ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของ พระสงฆ์ในเขตอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่

ผู้แต่ง

  • คณิศฉัตร์ วุฒิศักดิ์สกุล โรงพยาบาลฝาง จังหวัดเชียงใหม่

คำสำคัญ:

ปัจจัย, พระสงฆ์, พฤติกรรมสุขภาพ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมสุขภาพและปัจจัยที่มี ผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ ประชากรที่ศึกษาคือ พระสงฆ์ที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไปและที่พักในวัด ที่พักสงฆ์ และสำนักสงฆ์ ในเขตอำเภอฝาง จังหวัด เชียงใหม่ จำนวน 286 รูป กำหนดขนาดตัวอย่างโดยการคำนวณจากสูตรหาขนาดตัวอย่างกรณี ทราบค่าจำนวนประชากร ได้ขนาดตัวอย่างทั้งหมด 167 รูป ทำการสุ่มตัวอย่างตามสัดส่วนประชากร จำนวนพระสงฆ์ในระดับตำบล เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต อำเภอฝาง ประกอบไปด้วย 2 ส่วนคือ ข้อมูลส่วนบุคคล และข้อมูลพฤติกรรมสุขภาพจำแนกเป็น 5 ด้านคือ ด้านการบริหารกาย ด้านโภชนาการ ด้านการจัดการกับความเครียด ด้านความรับผิด ชอบต่อสุขภาพ และด้านสุขภาพอนามัย วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคลและพฤติกรรมสุขภาพโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนาคือจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อ พฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ด้วยสถิติ Pearson Correlation และ Chi-Square

ผลการศึกษาพบว่าพระสงฆ์มีค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมสุขภาพเท่ากับ 3.48 อยู่ในระดับ ปานกลาง ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ อายุ (p-value <0.001) โรคประจำตัว (p-value =0.018) และวิธีการรักษาเมื่อเจ็บป่วย (p-value =0.004) ส่วนจำนวนพรรษา ระดับการศึกษาสูงสุด (ทางโลก) ระดับการศึกษาสูงสุด (ทางสงฆ์) สถานะทางคณะสงฆ์ ไม่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์

ดังนั้นเพื่อการพัฒนาคุณภาพบริการสาธารณสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบริการระดับปฐม ภูมิจึงจำเป็นต้องมีการส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพในกลุ่มพระสงฆ์ และควรมีการศึกษาพฤติกรรม สุขภาพของพระสงฆ์และหาแบบอย่างในการสร้างพฤติกรรมสุขภาพที่ดี

เอกสารอ้างอิง

พระพรหมคุณาภรณ์. ความสำคัญของพระพุทธศาสนาในฐานะเป็นศาสนาประจำชาติ.พิมพ์ครั้งที่ 19. กรุงเทพมหานคร: สหธรรม;2556.

ก.นราธโร. ปาฏิโมกขสังวรศีล. ขอนแก่น: ธรรมะอินเทรนด์; 2557.

โรงพยาบาลสงฆ์. รพ.สงฆ์ชวนร่วมรณรงค์ลดอ้วนลงพุงพระ.[ออนไลน์]. 2555 [เข้าถึงเมื่อ 2561/3/17]. เข้าถึงได้จาก: http://www.thaihospital.org/board2/index.php?topic=4437.msg5450#msg5450

นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. การดูแลผู้ป่วยเรื้อรังในบริการปฐมภูมิ. Journal of Public Health Nursing. 2559;30(1):113-126.

กรมการแพทย์. ข่าวเพื่อสื่อมวลชน.[ออนไลน์]. 2560 [เข้าถึงเมื่อ 2561/3/17].เข้าถึงได้จาก: http:// www.dms.moph.go.th/dmsweb/prnews/prnews20112017101111.pdf

กรมควบคุมโรค. ข่าวประชาสัมพันธ์.[ออนไลน์]. 2559 [เข้าถึงเมื่อ 2561/3/17]. เข้าถึงได้จาก: http:// www.riskcomthai.org/news/newspaper-detail.php?id=33962

ชรินทร์ ห่วงมิตร. การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมพฤติกรรมสุขภาพเครือข่ายพระภิกษุสงฆ์ในเขต เทศบาลนครนครสวรรค์. รายงานวิจัย. กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2560

เฉลิมพล ตันสกุล. การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารและการดูแลสุขภาพตนเองของพระภิกษุสงฆ์ ในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร.[ออนไลน์]. 2560 [เข้าถึงเมื่อ 2561/3/25]. เข้าถึงได้จาก: http:// bkkthon.ac.th/home/user_files/department/department-24/files/26.การศึกษาพฤติกรรม การบริโภคอาหารและการดูแลสุขภาพตนเองของพระภิกษุสงฆ์ในเขตทวีวัฒนากรุงเทพมหานคร.pdf

คณะสงฆ์อำเภอฝาง.บัญชีสำรวจพระภิกษุสามเณร ประจำปีพุทธศักราช 2560เชียงใหม่; 2560 10. โรงพยาบาลฝาง.สถิติผู้ป่วยที่เข้ามารับบริการของโรงพยาบาล.เชียงใหม่; 2560

ปัณณธร ชัชวรัต. ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของ พระสงฆ์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. รายงานวิจัย. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีพะเยา สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข; 2553 

Best, John. W. and James V. Kahn. Research in Education. Boston : Allyn and Bacon; 1993

มินตรา สาระรักษ์. ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังของพระภิกษุสงฆ์ อ?ำเภอ วารินช?ำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 2560;19(1):37-48.

โรงพยาบาลสงฆ์. แนวทางเวชปฏิบัติ การเคลื่อนไหวร่างกาย การออกกำลังกายในพระสงฆ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพยาบาลสงฆ์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข; 2555

พระชุมพล ตันวัฒนเสรี. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ถูกสุขลักษณะ ของพระสงฆ์ในเขตจังหวัดนครปฐม. Academic Services Journal Prince of Songkla University. 2557;25(3):48-58.

มณฑิรา นงนุช. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการออกกำลังกายของพระสงฆ์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัด ปราจีนบุรี. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 2552;4(1):15-28. 

ชลวิทย์ เจียรจิตต์. สถานการณ์และการจัดการความเครียดตามแนวพระพุทธศาสนา: กรณีศึกษาคณะ สงฆ์จังหวัดนครนายกและสระแก้ว. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ 2560;6(4):154-167.

จันทิมา ฤกษ์เลื่อนฤทธิ์.ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ ในจังหวัดนครนายก. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 2553;5(4):333-343.

พระสุทธิพจน์ สุทฺธิวจโน (สัพโส). พฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในอำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย; 2556

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-06-01

รูปแบบการอ้างอิง

วุฒิศักดิ์สกุล ค. (2018). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของ พระสงฆ์ในเขตอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ, 24(1), 71–83. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnorthnurse/article/view/196219

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย