Factors Effecting on Learning Behaviors with Students’ Online Learning in Saint Louis College from COVID-19 Situations
Keywords:
internal and external factors, learning behaviors with students’ online learningAbstract
This study was predictive research. The purpose of this study was to predict the learning behaviors with students’ online learning in Saint Louis College from COVID-19 situations. The samples were 257 of the first to fourth year students from 3 faculties. The samples were selected by multi-stage random sampling. The research tools were questionnaires consisting of personal data, factors effecting on learning behaviors and learning behaviors with students’ online learning. The content validity of the questionnaires was .98, .94 and its reliability was .97, and .98, respectively. The data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, pearson’s product moment correlation coefficient and stepwise multiple regression.
The results indicated that the students had average scores of learning behaviors with students’ online learning at moderate level (= 3.27, SD=.33). The internal factors such as learning attitude and student adaptability, external factors such as teaching behavior of instructors, physical condition, availability of media/technology were statistically significant at the positive moderate relationship with students’ learning behaviors at p<.01 (r=.237, .409, .525, .407, and .301, respectively). Student adaptability, teaching behavior of instructors, and learning attitude could predict students’ learning behaviors statistically significantly at .01 and .001 levels. The predicting power was 35.0%. This study suggests that the administrators and faculties should be aware of and undertake relevant actions to develop good learning behaviors with students’ online learning.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๒. ราชกิจจา นุเบกษา เล่ม ๑๒๖ ตอนพิเศษ ๑๒๕ ง วันที่ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๒. สืบค้นจาก https://www.acad.nu.ac.th/devcourse/docs
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง ให้สถานศึกษาในสังกัดและในกำกับของกระทรวงศึกษาธิการปิดเรียนด้วยเหตุพิเศษ. สืบค้นจาก http://www.ptnpeo.moe.go.th/ptn2019/edupdate/4950/
เกตุม สระบุรินทร์, ศราวุฒิ แย้มดี และณัฏฐวัฒน์ ไชยโพธิ์. (2016). ทัศนคติและพฤติกรรมของนักเรียนต่อการใช้บทเรียนออนไลน์ด้วยโปรแกรม Moodle กรณีศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
จิรภา อรรถพร และประกอบ กรณีกิจ. (2557). การพัฒนารูปแบบการสอนเชิงรุกออนไลน์เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการเรียนรู้ของนิสิตปริญญาบัณฑิต. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(4), 122-136.
ธนพรรณ ทรัพย์ธนาดล. (2554). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการจัดการเรียนการสอนบทเรียนออนไลน์ของมหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา. Veridian E-Journal SU, 4(1), 652-666.
นุชจรีย์ หงษ์เหลี่ยม, นัดดา วงษ์วรรณา, และพิราวรรณ หนูเสน. (2560). การศึกษาพฤติกรรมการเรียนของนักศึกษาแพทย์ชั้นปรีคลินิก ปีการศึกษา 2559 คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชพยาบาล. เวชบันทึกศิริราช, 10(3), 166-173.
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2553). ระเบียบวิธีการวิจัย ทางพยาบาลศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มีเดีย.
ปฏิยุทธ์ ธันวานนท์. (2018). การสำรวจเพื่อพัฒนาแบบเรียนภาษาญี่ปุ่นให้สอดคล้องกับพฤติกรรมการเรียนรู้ผ่านสื่อออนไลน์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. วารสารสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น, 6(1), 1-7.
ปิยะธิดา สมบูรณ์ธนากร, วิชญวัชญ์ เชาวนีรนาท, และสุภาพ กัญญาคำ. (2559). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อสนับสนุนการเรียนการสอนกรณีศึกษา รายวิชาการใช้โปรแกรมกราฟิก ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 2 แผนกวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ วิทยาลัยการอาชีพสว่างแดนดิน. วารสารมหาสารคาม, 6(1), 115-123.
พชร ลิ่มรัตนมงคล และจิรัชฌา วิเชียรปัญญา. (2556). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการเรียนออนไลน์ของผู้เรียน โครงการมหาวิทยาลัยไซเบอร์ไทย. รังสิตสารสนเทศ, 19(2), 54-63.
พิชฌาย์วีร์ สินสวัสดิ์ และเบญจวรรณ พิททาร์ด. (2559). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยคัดสรรกับคุณภาพชีวิตนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ราชบุรี. วารสารเกื้อการุณย์, 23(1), 7-20.
ระพีพรรณ ฉลองสุข, นฤภร สำราญรัตน์, พัทธมน กอกอบลาภ, พิรญาณ์ ใจชื้น และวิภาวี พุกจินดา. (2557). พฤติกรรมและทัศนคติของนักศึกษา คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรต่อการใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการเรียน. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 7(2), 802-812.
รัชดากร พลภักดี. (2563). การใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการจัดการเรียนการสอนในสถานการณ์ COVID-19. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 1(1), 1-5.
อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2554). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารีย์ ธรรมโคร่ง. (2559). ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้เรียนต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดย การบูรณาการเชิงเนื้อหาผ่านสื่อการเรียนการสอนสมัยใหม่. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12(1),124-145.
Bramer, C. (2020). Preregistration adult nursing students’ experiences of online learning: a qualitative study. British Journal of Nursing, 29(12), 677–683.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.
Khalil, M. K., Hawkins, H. G., Crespo, L. M., & Buggy, J. (2017). The relationship between learning and study strategies inventory (LASSI) and academic performance in medical schools. Medical Science Educator, 27(2), 315-320.
Thunwanon, P. (2018). A Survey of Japanese Textbook Development Consistent with e-learning Behavior of Dhurakit Pundit University’s Students. TNI Journal of Business Administration and Languages, 6(1), 1-7.
Weinstein, C.E., & Palmer, D.R. (2002). Learning and Study Strategies Inventory (LASSI) (2nd ed). Texas: H & H Publishing Company, Inc.
Hyseni, D. Z., & Hoxha, L. (2020). The impact of covid-19 on higher education: a study of interaction among students' mental health, attitudes toward online learning, study skills, and changes in students' life. Retrieved from September 29, 2020, from https://www.researchgate.net/publication/341599684.
