ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้เยาวชนของผู้ประกอบการร้านค้าปลีก ใกล้สถานศึกษาในจังหวัดนครนายก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้เยาวชนของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกใกล้สถานศึกษาในจังหวัดนครนายก ประชากรที่ศึกษาคือผู้ประกอบการร้านค้าใกล้สถานศึกษา ในพื้นที่จังหวัดนครนายก โดยเฉพาะเจาะจง ร้านค้าที่ใกล้สถานศึกษารัศมี 1,000 เมตร ทั้งหมดจำนวน 120 ร้าน ช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายน - ธันวาคม 2565 โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติการวิเคราะห์ความถดถอยพหุ ผลการศึกษาพบว่า ผู้ประกอบการส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 71.67 อยู่ช่วงอายุ 60 - 69 ปี ร้อยละ 38.83 สถานภาพสมรส ร้อยละ 75.83 การศึกษาสูงสุดระดับมัธยมศึกษา ร้อยละ 40.83 ไม่สูบบุหรี่ ร้อยละ 83.33 เป็นเจ้าของร้าน ร้อยละ 95.00 ระยะเวลาทำงานที่ร้านค้า 11 - 20 ปี ร้อยละ 55.83 โดยผู้ประกอบการมีความรู้พระราชบัญญัติควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบ และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ด้านทัศนคติการขายผลิตภัณฑ์ยาสูบต่อการบังคับใช้กฎหมาย และด้านพฤติกรรมการขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้เยาวชน ในระดับสูง ร้อยละ 95.83, ร้อยละ 72.50 และร้อยละ 90 ตามลำดับ ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้เยาวชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05 มี 4 ปัจจัย ได้แก่ 1) ระยะทางระหว่างร้านค้าถึงสถานศึกษา 2) ราคายาสูบต่อซอง 3) จำนวนยาสูบซองที่ขายได้ และ 4) ประเภทของยาสูบที่จำหน่าย ดังนั้น จึงควรเน้นย้ำการให้ความรู้
ต่อการปฏิบัติตามกฎหมาย และมีการติดตามตรวจสอบพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งร้านค้าที่จำหน่ายผลิตภัณฑ์ยาสูบ