ผลของกลยุทธ์หลากหลายวิธีต่ออุบัติการณ์และการปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยา ต้านจุลชีพหลายขนานของพยาบาลวิชาชีพ หอผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลนครพนม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อเปรียบเทียบสัดส่วนการปฏิบัติที่ถูกต้องของพยาบาลวิชาชีพ และอุบัติการณ์การติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานในผู้ป่วยระหว่างก่อนและหลังการใช้กลยุทธ์หลากหลายวิธี

วัสดุและวิธีการศึกษา : เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi experimental research) แบบหนึ่งกลุ่ม วัดก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest-Posttest design) ในหอผู้ป่วยหนักอายุรกรรม  โรงพยาบาลนครพนม ดำเนินการศึกษาวิจัยตั้งแต่เดือนเดือนธันวาคม พ.ศ. 2565 ถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2566 รวมระยะเวลา 8 เดือน กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือ พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยหนักอายุรกรรม ทั้งหมด 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินวิจัยประกอบด้วย แผนการให้ความรู้และคู่มือเรื่องการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาหลายขนาน บอร์ดและจดหมายปิดผนึกในการให้ข้อมูลย้อนกลับ และโปสเตอร์เตือนการทำความสะอาดมือ ระบบแจ้งเตือนในแอพพลิเคชั่นไลน์และหน้าจอคอมพิวเตอร์ เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปสำหรับพยาบาล แบบบันทึกการสังเกตการปฏิบัติของพยาบาล และแบบบันทึกการเฝ้าระวังการติดเชื้อดื้อยาในโรงพยาบาล ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและความเชื่อมั่นแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบสัดส่วนของการปฏิบัติที่ถูกต้องระหว่างก่อนและหลังโดยใช้สถิติไคสแควร์และการทดสอบของฟิชเชอร์ ส่วนอุบัติการณ์การติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานเปรียบเทียบโดยคำนวณหาค่าลดลงของความเสี่ยง (risk reduction)

ผลการศึกษา : ภายหลังการใช้กลยุทธ์หลากหลายวิธี พบว่า พยาบาลวิชาชีพมีสัดส่วนการปฏิบัติที่ถูกต้องในภาพรวมเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 65.94 เป็นร้อยละ 83.47 โดยเพิ่มขึ้นในทุกหมวดกิจกรรม (p<.001) และอุบัติการณ์การติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานลดลงจาก 3.12 ครั้ง เป็น 1.53 ครั้งต่อ 1,000 วันนอนหรืออัตราความเสี่ยงลดลงร้อยละ 50.96   

ข้อสรุป : การใช้กลยุทธ์หลายวิธีสามารถนำไปใช้ในการส่งเสริมการปฏิบัติที่ถูกต้องเพิ่มได้ และอุบัติการณ์การติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานมีแนวโน้มลดลง ดังนั้นโรงพยาบาลควรนำวิธีการดังกล่าวไปประยุกต์ใช้ในการส่งเสริมการปฏิบัติด้านอื่นต่อไป