The ประสิทธิผลของการให้ความรู้ร่วมกับการใช้สเปรย์สมุนไพรต่อระดับความปวดและความสามารถในการทำกิจกรรมของผู้สูงอายุเข่าเสื่อม
คำสำคัญ:
ความปวด, สเปรย์สมุนไพร, เข่าเสื่อมบทคัดย่อ
การวิจัยแบบกึ่งทดลองชนิดกลุ่มเดียวเปรียบเทียบก่อนและหลังการทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับความปวดและความสามารถในการทำกิจกรรม ก่อนและหลังการให้ความรู้และการใช้สเปรย์สมุนไพรในผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุเข่าเสื่อมที่มารับบริการที่ศูนย์สุขภาพชุมชนแห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 30 ราย ตามเกณฑ์คัดเข้า เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ การให้ความรู้เรื่องโรคข้อเข่าเสื่อมร่วมกับการใช้สเปรย์สมุนไพร เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินความปวด แบบประเมินความสามารถในการทำกิจกรรม และ4) แบบบันทึกการใช้สเปรย์สมุนไพร วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนาและสถิติ Paired sample t-test ผลการวิจัยพบว่า หลังการให้ความรู้ร่วมกับการใช้สเปรย์สมุนไพร ค่าเฉลี่ยระดับความปวดลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.05) และระดับความสามารถในการทำกิจกรรมดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.05)
ผลการวิจัยเสนอแนะได้ว่าการให้ความรู้ร่วมกับการใช้สเปรย์สมุนไพร สามารถเป็นทางเลือกหนึ่งของผู้สูงอายุข้อเข่าเสื่อมเพื่อบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความสามารถในการทำกิจกรรม
เอกสารอ้างอิง
สุวรรณี สร้อยสงค์ และคณะ. การพยาบาลผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อม.วารสารวิชาการแพทย์ เขต 11 2562;33(2):197-209.
กนกอร บุญพิทักษ์. ปวดเข่า เข่าเสื่อม การดูแลรักษาและการป้องกัน. นนทบุรี:โกลด์เพาเวอร์พริ้นติ้ง; 2556.
กระทรวงสาธารณสุข.รายงานการคัดกรองผู้สูงอายุ 10 เรื่อง [ออนไลน์]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 2565/1/20]. เข้าถึงได้จาก: https://dcservice.moph.go.th/hdc/reports/report.php?
วิไลลักษณ์ ตียาพันธ์ และวรจรรฑญาร์ มงคลดิษฐ์. ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับ พฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุข้อเข่าเสื่อม ในศูนย์บริการสุขภาพโรงพยาบาลสรรพสิทธิ ประสงค์. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย 2565;6(2):336-51.
สมาคมรูมาติสซั่มแห่งประเทศไทย. แนวทางเวชปฏิบัติการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม. [ออนไลน์]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ2565/5/11] เข้าถึงได้จาก www2.si.mahidol.ac.th/km/cop/clinical/
สุปราณี นิรุตติศาสน์. การจัดการความปวดในผู้สูงอายุ ในเกื้อเกียรติ ประดิษฐ์พรศิลป์.ตำราเวชศาสตร์ผู้สูงวัย. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเทพฯ:รุ่งศิลป์การพิมพ์; 2561.
ราชวิทยาลัยแพทย์ออร์โธปิดิกส์แห่งประเทศไทย.แนวปฏิบัติบริการการดูแลรักษาโรค ข้อเข่าเสื่อม พ.ศ. 2553 [ออนไลน์]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 2565/5/11] เข้าถึงได้จากww.rcost.or.th/thai/data/2010
ญาดา เพ่งพิศ. การศึกษาความเป็นไปได้ในการพัฒนาโครงการจัดสร้างคลินิกกายภาพบำบัดเพื่อการรักษาฟื้นฟูผู้ป่วยด้วยแนวคิดจิตวิญญาณการบริการ Omotenashi. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2562.
ปิยะพล พูลสุข และคณะ. ประสิทธิผลของยาพอกสมุนไพรเพื่อบรรเทาอาการปวดเข่าในผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม. ธรรมศาสตร์เวชสาร 2561;18(1):104-11.
อุมาพร เคนศิลาและอนันต์ศักดิ์ จันทรศรี. ผลของยาพอกสมุนไพรลดอาการปวดเข่าในผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อม. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 2564;29(4):13-21.
ภูมิรงค์ วาณิชย์พุฒิกุล. ผลของการใช้ยาประคบสมุนไพรรูปแบบสเปรย์ ที่มีผลต่อการลดระดับความปวดในผู้ป่วยโรคปวดกล้ามเนื้อหลังส่วนล่าง โรงพยาบาลจังหาร. วารสารวิจัยและพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ 2563;1(3):93-100.
พิมพ์มาภรณ์ ตาสาย, อุบล พิรุณสาร, จีระนันท์ ระพิพงษ์, และณฐารินทร์ บุญทา. ผลของโปรแกรมการให้ความรู้และการออกกำลังกายส่วนหลัง ในพนักงานเปลที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรัง. Journal of Associated Medical Sciences 2560;50(2):245-52.
กาญจนา นิ่มตรง, นงนุช โอบะ, และอาทิตย์ เหล่าเรืองธนา. ผลของโปรแกรมการให้ความรู้และการสนับสนุนต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองและอาการปวดของผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างเรื้อรัง. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ 2555;6(2):99-109.
ยุวดี สารบูรณ์, สุภาพ อารีเอื้อ, และสุจินดา จารุพัฒน์ มารุโอ. อาการ ความรู้ และการรับรู้ความเจ็บป่วยด้วยโรคข้อเข่าเสื่อมของผู้สูงอายุในชุมชน : การศึกษานำร่อง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ 2557;30(2):12-24.
กิตฑาพร ลือลาภ และทัศนา ชูวรรธนะปกรณ์. ผลของโปรแกรมการให้ข้อมูล การสร้างแรงจูงใจและการพัฒนาทักษะต่อความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อมและนํ้าหนักตัวในผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อมที่มีนํ้าหนักตัวเกิน. วารสารเกื้อการุณย์ 2559;23(2):149-64.
ณฐกานต์ คงธรรม. ความรู้และทัศนคติด้านสุขภาพที่มีผลต่อพฤติกรรมของผู้ป่วยในการใช้บริการแพทย์แผนไทย. สารนิพนธ์บริหารธุรกิจ. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครรินทร์; 2561.
อำพล บุญเพียร, ธิดารัตน์ แจ่มปรีชา และนิภาพร แสนสุรินทร. ผลของการนวดด้วยน้ำมันกระดูกไก่ดำ และน้ำมันไพลต่ออาการปวดกล้ามเนื้อ คอ บ่า ไหล่ จากออฟฟิศซินโดรม. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก 2562;17(1):95-105.
บุญเรียง พิสมัยและคณะ. ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองของผู้ที่เป็นโรคข้อเข่าเสื่อม. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ 2555;42(2):54-66.
ดุญณภัตน์ ขาวหิต ขวัญใจ อำนาจสัตย์ซื่อและพัชราพร เกิดมงคล. ผลของโปรแกรมการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อความรุนแรงของโรคสมรรถภาพทางกายและพฤติกรรมการดูแล ตนเองของผู้สูงอายุที่มีภาวะข้อเข่าเสื่อมในชุมชน จังหวัดมหาสารคาม.วารสารเกื้อการุณย์ 2563; 27(1):7-19.
สุพัตรา พรคุ้มทรัพย์, ยงยุทธ วัชรดุล, และศุภะลักษณ์ ฟักคำ. การศึกษาผลของยาพอกสมุนไพรต่อการ รักษาอาการปวดในโรคข้อเข่าเสื่อมของผู้สูงอายุในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล วังหว้า อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยี อีสเทิร์น 2565;17(2):275-84.
ศิริรัตน์ ศรีรักษา, สุธินันท์ วิจิตร, ซากีมะห์ สะมาแล, ชวนชม ขุนเอียด, วิชชา ดาสิมลา, และตั้ม บุญรอด. ประสิทธิผลของยาพอกเข่าตำรับหลวงปู่ศุขวัดปากคลองมะขามเฒ่าต่อการบรรเทาอาการปวด และองศาการเคลื่อนไหวในผู้ป่วยโรคลมจับโปงแห้งเข่า. หมอยาไทยวิจัย 2565;8(1):47-62.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. เอกสารชุดวิชา หน่วยที่ 8-15 เคมีเภสัชวัตถุ เภสัชวิทยาและพิษวิทยาสำหรับการแพทย์แผนไทย. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช; 2565.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 สมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารสมาคมพยาบาลฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น ผู้เขียนบทความต้องศึกษารายละเอียดหลักเกณฑ์การจัดทำต้นฉบับตามที่วารสารกำหนด และเนื้อหาส่วนภาษาอังกฤษต้องได้รับการตรวจสอบจากเจ้าของภาษามาแล้ว
