ผลของโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืนร่วมกับการให้นมมารดาต่อความสามารถในการดูดนมและน้ำหนักตัวของทารกเกิดก่อนกำหนด
คำสำคัญ:
โปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืน 8 ขั้นตอน, ทารกเกิดก่อนกำหนด, สมรรถนะการดูดกลืนบทคัดย่อ
งานวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการดูดนมระหว่างทารกเกิดก่อนกำหนดที่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืนร่วมกับการให้นมมารดากับทารกเกิดก่อนกำหนดที่ไม่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืน 2) เปรียบเทียบน้ำหนักตัวระหว่างทารกเกิดก่อนกำหนดที่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืนร่วมกับการให้นมมารดากับทารกเกิดก่อนกำหนดที่ไม่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืน กลุ่มตัวอย่างคือ ทารกเกิดก่อนกำหนดอายุครรภ์ 32-36 สัปดาห์ ที่เข้ารับการรักษาในหน่วยทารกแรกเกิดป่วยในโรงพยาบาลสระบุรี ซึ่งได้รับการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ในการคัดเข้าจำนวน 42 รายมีกลุ่มควบคุม 21 ราย กลุ่มทดลอง 21 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 2 ประเภท ได้แก่ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการวิจัยคือ โปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืน และ 2) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบประเมินประสิทธิภาพการทำงานของกล้ามเนื้อในช่องปากของทารก มีค่าความเชื่อมั่น 0.75 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา t-test และ One-way ANOVA ผลการศึกษา พบว่า ทารกเกิดก่อนกำหนดที่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืนร่วมกับการให้นมมารดากับทารกเกิดก่อนกำหนดที่ไม่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืน มีความสามารถในการดูดนมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และน้ำหนักตัวของทารกเกิดก่อนกำหนดที่ได้รับโปรแกรมประยุกต์การนวดกระตุ้นการดูดกลืนร่วมกับการให้นมมารดา กับทารกเกิดก่อนกำหนดที่ได้รับการพยาบาลตามปกติมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
ชลลดา ภูมิผล. (2539). ผลการใช้โปรแกรมกระตุ้นการดูดกลืนในทารกคลอดก่อนกำหนดต่อความพร้อมและประสิทธิภาพในการดูดนม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
นุชนารถ ปรึกษาดี, ทิพวัลย์ ดารามาศ, และศรีสมร ภูมนสกุล. (2560). ผลของโปรแกรมการนวดปากในทารกเกิดก่อนกำหนดต่อระยะเปลี่ยนผ่านจากการให้นมทางสายยางสู่การกินนมทางปากและนํ้าหนักตัว. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 3(23), 257-268.
วราภรณ์ แสงทวีสิน, ศุภวัชร บุญกษิดิ์เดช, วิบูลย์ กาญจนพัฒนากุล, และสุนทร ฮ้อเผ่าพันธุ์. (2557). ทารกคลอดก่อนกำหนด (Preterm), 2557. สืบค้นจาก http://training.dms.moph.go.th/rtdc/storage/app/uploads/public/59b/9e7/9b2/59b9e79b2334e692820781.pdf
วิภาวรรณ ชัยลังกา, ทิพวัลย์ ดารามาศ, และชื่นฤดี คงศักดิ์ตระกุล. (2561). ผลของการใช้นมแม่ร่วมกับการนวดปากกระตุ้นการดูดกลืนต่อประสิทธิภาพการดูดนมในทารกเกิดก่อนกำหนด. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 1(24), 25-36.
ศิริเพ็ญ ลิมปธรรม, นฤมล ธีระรังสิกุล, และยุนีพงศ์จตุรวิทย์. (2559). ผลของการนวดกระตุ้นการดูดกลืนในทารกเกิดก่อนกำหนดในระยะให้นมทางสายให้อาหารต่อความสามารถในการดูดนม. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 4(24), 43-53.
สุดารัชต์ ฤกษ์ใหญ่, ทิพวัลย์ ดารามาศ, และชื่นฤดี คงศักดิ์ตระกูล. (2557). ผลของการนวดต่อประสิทธิภาพการดูดนมในทารกเกิดก่อนกำหนด. วารสารกุมารเวชสาร, 3(21), 17-22.
สุธาสินี แซ่หุง, ทิพวัลย์ ดารามาศ, และเรณู พุกบุญมี. (2556). การทบทวนองค์ความรู้อย่างเป็นระบบเรื่องการนวดปากเพื่อกระตุ้นการดูดกลืนในทารกเกิดก่อนกำหนด. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 3(19), 293-307.
Calk, P. (2019). Best practices for oral motor stimulation to improve oral feeding in preterm infants: a systematic review. Annals of Physiotherapy & Occupational Therapy, 2(4), 000143. doi:10.23880/APhOT-16000143
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A. G. (2009). Statistical power analyses using G* Power 3.1: Tests for correlation and regression analyses. Behavior research methods, 41(4), 1149-1160.
Lessen, B. S. (2011). Effect of the premature infant oral motor intervention on feeding progression and length of stay in preterm infants. Advances in Neonatal care, 11(2), 129-139.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
