ผลของการจัดการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องต่อความรู้ และความพึงพอใจของนักศึกษารายวิชากายวิภาคและสรีรวิทยา ระบบประสาท วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่

ผู้แต่ง

  • วริศา วรวงศ์ พยาบาลวิชาชีพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีเชียงใหม่ คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • พูลทรัพย์ ลาภเจียม พยาบาลวิชาชีพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีเชียงใหม่ คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • วราภรณ์ บุญยงค์ พยาบาลวิชาชีพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีเชียงใหม่ คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • วรรณภา กาวิละ พยาบาลวิชาชีพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีเชียงใหม่ คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก

คำสำคัญ:

การเรียนการสอนแบบพี่สอนน้อง, ความรู้, นักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบกึ่งทดลองนี้เป็นการศึกษาผลของการจัดการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องต่อความรู้รายวิชากายวิภาคและสรีรวิทยาระบบประสาท และความพึงพอใจของนักศึกษาหลังเข้าร่วมกิจกรรม ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้จำนวน 308 คน ประกอบด้วย นักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีเชียงใหม่ ปีการศึกษา 2561 ผู้เรียนคือนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จำนวน 150 คน ที่เรียนวิชากายวิภาคและสรีระวิทยา 1 และผู้สอนคือนักศึกษาชั้นปีที่ 3 ที่ร่วมกิจกรรมพี่สอนน้อง จำนวน 158 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย 1) คู่มือการจัดการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้อง 2) แบบวัดความรู้ท้ายบทเรียนเรื่องกายวิภาคและสรีรวิทยาระบบประสาท 3) แบบวัดความรู้ปลายภาควิชากายวิภาคและสรีรวิทยา 4) แบบประเมินผลความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอนของนักศึกษาหลังเข้าร่วมกิจกรรมพี่สอนน้อง โดยแบบวัดความรู้ท้ายบทและแบบประเมินผลความพึงพอใจของนักศึกษาหลังการเข้าร่วมกิจกรรมการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้อง มีค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาเท่ากับ 0.6 และ 0.8 ตามลำดับ ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.87 และ 0.89 ตามลำดับ ดำเนินกิจกรรมโดยการเตรียมกลุ่มผู้สอนและกลุ่มผู้เรียนโดยอธิบายหลักวิธีการสอนแบบพี่สอนน้องและหลักการประเมินผลความต้องการของผู้เรียนตามหลัก GROW Model กลุ่มผู้สอนประเมินผลความต้องการของกลุ่มผู้เรียน วางแผน และดำเนินการตามวิธีการสอนครั้งละ 1-2 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ตามแต่ละกลุ่มกำหนด ในช่วงระยะเวลา 1 เดือน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ Independent sample t-test

ผลการศึกษา พบว่า ระดับคะแนนแบบวัดความรู้ท้ายบทเรียนเรื่องกายวิภาคและสรีรวิทยาระบบประสาทของนักศึกษาชั้นปีที่ปี 3 และชั้นปีที่ 1 หลังเข้าร่วมกิจกรรม (Mean=25.55, S.D.=2.63; Mean=23.53, S.D.=5.34) สูงกว่าก่อนเข้าร่วมกิจกรรม (Mean=14.65, S.D.=3.92; Mean=12.90, S.D.=4.63) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .01) สำหรับค่าเฉลี่ยคะแนนระดับความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาลหลังได้รับการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้อง ส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก (Mean=4.00, S.D.=0.50)

สรุปผลการวิจัยได้ว่า ควรนำรูปแบบการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องไปทดลองใช้ในการจัดการเรียนการสอนรายวิชาอื่น เพื่อให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพมากขึ้น และแนะนำให้อาจารย์ผู้สอนประเมินผลความต้องการส่วนบุคคลของผู้เรียน เพิ่มเทคนิคการเรียนการสอนที่หลากหลายและยืดหยุ่น และเพิ่มระยะเวลาการเรียนการสอนที่มีความสอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน

เอกสารอ้างอิง

ฐิตินันท์ ดาวศรี พรนภา ทิพย์กองลาด พีรพล เข็มผง สมเชาว์ ดับโศรก สุทธิดา เพ่งพิศ วรวัฒน์ วิศรุตไพศาล และจันทรัศม์ ภูติอริยวัฒน์. แนวทางการจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม 2564;11(1):59-74.

พวงรัตน์ ไพเราะ สุดารัตน์ น้อยมะโน อาทิตย์ คูณศรีสุข และสุนทรียา สาเนียม. รายงานผลการดำเนินงานการพัฒนาการเรียนการสอนที่มุ่งผลลัพธ์การเรียนรู้โดยใช้ระบบพี่เลี้ยง ในรายวิชา 105001 ฟิสิกส์เบื้องต้น. นครราชสีมา: สาขาวิชาฟิสิกส์ สำนักวิชาวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี; 2559.

Whitmore, J. Coaching for Performance - Growing Human Potential and Purpose. NHRD Network J 2010;3(2):83–4.

สายสุดา ปั้นตระกูล. การจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนของผู้เรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินและผู้เรียนปกติ. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก 2563;38(2):36-48.

จิตณรงค์ เอี่ยมสำอางค์. การพัฒนารูปแบบการโค้ชทางปัญญาแบบเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อพัฒนาสมรรถภาพการโค้ชและการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ของครูพณิชยกรรม. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย 2556;5(2):134-50.

กนกอร ศรีสมพันธุ์, บังอร ศิริสกุลไพศาล และศุภาพิชญ์ โฟน โบร์แมนน์. การเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนในกิจกรรมการสอบสาธิตย้อนกลับกลไกการคลอด. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ 2560;11(2):138-46.

ณภัค ฐิติมนัส. การพัฒนาทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์เพื่อการทำโครงงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยการใช้เทคนิคการชี้แนะ (Coaching) แบบ GROW Model CKK. ลำพูน: โรงเรียนจักรคำคณาทร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 35; 2560.

บุษบา ปานดำรงค์. การพัฒนาการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในงานอาชีพโดยใช้วิธีการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน วิทยาลัยเทคนิคลำปาง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (อาชีวศึกษา). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2555.

ภิลักษณ์ชญา วัยวุฒิ, ขันทอง วัฒนะประดิษฐ์, พระมหาวีระศักดิ์ อภินนฺทเวที, และพระเมธาวินัยรส. การวิเคราะห์หลักพุทธสันติวิธีเพื่อสร้างแรงจูงใจในการปฏิบัติหน้าที่ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ 2563;8(sup):73-82.

พัชสุดา กัลยาณวุฒิ. ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาของนักศึกษาระดับ ปวช. และ ระดับปวส. ของวิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ. เชียงใหม่: วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ; 2558.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

วรวงศ์ ว., ลาภเจียม พ., บุญยงค์ ว. ., & กาวิละ ว. . (2023). ผลของการจัดการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องต่อความรู้ และความพึงพอใจของนักศึกษารายวิชากายวิภาคและสรีรวิทยา ระบบประสาท วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ, 29(1), 79–91. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnorthnurse/article/view/262444

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย