ผลของการฝึกความแข็งแรงกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวต่อสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับทักษะจำเพาะผลของการฝึกความแข็งแรงกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวต่อสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับทักษะจำเพาะของนักกีฬาบาสเกตบอล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวต่อความมั่นคงของแกนกลางลำตัวและเชิงกรานและสมรรถภาพทางทักษะ  ได้แก่ ความคล่องแคล่ว  กำลังกล้ามเนื้อขา  ในอาสาสมัครนักกีฬาบาสเกตบอลชาย  มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง  จำนวน 18 คน  แบ่งออกเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง  อย่างละ 9 คน โดยกลุ่มควบคุมได้รับการฝึกบาสเกตบอล เพียงอย่างเดียวแต่กลุ่มทดลองได้รับการฝึกบาสเกตบอลร่วมกับการออกกำลังกายตามโปรแกรมเพิ่มความแข็งแรงกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัว ฝึก 3 วันต่อสัปดาห์  เป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์  มีการทดสอบความมั่นคงของกระดูกสันหลังและและเชิงกราน (Lumbopelvic stability test; LPST) สมรรถภาพทางทักษะ  ได้แก่  การทดสอบ South East  Missouri State University (SEMO)  เพื่อทดสอบความคล่องแคล่ว  การทดสอบ  Sargent เพื่อทดสอบกำลังกล้ามเนื้อขา  ก่อนและหลังการทดลอง  วิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้ Pair t-test เพื่อเปรียบเทียบค่าความคล่องแคล่ว (Agility) และกำลัง (Power)  ของการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง  สถิติ Unpaired t-test เพื่อเปรียบเทียบ ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง  สถิติ Wilcoxson signed-rank test เพื่อเปรียบเทียบ ค่า LPST ก่อนและหลังการทดลอง  และสถิติ Mann-Whitney U test เพื่อเปรียบเทียบค่า LPST ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง   โดยกำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05  พบว่าหลังการฝึก ค่า LPST และความคล่องแคล่วในกลุ่มทดลองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) และมีค่ามากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05)  การศึกษานี้ไม่พบความแตกต่างของค่ากำลังกล้ามเนื้อขาหลังการฝึก (p>0.05) ของกลุ่มทดลอง แต่พบว่ามีค่ามากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)  ดังนั้นการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวสามารถเพิ่มความมั่นคงของแกนกลางลำตัวและเชิงกรานและความคล่องแคล่วในนักกีฬาบาสเกตบอลชายได้

(Journal of Sports Science and Technology 2012; 12 (2): 17 – 26 )

คำสำคัญ