การศึกษา 10 ปีย้อนหลัง : ลักษณะทางคลินิกของผู้ป่วยหนองในที่มีค่าทดสอบความไวต่อยาปฏิชีวนะในระดับสูง ณ ศูนย์การแพทย์บางรักด้านโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
DOI:
https://doi.org/10.14456/dcj.2023.6คำสำคัญ:
โรคหนองใน, เชื้อหนองใน, การเฝ้าระวังเชื้อหนองในดื้อยาบทคัดย่อ
โรคหนองในเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่มีปัญหาต่อสาธารณสุขไทยและในหลายประเทศทั่ว
โลก ปัญหาการดื้อยาปฏิชีวนะของเชื้อหนองในจึงเป็นปัญหาท้าทายสำคัญที่ประเทศไทยกำลังเผชิญ
จากการเฝ้าระวังเชื้อหนองในดื้อยาปฏิชีวนะเป็นระยะเวลา 10 ปี ณ ศูนย์การแพทย์บางรักด้านโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ พบว่ามีจำนวนทั้งหมด 8 ราย จากการเฝ้าระวัง 3,660 ตัวอย่าง อยู่ในเกณฑ์เฝ้าระวัง โดยพบว่ามี 6 ราย ที่อยู่ในเกณฑ์เฝ้าระวังและไม่ไวต่อยา Azithromycin ในขณะที่มี 2 ราย ที่อยู่ในเกณฑ์เฝ้าระวังต่อยา cefixime แต่พบเพียง 1 ใน 2 ราย ที่ไม่ไวต่อยา Cefixime อย่างไรก็ตามยังไม่พบรายงานผู้ป่วยที่ไม่ไวต่อยา Ceftriaxone เมื่อนำข้อมูลจากผลที่อยู่ในเกณฑ์เฝ้าระวังมาพิจารณาลักษณะทางคลินิก พบว่าเชื้อหนองในที่อยู่ในค่าความไวระดับเฝ้าระวังของยา Azithromycin ได้รับรายงานจากทุกช่องทางของการมีเพศสัมพันธ์ (อวัยวะเพศ คอ และทวารหนัก) ในขณะที่เชื้อหนองในที่อยู่ในค่าความไวระดับเฝ้าระวังของยา Cefixime ทั้ง 2 ราย พบจากท่อปัสสาวะ โดยประเทศไทยเริ่มพบว่ามีเชื้อหนองในที่ไม่ไวต่อยาปฏิชีวนะตั้งแต่ปี 2560 และมีแนวโน้มเพิ่มจำนวนมากขึ้นในทุกปี ดังนั้นจึงควรขยายการเฝ้าระวังเชื้อหนองในดื้อยาให้ครอบคลุมพื้นที่ต่าง ๆ ของประเทศไทยและควรสนับสนุนให้มีการตรวจยืนยันในการวินิจฉัยมากขึ้นเพื่อการใช้ยาปฏิชีวนะได้อย่างถูกวิธีจนนำมาสู่การลดปัญหาเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะในอนาคต
Downloads
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization (WHO). Sexually transmitted infections (STIs) [Internet]. [cited 2022 Mar 22]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/sexually-transmitted-infections-(stis)
National Disease Surveillance Report 506. Sexually transmitted infections [Internet]. [cited 2022 Jun 19]. Available from: http://doe.moph.go.th/surdata/index.php (in Thai)
Hook EW, Handfield HH. Gonococcal Infections in the Adult. In: Holmes KK, Sparling F, Stamm WE, et al, editors. Sexually Transmitted Diseases. 4th ed. New York: McGraw-Hill; 2008. p. 627–42.
Thavornwattanayong W. Rational Drug Use in Community Pharmacy: RDU Pharmacy [Internet]. [cited 2022 Jun 16]. Available from: http://ndi.fda.moph.go.th/uploads/archives_file/20191011103233.pdf (in Thai)
Sirivongrangson P, Girdthep N, Sukwicha W, Buasakul P, Tongtoyai J, Weston E, et al. The first year of the global enhanced gonococcal antimicrobial surveillance programme (EGASP) in Bangkok, Thailand, 2015-2016. PLoS One. 2018;13(11):2015–6.
Kittiyaowamarn R, Kongtian S, editors. Gonorrhea Treatment Guideline in Thailand 2019. 1st ed. Bangkok: Bangrak STIs Center; 2019. (in thai)
Unemo M, Shafer WM. Antimicrobial resistance in Neisseria gonorrhoeae in the 21st Century: Past, evolution, and future. Clin Microbiol Rev. 2014;27(3):587–613.
World Health Organization (WHO). Gonococcal Antimicrobial Surveillance Programme (GASP) [Internet]. 2022 [cited 2022 Mar 22]. Available from: https://www.who.int/initiatives/gonococcal-antimicrobial-surveillance-programme
Lewis II JS, Weinstein MP, Bobenchik AM, Campeau S, Cullen SK, Galas MF. Zone Diameter and MIC Breakpoints for Neisseria gonorrhoeae. Clin Lab Stand Inst. 2022;1:90–2.
Centers for Disease Control and Prevention. Sexually transmitted diseases (STDs): Life Stages and Populations [Internet]. 2021 [cited 2022 Mar 22]. Available from: https://www.cdc.gov/std/life-stages-populations/adolescents-youngadults.htm
Ison CA, Town K, Obi C, Chisholm S, Hughes G, Livermore DM, et al. Decreased susceptibility to cephalosporins among gonococci: Data from the Gonococcal Resistance to Antimicrobials Surveillance Programme (GRASP) in England and Wales, 2007-2011. Lancet Infect Dis. 2013;13(9):762–8.
Hook EW, Brady WE, Reichart CA, Upchurch DM. Determinants of emergence of antibiotic-resistant Neisseria gonorrhoeae. J Infect Dis. 1989;159(5):900–7.
Trecker MA, Waldner C, Jolly A, Liao M, Gu W, Dillon JAR. Behavioral and socioeconomic risk factors associated with probable resistance to ceftriaxone and resistance to penicillin and tetracycline in Neisseria gonorrhoeae in Shanghai. PLoS One. 2014;9(2):1-9.
Public Health England. Sexually transmitted infections (STIs) [Internet]. 2017 [cited 2022 Mar 22]. Available from: https://www.gov.uk/government/statistics/sexually-transmitted-infections-stis-annual-data-tables
Rashighi M, Harris JE. Neisseria gonorrhoeae Antimicrobial Resistance among Men who Have Sex with Men and Men who Have Sex with Women, the Gonococcal Isolate Surveillance Project, 2005–2010. Physiol Behav. 2017;176(3):139–48.
Cole MJ, Spiteri G, Town K, Unemo M, Hoffmann S, Chisholm SA, et al. Risk factors for antimicrobial-resistant neisseria gonorrhoeae in Europe. Sex Transm Dis. 2014;41(12):723–9.
Wind CM, Schim Van Der Loeff MF, Van Dam AP, De Vries HJ, Van Der Helm JJ. Trends in antimicrobial susceptibility for azithromycin and ceftriaxone in Neisseria gonorrhoeae isolates in amsterdam, the Netherlands, between 2012 and 2015. Eurosurveillance. 2017;22(1).
Town K, Obi C, Quaye N, Chisholm S, Hughes G. Drifting towards ceftriaxone treatment failure in gonorrhoea: risk factor analysis of data from the Gonococcal Resistance to Antimicrobials Surveillance Programme in England and Wales. Sex Transm Infect. 2017;93(1):39–45.
Serra-pladevall J, Caballero E, Roig G, Juvé R, Barbera MJ, Andreu A. Comparison between conventional culture and NAATs for the microbiological diagnosis in gonococcal infection. Diagn Microbiol Infect Dis. 2015;8–10.
Eyre DW, Sanderson ND, Lord E, Regisford-Reimmer N, Chau K, Barker L, et al. Gonorrhoea treatment failure caused by a Neisseria gonorrhoeae strain with combined ceftriaxone and high-level azithromycin resistance, England, February 2018. Eurosurveillance. 2018;23(27):1–6.
Workowski KA, Bolan GA. Sexually Transmitted Diseases Treatment Guideline, 2015. MMWR Recomm Rep. 2015;64(3):1-136.
Workowski KA, Bachmann LH, Chan PA, Johnston CM, Muzny CA, Park I, et al. Sexually transmitted diseases treatment guidelines 2021. MMWR Recomm Rep. 2021;70(4):1-187.
Kongkergkiat N, Kittiyaowaman R, Daengsaard E, editors. Sexually transmitted infections treatment guideline 2015. 2nd ed. Bangkok: Aksorn Graphic and Design; 2015. (in Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารควบคุมโรค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารควบคุมโรค ถือว่าเป็นผลงานทางวิชาการหรือการวิจัย และวิเคราะห์ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของกรมควบคุมโรค ประเทศไทย หรือกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนจำต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน
