ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับท่าทางการนั่งทำงานของพนักงานเย็บผ้า ณ สถาน ประกอบการแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับท่าทางการนั่งทำงานของพนักงานเย็บผ้า ณ สถานประกอบการแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ เป็นการวิจัยเชิงพรรณาภาคตัดขวาง โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม แบบประเมินท่าทางการนั่งทำงาน (Rapid Upper Limb Assessment: RULA) แบบวัดขนาดโต๊ะและเก้าอี้ และแบบวัดสัดส่วนร่างกาย โดยกลมุ่ ตัวอยา่ งคือพนักงานที่นั่งทำงานเย็บผ้า จำนวน 148 คน ทั้งหมดเป็นเพศหญิง มีอายุเฉลี่ย 44.89 ปี ส่วนใหญ่มีค่าดัชนีมวลกายอยู่ในระดับปกติ จำนวน 60 คน ร้อยละ 40.54 ส่วนใหญ่มีระยะเวลาการทำงานไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน จำนวน 76 คน ร้อยละ 51.35 และไม่ออกกำลังกาย จำนวน 76 คน คิดเป็นร้อยละ 51.35 โดยส่วนใหญมี่ความรู้ด้านการยศาสตรอ์ ยู่ในระดับปานกลาง จำนวน 79 คน ร้อยละ 53.38 ผลการประเมินท่าทางการนั่งทำงานด้วยแบบประเมิน RULA พบว่าส่วนใหญ่มีคะแนน 5-6 คะแนน ซึ่งเป็นความเสี่ยงระดับ 3 จำนวน 93 คน ร้อยละ 62.84 หมายความว่างานนั้นเริ่มเป็นปัญหา ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมและควรรีบปรับปรุงงานดังกล่าว และจากการวัดสัดส่วนร่างกายแล้วนำมา
เปรียบเทียบกับขนาดโต๊ะและเก้าอี้ เพื่อพิจารณาความสอดคลอ้ ง โดย ทำการเปรียบเทยี บ 5 ส่วน พบว่าขนาดของโต๊ะและเก้าอี้สว่ นใหญ่มีความสอดคล้องกับสัดส่วนร่างกายคือ ความลึกของที่นั่ง ความกว้างของที่นั่งและความสูงจากพื้นถึงใต้โต๊ะ โดยค่าดัชนีมวลกายมีความสัมพันธ์กับท่าทางการนั่งทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.024) สถานประกอบการจึงควรมีการรณรงค์ให้พนักงานดูแลสุขภาพ ควบคุมน้ำหนักให้มีสัดส่วนร่างกายที่เหมาะสม และออกกำลังกาย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กองทุนเงินทดแทน, สำนักงานประกันสังคม. สถานการณ์การประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงาน ปี 2556-2560. สืบค้นเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2562: https//www.sso.go.th/wor/akssets
สุวินันท์ ทวีพิริยะจินดา, สีลม แจ่มอุลิตรัตน์ และองุ่น สังขพงศ์. ท่าทางการทำงานที่เป็นอันตรายและความชุกของอาการผิดปกติทางระบบกล้ามเนื้อและโครงร่างอันเกี่ยวเนื่องจากการทำงานในคนงานโรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2558; 15(2): 80-88.
ธยา ภิรมย์และพันธ์ยศ วรเชฐวราวัตร. การศึกษาความเมื่อยล้าจากการนั่งทำงานของพนักงานเย็บในอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่ม. การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ ประจำปี พ.ศ. 2555 มหาวิทยาลัยศรีปทุม. 608-614
สุนิสา ชายเกลี้ยง, ธวัชชัย คำป้อง และวรวรรณ ภูชาดา. การประเมินความเสี่ยงต่อสขุ ภาพด้านการสัมผัสปัจจัยการยศาสตร์ของแรงงานนอกระบบกลุ่มเย็บผ้าสำเร็จรูป. วารสารสาธารณสุข มหาวิทยาลัยบูรพา. 2560; 12(1): 99-111
จันทณี นิลเลิศ. การนั่งตามหลักการยศาสตร์. เวชบันทึกศิริราช. 2560; 10(1): 23-28.
วิลาวณั ย์ ไชยอุต, ปาริฉัตร ลาภประสทิ ธิ์สขุ , วริศรา จันทรวานิช และศิริกัลยา บุญศรีมา. ความสัมพันธ์ระหว่างค่าดัชนีมวลกายต่อการควบคุมการทางตัวในผู้ที่มีค่าดัชนีมวลกายอยู่ในเกณฑ์อ้วนระดับที่ 1 และผู้ที่มีค่าดัชนีมวลกายปกติในช่วงอายุระหว่าง 20-35 ปี. Journal of Associated Medical Sciences. 2559; 50(3): 544-552.