การพัฒนารูปแบบการจัดบริการสุขภาพในภาวะฉุกเฉิน “กรณี การรับคนบุรีรัมย์กลับบ้าน ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019” จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดบริการสุขภาพ ในภาวะฉุกเฉิน “กรณี การรับคนบุรีรัมย์กลับบ้านในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019” จังหวัดบุรีรัมย์ แบ่งเป็น 4 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 การทบทวนและวิเคราะห์สถานการณ์ ระยะที่ 2 การวางแผนพัฒนารูปแบบฯ ระยะที่ 3 การนำแผนไปสู่การปฏิบัติในพื้นที่นำร่องและพื้นที่ขยาย และระยะที่ 4 การประเมินผล
เป็นข้อมูลสรุปต้นแบบในการจัดบริการสุขภาพในภาวะฉุกเฉิน ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ 1) คณะทำงานพัฒนารูปแบบฯ 2) ผู้ขอรับบริการ และ 3) ทีมปฏิบัติงานในโครงการฯ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบจำเพาะเจาะจง ได้แก่ 1) คณะทำงานพัฒนารูปแบบฯ 40 คน 2) ผู้รับบริการ ญาติ และครอบครัวที่ยินดีเข้าร่วมโครงการ 1,257 คน และ 3) ทีมปฏิบัติงาน 400 คน ดำเนินการวิจัยระหว่างเดือนเมษายน 2563 ถึงพฤษภาคม 2566 เก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบคัดลอกข้อมูล การสนทนากลุ่ม แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม การถอดบทเรียน และรายงานผลการดำเนินงาน การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรม Epi Info Version 7 สถิติที่ใช้เป็นสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ตามเนื้อหา ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างกลับมารักษาร้อยละ 80.8 รักษาที่โรงพยาบาลใกล้บ้านร้อยละ 9.3 และแยกกักตัวที่บ้านร้อยละ 7.1 การเดินทางส่วนใหญ่ส่งรถไปรับกลับร้อยละ 68.5 โดยส่วนใหญ่รักษาที่โรงพยาบาลสนามร้อยละ 55.2 และความพึงพอใจทั้งของทีมปฏิบัติงานและผู้รับบริการมีค่าเฉลี่ยในระดับมากที่สุด คือ โครงสร้างและสิ่งอำนวยความสะดวก mean=4.57, SD=0.05 และ mean=4.57, SD=0.50 ตามลำดับ โดยการดำเนินงานตามรูปแบบผ่านกลไกคณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัด และภาคีเครือข่ายอย่างไร้รอยต่อ