พฤติกรรมการออกกำลังกายของนิสิตพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

Abstract

บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรมการออกกำลังกาย เปรียบเทียบความแตกต่างของ พฤติกรรมการออกกำลังกาย โดยจำแนกตามเพศ และดัชนีมวลกาย และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อ การออกกำลังกาย ความเครียด การสนับสนุนทางสังคม การรับรู้สมรรถนะของตนเองกับพฤติกรรมการออก กำลังกายของนิสิตพยาบาล เป็นงานวิจัยภาคตัดขวาง (Cross sectional study) กลุ่มตัวอย่าง เป็นนิสิต พยาบาลหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปีการศึกษา 2559 จำนวน 247 คน ที่ได้จากการสุ่มอย่างมีระบบ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งผ่านการทดสอบ คุณภาพ ใช้สถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย Independent T-test, One-way ANOVA, Pearson correlation ในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ มีพฤติกรรมการออกกำลังกายในระดับปานกลาง (80.57%) พฤติกรรมการออกกำลังกายของนิสิตชายและหญิง ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่นิสิตที่มีดัชนีมวลกายแตกต่างกันจะมีพฤติกรรมการออกกำลังกาย แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยกับพฤติกรรมการออก กำลังกาย พบว่า เจตคติต่อการออกกกำลังกายไม่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ ในขณะที่ปัจจัยด้านความเครียดมีความสัมพันธ์ทางลบ การสนับสนุนทางสังคมและการรับรู้สมรรถนะ ของตนเองมีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมการออกกำลังกายของนิสิตพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิจัยเสนอแนะว่า การลดความเครียดที่เกิดขึ้นโดยการสร้างเสริมบรรยากาศและสนับสนุนสถานที่ในการ ออกกำลังกายที่รู้สึกสบาย ผ่อนคลาย สะอาด สะดวก จัดตารางการเรียนนิสิตให้มีช่วงเวลาในการออกกำลังกาย ตลอดจนส่งเสริมให้นิสิตประเมินสมรรถนะของตนเองในการออกกำลังกาย จะส่งเสริมให้พฤติกรรมการออก กำลังกายของนิสิตพยาบาลเพิ่มมากขึ้น

Abstract
This study aimed to examine exercise behaviors, compare the differences between exercise behaviors characterized by gender and body mass index and investigate
the association between attitudes to exercise, stress, social support, perceived self-efficacy and exercise behaviors of nursing students. This study is the cross-sectional study that uses systematic random sampling to obtain 247 nursing students of the bachelor degree of Nursing Science program of the Faculty of Nursing, Srinakharinwirot University, in the academic year of 2016. The qualified questionnaires were used to collect data. Descriptive statistic such as frequency, percentage, mean, standard deviation and inferential statistics such as independent T-test, ANOVA, and Pearson correlation were applied for data analysis based on the statistically significant
level at 0.05. The results showed that most of the sample had scores of exercise behaviors at a moderate level (80.57%). Exercise behavior scores characterized by gender were not statistical significance differences but exercise scores characterized by body mass index were statistically significant differences. The results of the correlational analysis reveal that there were no statistically significant correlations between attitudes to exercise and exercise behaviors but there was a negative statistical significance correlation between stress and exercise behaviors. Moreover, social support and perceived self-efficacy have a positive statistically significant association with exercise behaviors. The results of the study suggest that stress reduction, comfortable and relaxed atmosphere, suitable exercise places, reorganization of study schedules for exercise and promotion of perceived self-efficacy assessment may maximize exercise behavior improvement in nursing students.