ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างการจัดการภาวะวิกฤตทางอารมณ์แบบเพื่อนช่วยเพื่อน ต่อการจัดการความเครียดและพฤติกรรมความรุนแรงในการแก้ปัญหาของวัยทำงาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแบบกึ่งทดลองแบบสองกลุ่ม วัดก่อนหลังครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมเสริมสร้างการจัดการภาวะวิกฤตทางอารมณ์แบบเพื่อนช่วยเพื่อนต่อการจัดการความเครียดและพฤติกรรมความรุนแรงในการแก้ปัญหาของวัยทำงาน กลุ่มตัวอย่างคือ วัยทำงานที่อาศัยในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก 60 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนดเป็นกลุ่มควบคุม 30 คน กลุ่มทดลอง 30 คน กลุ่มทดลองเข้าร่วมโปรแกรมฯ สัปดาห์ละ 1 ครั้ง ส่วนกลุ่มควบคุมดำเนินชีวิตตามปกติ โปรแกรมฯ ประกอบด้วย แผนการเรียนรู้ คู่มือการจัดการภาวะวิกฤตทางอารมณ์ เก็บข้อมูลโดยใช้ แบบประเมินการจัดการความเครียด และแบบประเมินพฤติกรรมความรุนแรงในการแก้ปัญหา มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหา 0.83 และ0.90 มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาคเท่ากับ 0.953 และ0.897 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติค่าทีผลการวิจัย พบว่า 1)กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยการจัดการความเครียดหลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลอง พฤติกรรมความรุนแรงในการแก้ปัญหาหลังทดลองน้อยกว่าก่อนทดลอง 2)ค่าเฉลี่ยการจัดการความเครียดกลุ่มทดลองไม่แตกต่างจากกลุ่มควบคุม แต่พฤติกรรมความรุนแรงในการแก้ปัญหาของกลุ่มทดลองแตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 พยาบาลที่ปฏิบัติงานด้านสุขภาพจิตฯควรนำโปรแกรมฯไปจัดทำโครงการป้องกันปัญหาสุขภาพจิตเชิงรุกสำหรับวัยรุ่น และผู้สูงอายุที่มีปัญหาการจัดการภาวะวิกฤตทางอารมณ์ในชุมชนอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง ทั้งนี้เพื่อลดปัญหาและอันตรายที่ส่งผลต่อการจัดการความเครียดและพฤติกรรมการความรุนแรงในการแก้ปัญหาของบุคคลต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Arammuang S. et al., (2018). The Effects of Information and Emotional Support Program on Uncertainty of
Illness and Stress Coping Among Caregivers of Traumatic Brain Injury Patients. Songklanagarind
Journal of Nursing, 39(3), 77-89. [In Thai].
Areekit, P., & Klinhom, J. (2019). A Synthesis of Research on Stress Management in Thai People.
Christian university Journal, 25(2), 15-26. [In Thai].
Boonyamalik ,P.et al.(2012). The Development and Validity Testing of Assessments for Preventing and
Resolving Violence in Vocational Students. J Psychiatr Assoc Thailand. ;57(1), 1-18. [In Thai].
Caplan, G. (1974). Support systems and community mental health. New York: Behavioral Publication.
Challis,S. (2019). Making sense of peer support. retrieved 29 April 2021 from http://www. mind.org.uk
Collins, B. G., & Collins, T. M. (2005). Crisis and trauma: Developmental-ecological intervention. Boston:
Lahaska Press.
Corcoran, J., & Roberts, A. R. (2000).Research on crisis intervention and recommendations for future
reasearch.In A.R.Roberts(ED.),Crisis intervention handbook: Assessment,treatment,and
research(2nd ed.,453-486).New York: Oxford University Press.
Dailynews.(2020). “Shooting in Korat.” retrieved 29 April 2021 from http://www.dailynews.co.th/regional
/756774. [ In Thai].
Department of Mental health.(2018).“Stress problem” reigned as the champion of the hotline 1223
in the year 60”. retrieved 29 April 2021 from http://www.thansettakij.com. [In Thai].
Folkman, S. (1991). Coping across the life span: Theoretical issues. In E.M. Cumming, A.L. Greene, & K.H.
Karraker (Eds.), Life-span developmental psychology: Perspectives on stress and coping
(pp. 3-19). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates
Folkman, S. (1992). Making the case for coping. In B.N. Carpenter (Ed.), Personal coping: Theory, research
and application (pp. 31-46). Westport, CT: Praeger.
France, K.(1982).Crisis Intervention, Charles C. Thomas, Springfield, III.
Intarakamhan et.al., (2012). Confrontation and Prevention Guidelines for Life crisis on working-age people
(Findings from research results)". retrieved 10 March 2021 from http://www.bsris.swu.ac.th
>Sar>.pdf54>web. [ In Thai].
Intarakamhan,U., & Thongpukdee, T.(2010). Effect of Self Managing Life Crisis based on the Oriental
Approach towards Life Crisis and Well-being of Midlife Married Thai Women in Bangkok.
retrieved 10 March 2021 from http://www.bsris.swu.ac.th>upload.pdf. [ In Thai].
Ketsing, W. (1995). Mean and Interpretation. Educational search new,18(3), 8-11. [In Thai].
Lazarus, R.S. (1999). Stress and emotion: A new synthesis. New York: Springer.
Rapoport, L. (1962). The state of crisis: some theoretical considerations. Social Service Review,36 (2), 211-217.
Roberts, A.R. (1990). An Overview of Crisis Theory and Crisis Intervention. Belmont, CA: Wadsworth.
Roberts, A.R. (ed.). (1991). Contemporary Perspective on Crisis Intervention and Prevention. Englewood Cliffs,
NJ;Prentice-Hall.
Roberts, A.R.,& Roberts, B.S.(2000). A comprehensive model for crisis intervention with battered women
and their children. In A.R.Roberts (Ed.), crisis intervention handbook : Assessment, treatment,
and research (2nd ed.,177-207).New York: Oxford University Press.
Roberts, A. R., & Yeager, K. R.(2009). Pocket guide to crisis intervention. New York: Oxford University Press.
Sim,J.,Sanders,B.,Waterfield,J.,& Kingstone,T. (2018).Can sample size in qualitative research be determined
a priori? International Journal of Social Research Methodology,21(5), 619-634.
Sornmanee, P. (2018). Managing stress properly of teacher professional students, Faculty of Education,
Silpakorn University, Sanam Chandra Palace. Research Project, Bachelor of Education,
Silpakorn University. [In Thai].
Suwannawat,J., Kongsuwan,V., Suttharangsee,W. (2016). The Effect of Group-Based Learning Psychological
Crisis Intervention on Mental Health State of Adolescents Affected by the Unrest Situation
in Southern Thailand. Songklanagarind Journal of Nursing.36(3), 131-149. [In Thai].
The British Columbia Ministry of Health.(2001). Peer support resource manual. retrieved from 30 April 2021
http://www.health.gov.bc.ca>publications>year.
