การพัฒนาแนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤต ภายในโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์
คำสำคัญ:
การเคลื่อนย้าย, ผู้ป่วยวิกฤต, การเคลื่อนย้ายภายในโรงพยาบาลบทคัดย่อ
การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตภายในโรงพยาบาลและศึกษาผลลัพธ์การดูแลผู้ป่วยวิกฤตที่มีการเคลื่อนย้ายภายในโรงพยาบาล การดำเนินการแบ่งออกเป็น 4 ระยะ ระยะที่ 1 วิเคราะห์สถานการณ์การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตภายในโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ โดยทบทวนเวชระเบียน 50 ฉบับ และสนทนากลุ่มในหัวหน้ากลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยหนัก 1 ราย หัวหน้าหอผู้ป่วยหนัก 10 ราย พยาบาลวิชาชีพหอผู้ป่วยหนัก 40 ราย วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 2 นำผลจากระยะที่ 1 ร่วมกับทบทวนวรรณกรรม ยกร่างแนวปฏิบัติทางการพยาบาล ระยะที่ 3 ทดลองใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในผู้ป่วยหนักจำนวน 30 รายและประเมินผล ระยะที่ 4 ปรับปรุงแนวปฏิบัติทางการพยาบาลตามผลที่ได้จากระยะที่สาม และระยะที่ 5 นำแนวปฏิบัติทางการพยาบาลที่ปรับปรุงแล้วจากระยะที่ 4 ไปใช้ในผู้ป่วยวิกฤตจำนวน 164 ราย
ผลการศึกษา พบว่า ในระยะที่ 1 พยาบาลที่ทำหน้าที่เคลื่อนย้ายไม่ประเมิน early warning signs ก่อนเคลื่อนย้าย สมรรถนะการเฝ้าระวังภาวะวิกฤตไม่เพียงพอ เครื่องมือและอุปกรณ์เคลื่อนย้ายไม่พร้อมใช้ การประสานงานก่อนเคลื่อนย้ายไม่มีประสิทธิภาพ ระยะที่ 2 ยกร่างแนวปฏิบัติทางการพยาบาล ประกอบด้วย 1) การประเมิน early warning signs 2) การพัฒนาสมรรถนะพยาบาลในการเฝ้าระวังสัญญาณเตือนเข้าสู่ภาวะวิกฤต 3) การบำรุงรักษาเครื่องมือและอุปกรณ์เคลื่อนย้าย 4) การประสานงานก่อนเคลื่อนย้าย ระยะที่ 3 พบว่าการจัดการเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉินมีประสิทธิภาพไม่เพียงพอ ระยะที่ 4 เพิ่มแนวทางการจัดการเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน ระยะที่ 5 พบว่าอัตราผู้ป่วยใส่ท่อช่วยหายใจโดยไม่คาดคิด การช่วยฟื้นคืนชีพโดยไม่คาดคิด และอัตราการเสียชีวิตโดยไม่คาดคิดลดลงอย่างมีนัยสำคัญ สรุปได้ว่า แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตภายในโรงพยาบาลที่จัดทำขึ้นส่งผลให้การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตมีความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
ข้อเสนอแนะ ก่อนนำแนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตภายในโรงพยาบาลไปใช้ ควรมีการอบรมบุคลากรให้มีความรู้เฉพาะเกี่ยวกับเรื่องการประเมินสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤตและการใช้ห่วงโซ่การป้องกันภาวะหัวใจหยุดเต้น เป็นการเพิ่มความรู้ ความเข้าใจ เพื่อให้สามารถใช้แนวปฏิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพ และควรขยายผลการศึกษาการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยวิกฤตภายในโรงพยาบาลในผู้ป่วยกลุ่มอื่นๆ เพื่อให้สามารถใช้ได้สำหรับการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยทุกกลุ่ม
เอกสารอ้างอิง
Lin SJ, Tsan CY, Su MY, Wu CL, Chen LC, Hsieh HJ, Hsiao WL, Cheng JC, Kuo YW, Jerng JH, Wu HD, Sun JS. Improving patient safety during intrahospital transportation of mechanically ventilated patients with critical illness. BMJ Open Quality. 2020;9:e000698. doi:10.1136/bmjoq-2019-000698.
Despoina G, Alamanou D, Hero Brokalaki. Intrahospital transport policies: The contribution of the nurse. Health Sci J. 2014;8(2):166-78.
Jarden, Rebecca J, Quirke S. Improving safety and documentation in intrahospital transport: development of an intrahospital transport tool for critically ill patients.
Intensive Crit Care Nurs. 2010,26(2):101-7.
Taylor JO, Landers CF, Chulay JD, Hood WBJ, Abelmann WH. Monitoring high-risk cardiac patients during transportation in hospital. Lancet. 1970;2(7685):1205–8.
Almeida A, Carolina G, et al. Intra-hospital transport of critically ill adult patients: complications related to staff, equipment and physiological factors. Acta Paul Enferm. 2012;25(3):471-76.
Blakeman TC, Branson, RD. Inter-and intra-hospital transport of the critically Ill Discussion. Respir care. 2013;58(6):1008-23.
Parveez MQ, Yaddanapudi LN, Saini V, Kajal, K, Sharma A. Critical events during intra-hospital transport of critically ill patients to and from intensive care unit. Turk J Emerge Med. 2020;20(3):135-41.
Picetti E, Antonini MV, Lucchetti MC, Pucciarelli S, Valente A, Rossi I, et al. Intra-hospital transport of brain-injured patients: a prospective, observational study. Neurocrit care. 2013;18(3):298-304.
Chiangrai Prachanukroh hospital. Annual report 2021. Chiangrai: Chiangrai Prachanukroh hospital; 2021.
Jantarat P, Rattanaphan P, Kunsete P, Thiengchanya P. Development of Early Warning Sign Model in High-Risk Patient, Songkhla Hospital. J Health Sci. 2023;32(1):109-19.
Chuaychang S. Effects of using the assessment of the modified early warning signs (MEWS) in the assessment and monitoring change symptom of patients in cardiac catheterization lab, Trang hospital. Thai J Cardio-Thoracic Nurs. 2018;29(1):72-83.
Christensen D, Jensen NM, Maaløe R, Rudolph SS, Belhage B, Perrild H. Nurse-administered early warning score system can be used for emergency department triage. Dan Med Bull. 2011;58(6):A4221.
Reini K, Fredrikson M, Oscarsson A. The prognostic value of the Modified Early Warning Score in critically ill patients: a prospective, observational study. Eur J Anaesthesiol. 2012;29(3):152-57.
Nishijima I, Oyadomari S, Maedomari S, Toma R, Igei C, Kobata S, et al. Use of a modified early warning score system to reduce the rate of in-hospital cardiac arrest. J Intensive Care. 2016;4(12):1-6.
Vicent JL, Einav S, Pearse R, Jaber S, Kranke P, Overdyk FJ, et al. Improving detection of patient deterioration in the general hospital ward environment. Eur j anaesthesiol. 2018;35(5):325-33.
Alexander G. Behavioral coaching–the GROW model. In: Passmore J, editors. Excellence in coaching: the industry guide. Philadelphia: Kogan; 2010.
Kutragoo R, Chantara P, Yimyam P, Khumpakum S, Namjuntra R. Jantarat P, et al. Development of Early Warning Sign Model in High-Risk Patient, Songkhla Hospital. Thai J Cardio-Thorac Nurs. 2019;30(2):193-209.
Papson JP, Russell KL, Taylor DM. Unexpected events during the intrahospital transport of critically ill patients. Acad Emerg Med. 2007;14(6):574-7.
Kanokrat S, Suwabhabh D, Vitoonmetha M. Effects of clinical supervision on knowledge and ability to practice nursing for pain management in postoperative patients and satisfaction with nursing supervision. Journal of Nursing Division. 2009;36:1-14. (in Thai).
Ludikhuize J, Smorenburg SM, Rooij SE, JorgeE. Identification of deteriorating patients on general wards; measurement of vital parameters and potential effectiveness of the Modified Early Warning Score. J Crit Care. 2012;27(4):7-13.
Stafseth SK, Grønbeck S, Lien T, Randen I, Lerdal A. The experiences of nurses implementing the Modified Early Warning Score and a 24-hour on-call Mobile Intensive Care Nurse: An exploratory study. Intensive Crit Care Nurs. 2016;34:25-33.
Shaddel F, Khosla V, Banerjee S. Effects of introducing MEWS on nursing staff in mental health inpatient settings. Progr Neurol Psychiat. 2016;2(18):24-7.
Smith, Gary B. In-hospital cardiac arrest: is it time for an in-hospital ‘chain of prevention’?. Resuscitation. 2010;81(9):1209-11.
Wongnaikot P, Saensom D. Development of an Intrahospital Transfer Clinical Nursing Practice Guideline for Critically Ill Trauma Patients. National and International Academic Conferences. 10 Mar 2017. Khon Kaen: Khon Kaen University University; 2017.
Christensen D, Jensen NM, Maalae R, Rudolph SS, Belhage B, Perrild H. Nurse-administered early warning score system can be used for emergency department triage. Dan Med Bull. [Internet]. 2011 [cited 2022 Jan 3];58(6):A4221. Available from: https://pubmed.ncbi. nlm.nih.gov/21651873.
Wang AY, Fang CC, Chen SC, Tsai SH. Periarrest Modified Early Warning Score (MEWS) predicts the outcome of in- hospital cardiac arrest. J Formos Med Assoc. [Internet]. 2016 [cited 2022 Jan 10];115(2):76-82. Available from: https://pubmed.ncbi.nlm.nih. gov/26723861.
Voigt LP, Pastores SM, Raoof ND, Thaler HT, Halpern NA. Intrahospital Transport of Critically Ill Patients: Outcomes, Timing, and Patterns. J Intensive Care Med. 2009;24(2):108-15. doi: 10.1177/0885066608329946.
Alamanou, Despoina G, Brokalaki H. Intrahospital transport policies: The contribution of the nurse. Health Sci J. 2014;8(2):166.
Fanara B, Manzon C, Barbot O, Desmettre T, Capellier G. Recommendations for the intra-hospital transport of critically ill patients. Crit Care. [Internet]. 2010 [cited 2022 Jan 12]; 14:R87. Available from: http://ccforum.com/content/14/3/R87.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 สมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารสมาคมพยาบาลฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น ผู้เขียนบทความต้องศึกษารายละเอียดหลักเกณฑ์การจัดทำต้นฉบับตามที่วารสารกำหนด และเนื้อหาส่วนภาษาอังกฤษต้องได้รับการตรวจสอบจากเจ้าของภาษามาแล้ว
