Communication for Sex Behavioral Modification of School Age
Keywords:
school age, communication, sex behavioral modificationAbstract
Unwanted sexual behavior of students is the joint phenomenon and problem of developing countries, and is due to the other problems: health, social and economic. Especially, having sex in school years is necessary and urgent in the hormone – filled years of students that needs the serious cooperation from society. This article aims to present information of the communication about sexual behavior in the school age and the modification steps the education, institutes could apply to their most advantage.
References
จรรยาวัฒน์ ทับจันทร์, ผาสุก แก้วเจริญตา, ดวงเนตร เพ็ชรกิจ, และขนิษฐา บูรณพันศักดิ์ ตรีรมณ์. (2555). ทางออก...ทางเลือกระบบบริการ สุขภาพชุมชนป้องกันแก้ไขปัญหาวัยรุ่นตั้งครรภ์ ไม่พร้อม. ในการประชุมมหกรรมสุขภาพชุมชนครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักงานวิจัยและพัฒนา ระบบสุขภาพชุมชน.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2554). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2555). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2556). การสeรวจทัศนคติของ นิสิตเกี่ยวกับความรักและการมีเพศสัมพันธ์ใน วัยเรียน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏ บ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2556). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2557). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ การตัดสินใจมีเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนของนิสิต. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2557). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์, พรธิภา ไกรเทพ, ณภัทร เตียววิไล, จิราพร ทรงพระ, วิทวัส กมุทศรี, และ ฌาน ปัทมะพลยง. (2558). ประสิทธิผลของ การสื่อสารเพื่อการปรับเปลี่ยนทัศนคติและความ ตั้งใจเกี่ยวกับการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ใน วัยเรียน (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏ บ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทิมา สินธิบูรณ์, อรจิรา แสนดวง, และรุ่งอรุณ อะโคตรมี. (2551). การตั้งครรภ์ไม่ตั้งใจของวัยรุ่นหญิง อำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคาย. นครราชสีมา: ชมรมพยาบาลชุมชนแห่งประเทศไทย.
บุญรักษา ญาณสาร. (2555). ผลของโปรแกรมการพัฒนา ทักษะในการสื่อสารเรื่องเพศโดยแกนนeกลุ่ม เพื่อนเพื่อป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงในการมีเพศ สัมพันธ์ของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขา วิชาการพยาบาลสาธารณสุข). กรุงเทพฯ: คณะ สาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุญรักษา ญาณสาร, อาภาพร เผ่าวัฒนา, สุธรรม นันทมงคลชัย, และนฤมล เอื้อมณีกูล. (2558). ผลของโปรแกรมการพัฒนาทักษะในการสื่อสาร เรื่องเพศ โดยแกนนeกลุ่มเพื่อนเพื่อป้องกัน พฤติกรรมเสี่ยงในการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียน หญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารพยาบาล สาธารณสุข, 29, 1, น. 114-131.
พจนา หันจางสิทธิ์ และธีรนงค์ สกุลศรี. (2557). ปัจจัย เสี่ยงที่มีผลต่อการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น: การศึกษา เชิงคุณภาพ. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 10 ประชาชนและสังคม 2557. กรุงเทพฯ:สถาบันวิจัยประชากรและสังคมมหาวิทยาลัย มหิดล.
วันวิสาข์ บัวลอย, มณีรัตน์ ธีระวัฒน์, ภรณี วัฒนสมบูรณ์, และนิรัตน์ อิมามี. (2557). ประสิทธิผลของ โปรแกรมการเรียนรู้เรื่องเพศศึกษาเพื่อป้องกัน พฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอสามพราน จังหวัด นครปฐม. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 20, น.127-142.
วิทยาธร ก่อแก้ว, ดลพัฒน์ ยศธร, และสิทธิพร กล้าแข็ง. (2555). วัยรุ่น: รักตัวตน อดทน มุ่งมั่นบากบั่น เพื่ออนาคต. จดหมายข่าวสาระเพื่อการพัฒนา เด็กเยาวชน และครอบครัว, 7(1), น. 13.
วัยเรียน วัยเสี่ยง เซ็กส์จริง. (2553). สืบค้นวันที่ 13 เมษายน 2553, จาก http://www.zuzaa.com/ foram_posts.asp? TID=14998&PN=3
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต. (2551). รสนิยมทางเพศของ วัยรุ่นไทยในยุคไซเบอร์ มิติ “เพศ” ในประชากร และสังคม. นครปฐม: ประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล. (2554). แนวทางการใช้ ความรู้เพื่อชีวิต. สืบค้นวันที่ 21 มีนาคม 2559, จาก https://www.google.co.th/ search?qการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม&biw =1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch& sa=X&ved=0ahUKEwiO58GTtuXLAh- VN1I4KHQFfBskQ_AUIBigB#imgrc=YcAO tvyx5v10OM%3A
สำนักระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค. (2557). การมีเพศ สัมพันธ์ การใช้ถุงยางอนามัย และการคุมกำเนิด ในกลุ่มนักเรียน. สืบค้นวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2558, จาก dhttp://www.boe.moph.go.th.
สำนักกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2551). ผลสำรวจพฤติกรรมทางเพศ สืบค้นวันที่ 12 เมษายน 2551, จาก http:/www.thaihealth. or.th/cms/detail.php? key=FAMILY 02&ID=1171&PHPSESSID=
.สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์. (ม.ป.ป). สรุปสถิติที่สำคัญ พ.ศ. 2556. (เอกสารอัดสำเนา). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวง สาธารณสุข.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพ เยาวชน. (2557). การสื่อสารเพื่อการปรับ เปลี่ยนพฤติกรรม. สืบค้นวันที่ 29 เมษายน 2559, จาก https://www.gotoknow.org/ posts/491949%20
Bennette, Carolyn. (2009). The Effects of the Mind Mapping Technigue on Learning. Retrieved August 1, 2009, from http://proguest.uni. com/pgdweb?RQT=403&Ts_1249102475& cliaitld=72513
World Health Organization. (2010). Position paper on mainstreaming adolescent pregnancy in efforts to make pregnancy safer. Geneva: World Health Organization.
World Health Organization. (2011). WHO guidelines on preventing early pregnancy and poor reproductive outcomes among adolescent in developing countries. Geneva: World Health Organization.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2554). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2555). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2556). การสeรวจทัศนคติของ นิสิตเกี่ยวกับความรักและการมีเพศสัมพันธ์ใน วัยเรียน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏ บ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2556). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2557). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ การตัดสินใจมีเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนของนิสิต. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2557). การใช้แผนที่ความคิด ในวิชาเพศศึกษาเพื่อให้นิสิตเกิดความคิดและการ ตัดสินใจเลือกในการมีเพศสัมพันธ์ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ เจ้าพระยา.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์, พรธิภา ไกรเทพ, ณภัทร เตียววิไล, จิราพร ทรงพระ, วิทวัส กมุทศรี, และ ฌาน ปัทมะพลยง. (2558). ประสิทธิผลของ การสื่อสารเพื่อการปรับเปลี่ยนทัศนคติและความ ตั้งใจเกี่ยวกับการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ใน วัยเรียน (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏ บ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
จันทิมา สินธิบูรณ์, อรจิรา แสนดวง, และรุ่งอรุณ อะโคตรมี. (2551). การตั้งครรภ์ไม่ตั้งใจของวัยรุ่นหญิง อำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคาย. นครราชสีมา: ชมรมพยาบาลชุมชนแห่งประเทศไทย.
บุญรักษา ญาณสาร. (2555). ผลของโปรแกรมการพัฒนา ทักษะในการสื่อสารเรื่องเพศโดยแกนนeกลุ่ม เพื่อนเพื่อป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงในการมีเพศ สัมพันธ์ของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขา วิชาการพยาบาลสาธารณสุข). กรุงเทพฯ: คณะ สาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุญรักษา ญาณสาร, อาภาพร เผ่าวัฒนา, สุธรรม นันทมงคลชัย, และนฤมล เอื้อมณีกูล. (2558). ผลของโปรแกรมการพัฒนาทักษะในการสื่อสาร เรื่องเพศ โดยแกนนeกลุ่มเพื่อนเพื่อป้องกัน พฤติกรรมเสี่ยงในการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียน หญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารพยาบาล สาธารณสุข, 29, 1, น. 114-131.
พจนา หันจางสิทธิ์ และธีรนงค์ สกุลศรี. (2557). ปัจจัย เสี่ยงที่มีผลต่อการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น: การศึกษา เชิงคุณภาพ. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 10 ประชาชนและสังคม 2557. กรุงเทพฯ:สถาบันวิจัยประชากรและสังคมมหาวิทยาลัย มหิดล.
วันวิสาข์ บัวลอย, มณีรัตน์ ธีระวัฒน์, ภรณี วัฒนสมบูรณ์, และนิรัตน์ อิมามี. (2557). ประสิทธิผลของ โปรแกรมการเรียนรู้เรื่องเพศศึกษาเพื่อป้องกัน พฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอสามพราน จังหวัด นครปฐม. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 20, น.127-142.
วิทยาธร ก่อแก้ว, ดลพัฒน์ ยศธร, และสิทธิพร กล้าแข็ง. (2555). วัยรุ่น: รักตัวตน อดทน มุ่งมั่นบากบั่น เพื่ออนาคต. จดหมายข่าวสาระเพื่อการพัฒนา เด็กเยาวชน และครอบครัว, 7(1), น. 13.
วัยเรียน วัยเสี่ยง เซ็กส์จริง. (2553). สืบค้นวันที่ 13 เมษายน 2553, จาก http://www.zuzaa.com/ foram_posts.asp? TID=14998&PN=3
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต. (2551). รสนิยมทางเพศของ วัยรุ่นไทยในยุคไซเบอร์ มิติ “เพศ” ในประชากร และสังคม. นครปฐม: ประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล. (2554). แนวทางการใช้ ความรู้เพื่อชีวิต. สืบค้นวันที่ 21 มีนาคม 2559, จาก https://www.google.co.th/ search?qการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม&biw =1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch& sa=X&ved=0ahUKEwiO58GTtuXLAh- VN1I4KHQFfBskQ_AUIBigB#imgrc=YcAO tvyx5v10OM%3A
สำนักระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค. (2557). การมีเพศ สัมพันธ์ การใช้ถุงยางอนามัย และการคุมกำเนิด ในกลุ่มนักเรียน. สืบค้นวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2558, จาก dhttp://www.boe.moph.go.th.
สำนักกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2551). ผลสำรวจพฤติกรรมทางเพศ สืบค้นวันที่ 12 เมษายน 2551, จาก http:/www.thaihealth. or.th/cms/detail.php? key=FAMILY 02&ID=1171&PHPSESSID=
.สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์. (ม.ป.ป). สรุปสถิติที่สำคัญ พ.ศ. 2556. (เอกสารอัดสำเนา). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวง สาธารณสุข.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพ เยาวชน. (2557). การสื่อสารเพื่อการปรับ เปลี่ยนพฤติกรรม. สืบค้นวันที่ 29 เมษายน 2559, จาก https://www.gotoknow.org/ posts/491949%20
Bennette, Carolyn. (2009). The Effects of the Mind Mapping Technigue on Learning. Retrieved August 1, 2009, from http://proguest.uni. com/pgdweb?RQT=403&Ts_1249102475& cliaitld=72513
World Health Organization. (2010). Position paper on mainstreaming adolescent pregnancy in efforts to make pregnancy safer. Geneva: World Health Organization.
World Health Organization. (2011). WHO guidelines on preventing early pregnancy and poor reproductive outcomes among adolescent in developing countries. Geneva: World Health Organization.
Downloads
Published
2016-04-01
How to Cite
ดิลกสัมพันธ์ จ., จิตโสภากุล เ., พิมสาร จ., สมมุ่ง ภ., & โรจน์เรืองนนท์ พ. (2016). Communication for Sex Behavioral Modification of School Age. Journal of Health and Health Management, 3(1), 13–23. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/221517
Issue
Section
Academic Articles
