Effects of Supportive Education Programon Self - Care Behaviors Among Uncontrolled Asthma Patients

Authors

  • Lampan Sanbing
  • Supaporn Naewbood
  • Pratuma Rithpho

Keywords:

Supportive Education Program, Self-Care behaviors, Uncontrolled Asthma Patients

Abstract

This pretest-posttest quasi experimental research waspurposed to the effects of supportive education program on self - care behaviors among uncontrolled asthma patients. Sixty subjects were purposively selected which were discontrolled asthma patients who received treatment at Phichai hospital. The sample wasdivided into experimental and control group each group composed of 30 patients. The experimental group received the supportive education program, nursing care consisted of teaching, guiding, supporting and providing a suitable environmentfor 12 weeks while the control group received the conventional nursing care. The tools was used in thiscomposed of supportive education program, demographic data record form andtheself-care behavior questionnaire which The reliability of Thequestionnaire was 0.8 using Cronbach’s alpha coefficient. The data were analyzed by using percentile, mean, standard deviation, Paired t-test and Independent t-test. The finding showed thatbehavioral self-care average scoresof theexperimental group after participating in the supportive education program were significantly higher than before participating in supportive education program (p < .05). The behavioralself-care average score of theexperimental group after participating inthe programwere significantly higher than that of control group (p < .05). This study indicated that supportive education program on self-care behaviors among uncontrolled asthma patients was useful to improvingself-care behaviors and could be implemented to take care of asthma patients.

References

กาญจนา นิมตรง. (2555). ผลของโปรแกรมการให้ความ
รู้และการสนับสนุนต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง
และอาการปวดของผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่าง
เรื้อรัง.วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 6(2),
99-109.
เขตสุขภาพที่ 2. (2559). อัตราการใช้บริการผู้ป่วยใน
โรคหืด สิทธิ UC.สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม
2559,จาก http://r2dc.rh2.go.th/r2dc/web/qof/
changwat?kpi_id=qof_0005&rep_year=2016.
งานเวชระเบียนโรงพยาบาลพิชัย.(2558). สรุปผล
การดำเนินงานโรงพยาบาลประจำปี.อุตรดิตถ์:
โรงพยาบาลพิชัย.
นันนภัส พีระพฤฒิพงค์. (2555). ผลของโปรแกรม
การจัดการการดูแลตนเองต่อความรู้ กิจกรรม
การดูแลตนเอง และค่าฮีโมโกลบินที่มีน้ำตาล
เกาะ ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2. วารสารสมาคม
พยาบาลฯสาขาภาตะวันออกเฉียงเหนือ, 30(2),
98-105.
บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2553).ระเบียบวิธีการวิจัยทาง
การพยาบาลศาสตร์พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ:
ยูแอนด์ ไอ อินเตอร์มีเดีย.
ปรียานุช ศิริมัย, จุฬาภรณ์สิมวัฒนานนท์, และวัชรา
บุญสวัสดิ์. (2550). คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคหืด
ที่เป็นผู้ใหญ่. วารสารแพทย์เขต6-7, 26(1),81.
รังสิมา รัตนะศิลา. (2558). ผลของโปรแกรมการจัดการ
ผู้ป่วยรายกรณีผู้สูงอายุโรคเบาหวานที่ควบคุม
ไม่ได้.วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 29(1), 68 -79.
วัชรา บุญสวัสดิ์. (2556). ผลกระทบของโรคหืดต่อระบบ
สาธารณสุข. ใน สมบูรณ์ จันทร์สกุลพร,
เบญจมาศ ช่วยชู, อรพรรณ โพชนุกูล,และ
ธีระศักดิ์ แก้วอมตวงศ์ (บรรณาธิการ), ตำรา
โรคหืด(หน้า 1-5). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
วิริสสร วงศ์ศรีชนาลัย, และอดิศร วงษา. (2556). ภาวะหืด
เฉียบพลันในผู้ใหญ่. ในสมบูรณ์ จันทร์สกุลพร,
เบญจมาศ ช่วยชู, อรพรรณ โพชนุกูล,และ
ธีระศักดิ์ แก้วอมตวงศ์ (บรรรณาธิการ), ตำรา
โรคหืด (หน้า 159-173). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
สมจิต หนุเจริญกุล. (2540). การดูแลตนเอง: ศาสตร์และ
ศิลปะทางการพยาบาลพิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพ:
ห้างหุ่นส่วนจำกัด วี.เจ. พริ้นติ้ง.
สมพร มีมะโม. (2553). คุณภาพชีวิตผู้ป่วยโรคหืดใน
คลินิกโรคหืดโรงพยาบาลพุทธชินราชพิษณุโลก.
พุทธชินราชเวชสาร,27 (ฉบับเพิ่มเติม), 371.
สมาคมสภาองค์กรโรคหืดแห่งประเทศไทย. (2555).
แนวทางการวินิจฉัยและรักษาโรคหืดใน
ประเทศไทยสำหรับผู้ใหญ่และเด็ก พ.ศ.2555
พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ ยูเนียนอุตร
ไวโอเร็ตจำกัด.
สารภี พุฒคง. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับ
พฤติกรรมการดูแลตนเองในการใช้ยาและ
การรับรู้การควบคุมโรคหืดของผู้สูงอายุโรคหืด.
รามาธิบดีพยาบาลสาร,17(3), 309-327.
สำนักโครงการสนับสนุนนโยบายโรงพยาบาลส่งเสริม
สุขภาพตำบล (2554) .การพัฒนาระบบการดูแล
โรคหืดเครือข่ายหน่วยบริการปฐมภูมิระดับ
อำเภอ (CUP) และโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ
ตำบล พิมพ์ครั้งที่ 1. เพชรบูรณ์:บริษัท บูเลติน
จำกัด.
อมรรัตน์ สมมิตร. (2554). ผลของโปรแกรมการพยาบาล
แบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อความ
สามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยภาวะหัวใจ
ล้มเหลว.วารสารการพยาบาลและสุขภาพ,5(2),
55-66.
Altay, N., & Cavusoglu, H.(2013). Using Orem’s self -
care model for asthmatic adolescents.
Journal for Specialists in Pediatric Nursing,
18,233-242.
Global Asthma Report.(2014). The global Burden
of Asthma: Current Estimates.Retrieved 12
November 12 2015from http://www. globalas
thmareport.org/burden.php.df

Downloads

Published

2018-10-03

How to Cite

Sanbing, L., Naewbood, S., & Rithpho, P. (2018). Effects of Supportive Education Programon Self - Care Behaviors Among Uncontrolled Asthma Patients. NU Journal of Nursing and Health Sciences, 12(1S), 75–85. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/NurseNu/article/view/148855