ความพึงพอใจและความเชื่อมั่นในตนเองในการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตของนิสิตพยาบาล ที่เรียนโดยใช้สถานการณ์จำลอง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนิสิตพยาบาลที่เรียนโดยใช้สถานการณ์ จำลองและเปรียบเทียบความเชื่อมั่นในตนเองในการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตของนิสิตพยาบาลก่อนและหลังเรียน โดยใช้สถานการณ์จำลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตพยาบาลชั้นปีที่ 3 จำนวน 86 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบ ด้วยแบบวัดความพึงพอใจและแบบวัดความเชื่อมั่นในตนเองของนิสิตพยาบาลที่เรียนโดยใช้สถานการณ์จำลอง ตรวจสอบความตรงของเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิได้ค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาเท่ากับ .93 และ .95 ตามลำดับ และหาค่าความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคได้เท่ากับ .91 และ .96 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติทดสอบทีที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน (paired t-test) และสถิติวิลคอกซัน (Wilcoxon signed-ranks test) ผลการศึกษาพบว่า 1.ความพึงพอใจของนิสิตพยาบาลที่เรียนโดยใช้สถานการณ์จำลองอยู่ในระดับมาก ซึ่งมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 4.28 (S.D. = .48) 2.ความเชื่อมั่นในตนเองของนิสิตพยาบาลหลังเรียนโดยใช้สถานการณ์จำลองมีค่าเฉลี่ย ( = 4.36, S.D. = .50) สูงกว่าก่อนเรียน ( = 2.95, S.D. = .53) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่านิสิตพยาบาลมีความพึงพอใจต่อการเรียนโดยใช้สถานการณ์จำลองและ ควรจัดการเรียนโดยใช้สถานการณ์จำลองให้กับนิสิตพยาบาล เพื่อเพิ่มความเชื่อมั่นในตนเองในการพยาบาล ผู้ป่วยวิกฤตซึ่งจะส่งผลต่อการพัฒนาทักษะในการปฏิบัติการพยาบาลต่อไป