง ภายหลังการเรียนรู้ (Mean = 1.84, S.D. = .17) สูงกว่าก่อนการเรียนรู้ (Mean = .82, S.D. = .17)  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 31.94, p<.001) และคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจต่อสถานการณ์จำลองเสมือนจริง ภายหลังการเรียนรู้ (Mean = 4.41, S.D. = .570) สูงกว่าก่อนการเรียนรู้ (Mean = 2.26, S.D. = .29) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 22.57, p<.001)  

ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่า การจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงมีผลต่อการเพิ่มความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิกและความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล

เอกสารอ้างอิง

ศุภรัตน์ แจ่มแจ้ง, วิรดา อรรถเมธากุล, รัตนา นิลเลื่อม และนาตยา วงศ์ยะรา. ผลของการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางการพยาบาลและความมั่นใจในการปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยที่มีปัญหาสุขภาพของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี 2564;4(3):194-178.

Piot MP, Dechartres AD, Guerrier GG, Lemogne CL, Layat-Burn CL, Falissard BF, Tesniere AT. Effectiveness of simulation in psychiatry for initial and continuing training of healthcare professionals: protocol for a systematic review. BMJ open 2018;7(7):7-11.

จิรานุวัฒน์ ชาญสูงเนิน. การจัดการเรียนการสอนโดยใช้สถานการณ์เสมือนจริง: การศึกษาพยาบาล Simulation Based Learning: Nursing Education. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้ 2564;1(1):153-145.

Foronda C, Liu S, Bauman EB. Evaluation of simulation in undergraduate nurse education: An integrative review. Clin Simul Nurs 2020;9(10):416-409.

Attoe CA, Kowalski CK, Fernando AF, Cross SC. Integrating mental health simulation into routine health-care education. Lancet Psychiatry 2016;3(7):703-2.

สุมลชาติ ดวงบุปผา และสุนทรี เจียรวิทยกิจ. การประเมินผลการใช้เทคนิคการสอนด้วยสถานการณ์จำลองทางคลินิกในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลของนักศึกษาพยาบาล. รามาธิบดีพยาบาลสาร 2562;2(2):226-208.

Jeffries PR, Rogers KJ. Theoretical framework for simulation design. In Jeffries PR. (Eds.), Simulation in nursing education from conceptualization to evaluation. New York NY: National League for Nursing; 2007.

Burwell R, Huyser M, DeGraaf D. The Internship as a Catalyst for Civic Engagement: Using Experiential Education to Depolarize the Political Climate. Experiential Learning and Teaching in Higher Education 2024;7(3):29-16.

Shelly MW. The theory of satisfaction. New York: Harper & Row; 1975.

ขัตติยาพร คนเที่ยง, วโรดม เสมอเชื้อ, ปรมาภรณ์ นิรมล และจิรณัฐ ชัยชนะ. ผลของการปฏิบัติซ้ำในสถานการณ์จำลองด้วยหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงสมรรถนะสูงต่อความมั่นใจในตนเองและการตัดสินใจทางคลินิกของนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท 2566;2(1):16-21.

สุมลชาติ ดวงบุปผา, สุนทรี เจียรวิทยกิจ, พรศิริ พิพัฒนพานิช และธีรวัฒน์ ช่างปัด. ผลของสถานการณ์จำลองทางคลินิกต่อความมั่นใจของนักศึกษาพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยอย่างมีคุณภาพและปลอดภัย. รามาธิบดีพยาบาลสาร 2022;3(3):432-5.

พรนิภา วงษ์มาก, พัชนียา เชียงตา, ชิดชนก พันธ์ป้อม และณัฐฐ์นรี คำอุไร. ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิก การสื่อสารอย่างปลอดภัยโดยใช้ ISBAR และการปฏิบัติการพยาบาลเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วยของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก 2566;2(2):466-8.

Nagla KE, Hanan AA, Hayam FE. Simulation Education: Its Effect on Nursing Student’s Knowledge, Performance, and Satisfaction. Egyptian J Health Care 2019;4(3):354-6.

สมจิตต์ สินธุชัย, กันยารัตน์ อุบลวรรณ และสุนีย์รัตน์ บุญศิลป์. ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความรู้ความพึงพอใจและความมั่นใจในตนเองของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 ในการฝึกปฏิบัติรายวิชาฝึกทักษะทางวิชาชีพก่อนสำเร็จการศึกษา. รามาธิบดีพยาบาลสาร 2018;1(1):127-213.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-30

รูปแบบการอ้างอิง

วิชัยดิษฐ์ อ. ., พรมนัส พ. ., & สุดลาภา ก. . (2024). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จําลองเสมือนจริงในผู้ป่วย จิตเวชฉุกเฉินต่อความสามารถในการตัดสินใจทางคลินิก ของนักศึกษาพยาบาลในมหาวิทยาลัยเอกชน. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ, 30(2), 55–68. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnorthnurse/article/view/274295

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย