ลักษณะทางคลินิกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับความรุนแรงของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างจากเชื้อไวรัสอาร์เอสวีในผู้ป่วยเด็ก โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช

บทคัดย่อ

การติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างจากเชื้ออาร์เอสวี เป็นสาเหตุสำคัญของการนอนโรงพยาบาลในเด็ก การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางคลินิก ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความรุนแรงของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างจากอาร์เอสวีในเด็ก และการเกิดเสียงหวีดซ้ำหลังจากเคยติดเชื้ออาร์เอสวีนาน 1 ปี การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์ข้อมูลย้อนหลังแบบตัดขวาง วิเคราะห์ข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยเด็กอายุ 0-6 ปี เป็นโรคติดเชื้อ ทางเดินหายใจส่วนล่างจากอาร์เอสวี โดยเก็บสิ่งส่งตรวจจากโพรงจมูก ตรวจด้วยวิธีการทดสอบหาแอนติเจนของ ไวรัสอาร์เอสวีอย่างรวดเร็ว และรับการรักษาในโรงพยาบาล ตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2563 แบ่งผู้ป่วยออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มอาการรุนแรง (ปอดอักเสบและหลอดลมฝอยอักเสบ) และกลุ่มอาการไม่รุนแรง (หลอดลมอักเสบ) ใช้การวิเคราะห์ถดถอยลอจิสติกพหคูณ หาปัจจัยที่สัมพันธ์กับอาการรุนแรง ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยเด็กติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างจากอาร์เอสวี 157 ราย ป่วยเป็นปอดอักเสบและหลอดลมฝอยอักเสบ 102 ราย (ร้อยละ 65) ป่วยเป็นหลอดลมอักเสบ 55 ราย (ร้อยละ 35) พบเด็กอายุน้อยกว่า 6 เดือนที่ติดเชื้ออาร์เอสวีมีโอกาสเกิดอาการรุนแรงมากกว่าเด็กอายุ 1-6 ปี 18.6 เท่า (ORadj 18.6, 95%CI 2.37-145.71, p=0.005) และ ฟังปอดมีเสียงหวีดสัมพันธ์กับความรุนแรงของโรคติดเชื้ออาร์เอสวี 4.5 เท่า (ORadj 4.5, 95%CI 1.68-11.93 , p=0.003) การศึกษานี้สรุปได้ว่า เด็กอายุน้อยกว่า 6 เดือน ฟังปอดมีเสียงหวีดสัมพันธ์กับความรุนแรงของ โรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างจากอาร์เอสวี