การวิเคราะห์องค์ประกอบของแบบวัดพฤติกรรมการข่มเหงรังแก ในสถานศึกษาสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงบรรยาย (Descriptive research) นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและวิเคราะห์ องค์ประกอบแบบวัดพฤติกรรมการข่มเหงรังแกในสถานศึกษาสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอน ต้น กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 370 คน ได้จากการสุ่มตัวอย่าง แบบหลายขั้นตอน (Multistage random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัด พฤติกรรมการข่มเหงรังแกในสถานศึกษาสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น แบ่งออกเป็น พฤติกรรมการข่มเหงรังแกทางวาจา และ พฤติกรรมการข่มเหงรังแกทางร่างกาย เครื่องมือวิจัย ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา ได้ค่า CVI เท่ากับ 0.92 ผ่านการตรวจสอบความเที่ยง โดยคำนวณหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของครอนบาค ได้ เท่ากับ 0.91 นำข้อมูลมาวิเคราะห์ องค์ประกอบเชิงสำรวจ โดยวิธีการสกัดปัจจัยเพื่อหาองค์ประกอบหลัก หมุนแกนแบบ โอโทโกนอล ด้วยวิธีแวริแมกซ์

ผลการวิจัยพบว่า แบบวัดพฤติกรรมการข่มเหงรังแกในสถานศึกษาประกอบด้วย พฤติกรรมการข่มเหงรังแกทางวาจา มีจำนวน 18 ข้อ มีค่าน้ำหนักปัจจัยระหว่าง 0.38-0.72 และสามารถอธิบายความแปรปรวนได้ร้อยละ 57.47 แบ่งเป็น 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ด้าน การพูดข่มขู่ มี 4 ตัวบ่งชี้ 2) ด้านการพูดเยาะเย้ย มี 6 ตัวบ่งชี้ 3) ด้านการพูดหยาบคาย มี 4 ตัว บ่งชี้ และ 4) ด้านการพูดเหยียดหยาม มี 4 ตัวบ่งชี้ โดยมีค่าความแปรปรวน ร้อยละ 35.23, 9.34, 7.28 และ 5.60 ตามลำดับ และพฤติกรรมการข่มเหงรังแกทางร่างกาย มีจำนวน 21 ข้อ มีค่าน้ำหนักปัจจัยระหว่าง 0.46-0.69 และ สามารถอธิบายความแปรปรวนได้ร้อยละ ร้อยละ 53.84 แบ่งออกเป็น 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ด้านการละเมิดความเป็นส่วนตัว มี 7 ตัวบ่งชี้ 2) ด้านการก่อความรำคาญ มี 5 ตัวบ่งชี้ 3) ด้านทำให้สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง มี 5 ตัวบ่งชี้และ 4) ด้านการทำให้เกิดความหวาดกลัว อับอาย มี 4 ตัวบ่งชี้ โดยมีค่าความแปรปรวนร้อยละ 37.04, 6.81, 5.10 และ 4.89 ตามลำดับ

จากผลการศึกษาดังกล่าว บุคลากรที่เกี่ยวข้องในสถานศึกษาหรือหน่วยงานบริการสุขภาพ สามารถนำแบบวัดพฤติกรรมการข่มเหงรังแกในสถานศึกษาสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ไป ศึกษาระดับพฤติกรรมการข่มเหงรังแกในสถานศึกษาของนักเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นที่อาจ จะเกิดขึ้น เพื่อช่วยเหลือและป้องกันไม่ให้เกิดความรุนแรงในสถานศึกษาต่อไป