ประสิทธิผลการสนทนาสร้างแรงจูงใจต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในฮีโมโกบิลเอวันซี ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมได้ไม่ดี
คำสำคัญ:
การสนทนาสร้างแรงจูงใจ, การควบคุมระดับน้ำตาลในฮีโมโกบิลเอวันซี, ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2บทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบหนึ่งกลุ่มวัดผลซ้ำ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการควบคุมระดับน้ำตาลใน HbA1c ของผู้ป่วยก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการสนทนาสร้างแรงจูงใจพัฒนาจากการให้คำปรึกษาแบบสั้นเพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจ จำนวนการสนทนา 4 ครั้งแต่ละครั้งห่างกัน 1 เดือน ใช้เวลา 5-10 นาทีต่อครั้ง มีขั้นตอนดังนี้ 1) สร้างความร่วมมือระหว่างผู้บำบัดและผู้รับบำบัด 2)ค้นหาและทำให้แรงจูงใจในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมมั่นคงมากยิ่งขึ้น 3)ให้ข้อมูลและข้อเสนอแบบมีทางเลือกในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ประชากร คือ ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และมีผลการตรวจวัดระดับน้ำตาลใน HbA1c ของแผนกผู้ป่วยนอกในโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุขรวม 70 แห่ง กลุ่มตัวอย่างจำนวน 253 ราย คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ดำเนินการระหว่างพฤศจิกายน พ.ศ.2558-2559 ผลพบว่าร้อยละ 31.2 มีอายุ 60–69 ปี หลังจบโปรแกรมเดือนที่ 6 ค่าน้ำตาลใน HbA1c ลดลงถึง 180 คน (ร้อยละ 71.1) และลดลงอย่างเปลี่ยนระดับการควบคุม 101 คน (ร้อยละ 39.9) ค่าเฉลี่ยของระดับน้ำตาลใน HbA1c ระหว่างก่อนทดลองและติดตามครั้งที่ 2 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สอดคล้องกับหลายงานวิจัยที่ใช้การสนทนาสร้างแรงจูงใจผลักดันแรงจูงใจภายในนำสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ควรนำโปรแกรมนี้ไปอบรมให้กับพยาบาล ในแผนกคลินิกเบาหวานให้ครบ100% เพื่อช่วยในการควบคุมระดับน้ำตาลของผู้ป่วยให้ดีขึ้น
เอกสารอ้างอิง
International Diabetes Federation.IDF Diabetes Atlas. [Internet]. Brussels Belgium: International Diabetes Federation; 2017 [cited 2018 May 15]. Available from: www.diabetes-atlas.org/.
กรมควบคุมโรค, สำนักโรคไม่ติดต่อ. รํายงํานประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: อักษรกรําฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2560.
American diabetes association. Standards of medical care in diabetes-2018 abridged for primary care providers. Diabetes care [Internet]. 2018 Jan [cited 2018 May 15]. 41(Suppl.1); S1-S159. Available from: http://clinical.diabetesjournals.org/content/36/1/144. International diabetes federation. IDF clinical practice recommendations for managing type 2 diabetes in pri-mary care. Brussels, Belgium: International diabetes federation, 2017.
สม ําคมโรคเบําหว ํานแห่งประเทศไทย. แนวทํางเวชปฏิบัติสำหรับโรคเบําหวําน 2560. กรุงเทพฯ: ร่วมเย็นมีเดีย, 2560.
American diabetes association. Standards of medical care in diabetes-2017. Diabetes care. 2017; 40(Suppl 1): S25-S32. Available from: http://care.diabetesjour-nals.org/content/diacare/suppl/2016/12/15/40.Supplement_1.DC1/DC_40_S1_final.pdf
Abughosh S, Wang X, Serna O, Esse T, Mann A, Masi-lamani S, et al. A motivational interviewing intervention by pharmacy students to improve medication adherence. J Manag Care Spec Pharm. 2017; 23(5): 549-560. doi: 10.18553/jmcp.2017.23.5.549
do Valle Nascimento TM, Resnicow K, Nery M, Brentani A, Kaselitz E, Agrawal P, et al. A pilot study of a community health agent-led type 2 diabetes self-management program using motivational interview-ing-based approaches in a public primary care center in São Paulo, Brazil. BMC Health Serv Res. 2017; 17(1):32. doi: 10.1186/s12913-016-1968-3
Veliyathumalil JB. Effectiveness of motivational in-terviewing-based telephone follow-up in diabetes man-agement. 2017 [cited 2018 May 23]. Available from: https://sigma.nursingrepository.org/bitstream/han-dle/10755/623556/Veliyathumalil_J_DNP_Capstone.pdf?sequence=6&isAllowed=y
Li M, Li T, Shi B-Y, Gao C-X. Impact of motiva-tional interviewing on the quality of life and its related factors in type 2 diabetes mellitus patients with poor long-term glycemic control. Int J Nurs Sci. 2014; 1(3): 250-4
Song D, Xu T-Z, Sun Q-H. Effect of motivational interviewing on self-management in patients with type 2 diabetes mellitus: A meta-analysis. Int J Nurs Sci. 2014;1(3): 291-7
Welch G, Zagarins SE, Feinberg RG, Garb JL. Moti-vational interviewing delivered by diabetes educator: does it prove blood glucose control among poorly controlled type2 diabetes patients?. Diabetes Res Clin Pract. 2011; 91(1): 54-60
Miller ST, Oates VJ, Brooks MA, Shintani A, Geb-retsadik T, Jenkins DM. Preliminary efficacy of group medical nutrition therapy american women with type 2 diabetes: a pilot study. J Obes. 2014 Aug. doi: 10.1155/2014/345941. Available from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4163289/.
Gabblay RA, Anel-Tiangco RM, Dellasega C, Mauger DT. Adelman A, Van Horn DH. Diabetes nurse case man-agement and motivational interviewing for change (DY-NAMIC); results of a 2 year randomized controlled prag-matic trial. J Diabetes. 2013; 5(3): 349-57
Rubak S, Sandbaek A, Lauritzen T, Borch-Johnsen K, Christensen B.Effect of motivational inteviewing on qual-ity of care measures in screen detect type2 diabetes pa-tients; a one year follow-up of an rct, addition Denmark. Scand J Prim Health Care. 2011; 29(2): 92-8
Miller WR, Rollnick S. Motivational interviewing: Helping people change. (3rd edition). New York: Guilford press, 2013.
เทอดศักด์ เดชคง, รัฒดํา ครประสี. กํารให้คำปรึกษําแบบสร้ํางแรงจูงใจเพื่อป้ องกันและแก้ไขปัญหําโรคไม่ติดต่อเรื่อรัง. กรุงเทพฯ: บียอนด์พับลิซซิ่ง, 2557.
Soderlund PD. Effectiveness of motivational inter-viewing for improving physical activity self-management for adults with type 2 diabetes: A review. Chronic Illness. 2018; 14(1): 54–68 doi: 10.1177/1742395317699449
Li L, Chen Q, Yan J, Liang W, Wong WCW. Ef-fectiveness of motivational interviewing on improving care for patients with type 2 diabetes in China: A random-ized controlled trial. BMC Health Services Research. 2020; 20:57 doi.org/10.1186/s12913-019-4776-8
Celano CM, Gianangelo TA, Millstein RA, Chung WJ, Wexler DJ, Park ER, et al. A positive psychology–motivational interviewing intervention for patients with type 2 diabetes: Proof-of-concept trial. Int J Psychiatry Med. 2019; 54(2):97-114. doi: 10.1177/0091217418791448
Gallé F, Di Onofrio V, Miele A, Belfiore P,Liguori G. Effects of a community-based exercise and motiva-tional intervention on physical fitness of subjects with type 2 diabetes.Eur J Public Health. 2019 ;29(2):281-6. doi: 10.1093/eurpub/cky140
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารโรคและภัยสุขภาพ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ประกาศเกี่ยวกับลิขสิทธิ์
|
บทความที่เผยแพร่ในวารสารโรคและภัยสุขภาพสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์ ถือว่าเป็นผลงานทางวิชาการหรือการวิจัย และวิเคราะห์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์ หรือกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน |
นโยบายความเป็นส่วนตัว
|
ชื่อและที่อยู่ อีเมล์ ที่ระบุในวารสารโรคและภัยสุขภาพสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์ จะใช้เพื่อระบุตามวัตถุประสงค์ของวารสารเท่านั้น และจะไม่นำไปใช้สำหรับวัตถุประสงค์อื่น หรือต่อบุคคลอื่น |
