ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจล้างมือเพื่อป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ ตามความคิดเห็นของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดสงขลา กรณีศึกษา: โรงพยาบาลนาหม่อม

บทคัดย่อ

บทนำ: ปัจจุบันมีโรคติดต่อเกิดขึ้นใหม่มากมาย ซึ่งหลายชนิดสามารถติดต่อได้ด้วยการที่มือไปสัมผัสกับสิ่งของ เครื่องใช้หรือสารคัดหลั่งของผู้ป่วย โรงพยาบาลชุมชนเป็นหน่วยงานหนึ่งสังกัดกระทรวงสาธารณสุขได้มีการกำหนดการล้างมือเป็นนโยบายในการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อโรค ดังนั้นคณะผู้วิจัยจึงสนใจศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจล้างมือเพื่อป้องกันและควบคุมการติดเชื้อของบุคลากรในโรงพยาบาลนาหม่อม ซึ่งเป็นโรงพยาบาลชุมชนเป็นกรณีศึกษา และยังสอดคล้องกับแผนยุทธศาสตร์ที่ 2 การพัฒนาระบบบริการของโรงพยาบาลนาหม่อมโดยนำผลการวิจัยมาพัฒนาบุคลากรในด้านต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจล้างมือเพื่อป้องกันและควบคุมการติดเชื้อตามความคิดเห็นของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดสงขลา

วัสดุและวิธีการศึกษา: วิธีการวิจัยใช้กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากรในโรงพยาบาลนาหม่อม จำนวน 133 คน โดยวิธีเจาะจง เครื่องมือเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ตามแบบของลิเคิร์ท วิธีสร้างเครื่องมือนำเสนอผู้เชี่ยวชาญโดยตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา ด้วยวิธีการหาค่าดัชนีความสอดคล้อง จากนั้นนำไปปรับปรุงแก้ไขแล้วไปทดลองใช้กับบุคลากรที่ไม่ใช่กลุ่มตัวอย่างจำนวน 30 คน เพื่อหาค่าความเชื่อมั่น โดยใช้สูตรการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบค่าที และทดสอบค่าเอฟ

ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ปฏิบัติงานในกลุ่มงานการพยาบาลร้อยละ 38.3 รองลงมากลุ่มงานบริหารงานทั่วไป ร้อยละ 18.8 และกลุ่มงานเวชปฏิบัติครอบครัวและชุมชน ร้อยละ 9.1 ผลการเปรียบเทียบหน่วยงานต่างกันมีความคิดเห็นโดยภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จำนวน 2 ด้าน คือ ด้านการส่งเสริมการล้างมือและสิ่งเอื้ออำนวยความสะดวกในการล้างมือ

สรุป: กลุ่มตัวอย่างปฏิบัติงานอยู่กลุ่มงานต่างกันมีความคิดเห็นต่อปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจล้างมือเพื่อป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโดยภาพรวมแตกต่างกัน