ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติตามมาตรการป้องกันและควบคุมโรคโควิด 19 ในบุคลากรกิจการการดูแลผู้สูงอายุหรือผู้มีภาวะพึ่งพิง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงวิเคราะห์ภาคตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติตามมาตรการควบคุมโรคโควิด 19 ของบุคลากรกิจการดูแลผู้สูงอายุหรือผู้มีภาวะพึ่งพิงในกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างจำนวน 374 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่พัฒนาจากแบบจำลองเชิงสังคมนิเวศ (socio-ecological model) ครอบคลุมปัจจัยส่วนบุคคล ระหว่างบุคคล และระดับชุมชน/องค์กร วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการถดถอยโลจิสติกพหุคูณ กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการปฏิบัติตามมาตรการฯ ได้แก่ อาชีพ/ตำแหน่งงาน โดยกลุ่มผู้ดำเนินการมีการปฏิบัติน้อยกว่ากลุ่มผู้ให้บริการ (ผู้ดูแลผู้สูงอายุ) 8.6 เท่า (95% CI: 0.1-0.2) ผู้ที่มีทัศนคติเชิงบวกเกี่ยวกับโรคโควิด 19 ปฏิบัติตามมาตรการดีกว่าผู้ที่มีทัศนคติเชิงลบ 3.9 เท่า (95% CI: 1.4-4.2) ผู้ที่ได้รับแรงกระตุ้นทางสังคมมีการปฏิบัติตามมาตรการฯ สูงกว่า 3.3 เท่า (95% CI: 1.7-6.1) และผู้ที่เคยผ่านการฝึกอบรมมีการปฏิบัติตามมาตรการฯ ดีกว่าผู้ที่ไม่เคยอบรม 6.7 เท่า (95% CI: 1.3-10.9) ดังนั้น ควรสร้างความตระหนักในการปฏิบัติตามมาตรการฯในกลุ่มผู้ประกอบการและผู้ดำเนินการสร้างทัศนคติเชิงบวกต่อโรคโควิด 19 สถานประกอบการควรมีการจัดอบรมอย่างสม่ำเสมอ ควบคู่กับการสร้างการมีส่วนร่วมของครอบครัวบุคลากรในการสนับสนุนพฤติกรรมสุขภาพ และควรมีกลไกความร่วมมือในการสนับสนุนทรัพยากรและเวชภัณฑ์ที่จำเป็นให้สถานประกอบการที่ขาดแคลน และสนับสนุนทางวิชาการเพื่อยกระดับมาตรฐานการดูแลผู้สูงอายุในสถานประกอบการ