การรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาล ที่ปฏิบัติงานดูแลผู้ป่วยสูตินรีเวชกรรม โรงพยาบาลราชบุรี
คำสำคัญ:
การรับรู้ของบุคลากรทางการพยาบาล, วัฒนธรรมความปลอดภัยบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยายมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการรับรู้วัฒนธรรมความ ปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาลที่ปฏิบัติงานดูแลผู้ป่วยสูตินรีเวชกรรมโรงพยาบาลราชบุรี และ เปรียบเทียบความแตกต่างของระดับการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยจำแนกตามจำนวนชั่วโมงที่ใช้ ในการปฏิบัติงานต่อสัปดาห์และตำแหน่งในการปฏิบัติงาน กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาใช้การเลือกแบบเฉพาะ เจาะจง (Purposive sampling) เป็นบุคลากรทางการพยาบาลที่มีประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยสูติ นรีเวชกรรมในโรงพยาบาลราชบุรีตั้งแต่ 1 ปี ขึ้นไป จำนวน 116 ราย เครื่องมือที่ใช้ประกอบไปด้วย ข้อมูลส่วนบุคคลและแบบสอบถามการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาลที่ ปฏิบัติงานดูแลผู้ป่วยสูตินรีเวชกรรมโรงพยาบาลราชบุรี วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคล โดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ระดับการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยโดยการหา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยการรับรู้วัฒนธรรมความ ปลอดภัยจำแนกตามจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในการปฏิบัติงานต่อสัปดาห์และตำแหน่งในการปฏิบัติงาน โดย ใช้สถิติที (Independent t- test)
ผลการศึกษาพบว่าการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาลที่ปฏิบัติงาน ดูแลผู้ป่วยสูตินรีเวชกรรม โรงพยาบาลราชบุรี โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (μ = 3.18, σ = .23) ส่วนการเปรียบเทียบการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยระหว่างกลุ่มที่มีจำนวนชั่วโมงในการปฏิบัติงาน ต่อสัปดาห์ ≤ 48 ชั่วโมง กับกลุ่มที่มีจำนวนชั่วโมงในการปฏิบัติงานต่อสัปดาห์ > 48 ชั่วโมง พบว่าค่า เฉลี่ยการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยไม่แตกต่างกัน (t114= .468, p = .641) เมื่อเปรียบเทียบการรับ รู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาลที่มีตำแหน่งในการปฏิบัติงานต่างกัน พบว่า ค่าเฉลี่ยการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยไม่แตกต่างกัน (t114= .256, p = .798) ดังนั้น เพื่อพัฒนาการ รับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาลที่ปฏิบัติงานดูแลผู้ป่วยสูตินรีเวชกรรม โรงพยาบาลราชบุรี ควรมีการกำหนดนโยบายและการจัดการความรู้ตลอดจนการจัดอบรมเกี่ยวกับ วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรทางการพยาบาล
เอกสารอ้างอิง
รัศมี ตันศิริสิทธิกุล นิลรัตน์ วรรณศิลป์ เกษร เทพแปง ปิยวรรณ ลิ้มปัญญาเลิศ และชนภัทร วินยวัฒน์ รายงานการทบทวนองค์ความรู้ เรื่องการพัฒนาระบบเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วย PatientSafety) [อินเทอร์เน็ต ]. 2555. [เข้าถึงเมื่อ 4 พฤษภาคม 2560].
ปิยวรรณ ลิ้มปัญญาเลิศ. คุณภาพและความปลอดภัยของผู้ป่วย (Patient Safety). [อินเทอร์เน็ต ]. 2557. [เข้าถึงเมื่อ 4 พฤษภาคม 2560].
กลุ่มงานการพยาบาลสูตินรีเวชกรรม.รายงานข้อมูลตัวชี้วัด.ราชบุรี: โรงพยาบาลราชบุรี; 2560 5. Olds, D.M. and Clarke, S.P. The effect of work hours on adverse events and errors in health care. J Safety Res. 2010 ; 41(2): 153–162.
เรมวล นันท์ศุภวัฒน์, อรอนงค์ วิชัยคำ และ อภิรดี นันท์ศุภวัฒน์. ความสัมพันธ์ระหว่างชั่วโมงการ ปฏิบัติงานเกินเวลาของพยาบาลและผลลัพธ์ด้านผู้ป่วยพยาบาลและองค์การในโรงพยาบาลทั่วไป. พยาบาลสาร 2557; 41(4): 58 – 69.
ทรียาพรรณ สุภามณี, วิภาดา คุณาวิกติกุล และผ่องศรี เกียรติเลิศนภา. การปฏิบัติงานเกินเวลาของ พยาบาลและผลลัพธ์ด้านพยาบาลในโรงพยาบาลชุมชน. พยาบาลสาร 2557; 41(พิเศษ): 48 – 58.
Rogers, A.E., Hwang, W.T., Scott, L.D., Aiken, L.H., Dinges, D.F. The Working Hours of Hospital Staff Nurses and Patient Safety. Health Affairs, 2004, 23(4): 202-12.
กนกวรรณ เมธะพันธุ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรที่ปฏิบัติ งาน:กรณีศึกษาหนึ่งกลุ่มโรงพยาบาลภาคเอกชนไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเอกบริหารสาธารณสุข ] กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2556.
Hughes, C.M. and Lapane, K.L. Nurses’ and nursing assistants’ perceptions of patient safety culture in nursing homes. International Journal for Quality in Health Care 2006; Volume 18 (4): 281–286.
อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล. (2551). “แบบสำรวจวัฒนธรรมความ ปลอดภัยในโรงพยาบาล” (ออนไลน์). [อินเทอร์เน็ต ], จาก http://www.gotoknow.org/ blog/puala-story. [เข้าถึงเมื่อ 4 พฤษภาคม 2560].
ตวงพร เอ็งวงษ์ตระกูล.(2553). วัฒนธรรมความปลอดภัย (Safety Culture). Nuclear Society of Thailand Articles.1-4. [อินเทอร์เน็ต ], จาก http://www.nst.or.th/article/article142/ article1432.htm [เข้าถึงเมื่อ 4 พฤษภาคม 2560].
วีณา จีระแพทย์ และเกรียงศักดิ์ จีระแพทย์. การบริหารความปลอดภัยของผู้ป่วย แนวคิด กระบวนการ แนวปฏิบัติความปลอดภัยในทางคลินิก.กรุงเทพ: บริษัทอีเล็ฟแว่นคัลเลอร์ส ; 2550.
พร บุญมี บัวบาน ยะนา วัชรี ไชยจันดี และลักษณา ไทยประเสริฐ. วัฒนธรรมความปลอดภัยผู้ป่วย และการพัฒนาวัฒนธรรมความปลอดภัยผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลวิชาชีพ.ในเขตภาคเหนือที่เข้า ร่วมประชุมวิชาการเรื่องการจัดการทางการพยาบาลเพื่อความปลอดภัยผู้ป่วย โรงพยาบาลพะเยา จังหวัดพะเยา. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี พะเยา สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข; 2553.
ชัชวาล เรืองประพันธ์.สถิติพื้นฐาน.พิมพ์ครั้งที่ 2.ขอนแก่น: คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2558
อัญชลีย์ เจนวิถีสุข.วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรห้องผ่าตัดโรงพยาบาลราชบุรี. ;วารสาร วิชาการแพทย์ เขต 11. 2556; 7(4): 785-795.
อารีย์ แก้วทวี และจรรยา วงศ์กิตติถาวร. วัฒนธรรมความปลอดภัยของบุคลากรห้องผ่าตัดโรงพยาบาล สงขลานครินทร์. สงขลานครินทร์เวชสาร. 2553; 3(28): 117-124.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ
เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารสมาคมพยาบาลฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น ผู้เขียนบทความต้องศึกษารายละเอียดหลักเกณฑ์การจัดทำต้นฉบับตามที่วารสารกำหนด และเนื้อหาส่วนภาษาอังกฤษต้องได้รับการตรวจสอบจากเจ้าของภาษามาแล้ว
