การพัฒนากรอบสมรรถนะของพยาบาลห้องพักฟื้น โรงพยาบาลลำปาง
คำสำคัญ:
กรอบสมรรถนะ, พยาบาลห้องพักฟื้นบทคัดย่อ
การพัฒนากรอบสมรรถนะของพยาบาลเป็นสิ่งสำคัญมากในการบริหารทรัพยากรบุคคล การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากรอบสมรรถนะของพยาบาลห้องพักฟื้น โรงพยาบาลลำปาง โดยประยุกต์แนวคิดการพัฒนากรอบสมรรถนะของมาเรียลลิ ทอนโดรา และฮอด์จ (Marrelli, Tondora, & Hoge, 2005) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย พยาบาลห้องพักฟื้น จำนวน 7 คน และผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแนวคำถามสำหรับการสัมภาษณ์ และแบบบันทึกรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา และการหาค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหารายข้อ
ผลการศึกษาพบว่า กรอบสมรรถนะของพยาบาลห้องพักฟื้น โรงพยาบาลลำปาง ประกอบด้วยสมรรถนะ 8 ด้าน และพฤติกรรมบ่งชี้ความสามารถ จำนวน 58 ข้อ คือ 1) สมรรถนะด้านการประเมินและการจัดการระบบทางเดินหายใจ 2) สมรรถนะด้านการประเมินและจัดการระบบไหลเวียนโลหิต 3) สมรรถนะด้านการประเมินระดับความรู้สึกตัวและดูแลผู้ป่วย 4) สมรรถนะด้านการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะแทรกซ้อนจากการได้รับยาระงับความรู้สึก 5) สมรรถนะด้านการจัดการภาวะฉุกเฉิน 6) สมรรถนะด้านการดูแลผู้ป่วยหลังผ่าตัด 7) สมรรถนะด้านการประเมินผู้ป่วยก่อนจำหน่ายออกจากห้องพักฟื้นและกลับบ้าน และ 8) สมรรถนะด้านการติดตามเยี่ยมผู้ป่วยภายใน 24 ชั่วโมงหลังการระงับความรู้สึก
ดังนั้นผู้บริหารทางการพยาบาลสามารถนำกรอบสมรรถนะนี้ ไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาแบบประเมินและพัฒนาสมรรถนะของพยาบาลในห้องพักฟื้น ให้มีคุณสมบัติเหมาะสมกับหน้าที่รับผิดชอบต่อไป
เอกสารอ้างอิง
บุศรา ศิริวันสาณฑ์, พิชยา ไวทยะวิญญู, และปฏิภาณ ตุ่มทอง. Anesthesia and Perioperative care. กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด; 2560.
เบญจมาศ ปรีชาคุณ, และเบญจวรรณ ธีระเทิดตระกูล. การพยาบาลผู้ป่วยหลังผ่าตัดในห้องพักฟื้น.กรุงเทพฯ: บริษัท พี.เอ. ลิฟวิ่ง จำกัด. กรุงเทพฯ: เอ-พลัส พริ้น; 2558.
American of Anaesthetists of Great Britain and Ireland.Immeiate Post-anaesthesia Recovery [online].2013 [cited 2018/12/11]. Available from: https://www.pubmed/ncbi/nlm/nih/gov.pdf
กานดา เลาหศิลป์สมจิตร์. การศึกษาสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพด้านการพยาบาลวิสัญญี โรงพยาบาลรัฐ กระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการ พยาบาล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2547.
วิไลรัตน์ ใจพินิจ. การพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะวิสัญญีโรงพยาบาลราชวิถี. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการพยาบาล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2555.
Marrelli, A. F., Tondora, J., & Hoge, M. F. Strategies for developing competency model. Administration and Policy in Mental Health 2005; 32(5): 533-561.
สำนักการพยาบาล กรมการแพทย์. คู่มือการใช้แบบประเมินสมรรถนะพยาบาลวิชาชีพ. นนทบุรี: สำนักการพยาบาลกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข; 2547.
ธนพร เพชรหาญ. การพัฒนากรอบสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพห้องผ่าตัด ศูนย์มะเร็งลำปางบ.วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2554.
นรัชพร ศศิวงศากุล. การพัฒนากรอบสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในหอผู้ป่วยกึ่งวิกฤตโรคหลอดเลือดสมองโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงใหม่:มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2555.
กลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล โรงพยาบาลลำปาง. แผนยุทธศาสตร์ โรงพยาบาลลำปาง. ลำปาง: โรงพยาบาลลำปาง; 2559-2563.
ห้องพักฟื้นโรงพยาบาลลำปาง.ใบกำหนดหน้าที่งาน (Job Description). ลำปาง: โรงพยาบาลลำปาง; 2561.
Polit, D.F., & Beck, C.T. The content validity index: Are you sure you know what’s being report? Critique and recommendations. Research in Nursing & Health 2006;29: 489-497.
ภูริพงศ์ ทรงอาจ. การดูแลผู้ป่วยหลังการให้ยาระงับความรู้สึกในห้องพักฟื้น. ใน: อังกาบ ปราการรัตน์, วิมลลักษณ์ สนั่นศิลป์, ศิริลักษณ์ สุขสมปอง, และปฏิภาณ ตุ่มทอง. ตำราวิสัญญีวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 4.กรุงเทพฯ: เอ-พลัส พริ้น; 2556. หน้า 769-808.
สุกัญญา เดชอาคม,อังศุมาศ หวังดี, และอัญชลา จิระกุลสวัสดิ์. การพยาบาลผู้ป่วยในห้องพักฟื้น. บทความฟื้นวิชาการ [ออนไลน์]. 2557. [เข้าถึงเมื่อ 2561/10/10]. เข้าถึงได้จาก: https://www. Anesthai.org/public/rcat/download.pdf
ภาวัลย์ สุทนต์และอรวรรณ พงศ์รวีวรรณ. การเยี่ยมผู้ป่วยหลังให้ยาระงับความรู้สึก. วิสัญญีสาร[ออนไลน์]. 2563. [เข้าถึงเมื่อ 2561/10/10]. เข้าถึงได้จาก : https://www.he02.tcithaijo.org/anesthai/article/download.pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารสมาคมพยาบาลฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น ผู้เขียนบทความต้องศึกษารายละเอียดหลักเกณฑ์การจัดทำต้นฉบับตามที่วารสารกำหนด และเนื้อหาส่วนภาษาอังกฤษต้องได้รับการตรวจสอบจากเจ้าของภาษามาแล้ว