พฤติกรรมการบริโภคอาหารและการออกกำลังกาย มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพในนักเรียนช่วงชั้นที่ 2

Abstract

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อหาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการบริโภคอาหาร  พฤติกรรมการออกกำลังกายที่มี

ต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ  และเปรียบเทียบพฤติกรรมการบริโภคอาหาร  พฤติกรรมการออกกำลังกาย  และสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพระหว่างนักเรียนภาวะโภชนาการปกติกับนักเรียนภาวะโภชนาการเกิน  กลุ่มตัวอย่างใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน  เป็นนักเรียนช่วงชั้นที่ 2  โรงเรียนวัดดอนทอง  อำเภอเมืองฉะเชิงเทรา  อายุ  10-12  ปี 

จำนวน  218  คน  โดยกลุ่มตัวอย่างทำการประเมินพฤติกรรมการบริโภคอาหาร  พฤติกรรมการออกกำลังกาย  และทดสอบสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ประกอบด้วย  สถิติแบบสหสัมพันธ์  และสถิติ 

t-test  แบบ  Independent  samples

           ผลการวิจัย  พบว่า  พฤติกรรมการบริโภคอาหาร  มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ  ประกอบด้วย  เดิน/วิ่ง  1  ไมล์ (r = 0.170)  ดันพื้น  1  นาที (r = 0.223)  และนั่งงอตัว (r = 0.145)  ส่วนพฤติกรรมการออกกำลังกาย  มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ  ประกอบด้วย  เดิน/ วิ่ง  1  ไมล์ (r = -0.710)  นอนยกตัว  1  นาที (r = 0.548)   

นั่งงอตัว (r = -0.235)  แรงบีบมือ (r = 0.457)  และความหนาของไขมันใต้ผิวหนัง (r = -0.582)  ผลการเปรียบเทียบ  พบว่า  นักเรียนภาวะโภชนาการเกินมีพฤติกรรมการออกกำลังกาย  เดิน/ วิ่ง  1  ไมล์  ดันพื้น  1  นาที  นอนยกตัว  1  นาที  แรงบีบมือ  และความหนาของไขมันใต้ผิวหนัง  อยู่ในระดับต่ำกว่านักเรียนภาวะโภชนาการปกติ  ส่วนพฤติกรรมการบริโภคอาหารและนั่งงอตัวไม่พบความแตกต่าง  จากผลการวิจัย  สรุปว่า  การบริโภคอาหารและการออกกำลังกาย  มีความสัมพันธ์กับสมรรถภาพทางกายที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับกิจกรรมประจำวันที่เหมาะสม  และการขาดการออกกำลังกายของนักเรียนภาวะโภชนาการเกินส่งผลต่อสุขภาพร่างกาย  ดังนั้น  จึงควรส่งเสริมให้นักเรียนภาวะโภชนาการเกินหันมาออกกำลังกายเพิ่มมากขึ้น  เพื่อหลีกเลี่ยงโรคที่ร้ายแรงในอนาคต 

(Journal of Sports Science and Technology, 2012; 12 (1): 145 – 154)