พฤติกรรมของผู้ปกครองในการป้องกันการรับสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กในเด็กนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษาของรัฐบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ
DOI:
https://doi.org/10.14456/dcj.2022.34คำสำคัญ:
ฝุ่นละอองขนาดเล็ก, โรงเรียนประถมศึกษา, เด็ก, ความรู้, ทัศนคติ, พฤติกรรมบทคัดย่อ
งานวิจัยแบบภาคตัดขวางครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติ พฤติกรรม และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมของผู้ปกครองในการป้องกันการรับสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กของเด็กนักเรียนประถมศึกษาในโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ปกครองของเด็กที่กำลังศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 จำนวน 122 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และทดสอบความสัมพันธ์ด้วยสถิติทดสอบไคกำลังสอง หรือการทดสอบของฟิชเชอร์ ผลการศึกษาพบว่า ผู้ปกครองที่ตอบแบบสอบถามมีความรู้และทัศนคติอยู่ในระดับดีร้อยละ 52.50 (ช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95: 43.57-61.43) และ 43.44 (ช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95: 34.64-52.24) แต่กลับมีพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการรับสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กของบุตรหลานที่อยู่ในระดับดีเพียงร้อยละ 27.00 (ช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95: 19.12-34.88) ทั้งนี้ ผู้ปกครองส่วนใหญ่ในสถานศึกษาแห่งนี้ไม่ได้ติดตามสถานการณ์ของฝุ่นละอองขนาดเล็ก อนุญาตให้เด็กทำกิจกรรมกลางแจ้งในช่วงที่มีฝุ่นละอองขนาดเล็กในปริมาณสูง และเลือกใช้อุปกรณ์ป้องกันฝุ่นละอองขนาดเล็กที่ไม่เหมาะสมให้กับเด็ก เมื่อทำการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร ผลการศึกษา พบว่า เพศของเด็ก ระดับการศึกษาและทัศนคติของผู้ปกครองมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันการรับสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กของเด็กอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ดังนั้น การเพิ่มความตระหนักในเรื่องผลกระทบ ต่อสุขภาพของเด็กจากการสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กกลางแจ้งและการใช้หน้ากากป้องกันฝุ่นละอองที่ไม่เหมาะสม รวมถึงการจัดให้มีช่องทางสื่อสังคมออนไลน์ที่ผู้ปกครองสามารถติดตามคุณภาพอากาศได้ง่ายโดยอาจใช้โรงเรียนเป็นศูนย์กลางในการดำเนินการ จึงเป็นสิ่งจำเป็นในการลดความเสี่ยงจากการรับสัมผัสฝุ่นละอองขนาดเล็กในเด็ก
Downloads
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization (WHO). More than 90% of the world’s children breathe toxic air every day [Internet]. 2018 [cited 2021 Mar 2]. Available from: https://www.who.int/news/item/29-10-2018-more-than-90-of- the-worlds-children-breathe-toxic-air-every-day
Yang M, Guo YM, Bloom MS, Dharmagee SC, Morawska L, Heinrich J, et al. Is PM10 similar to PM2.5 A new insight into the association of PM10 and PM2.5 with children’s lung function. Environ Int [Internet]. 2020 [cited 2021 Apr 9]; 145:1-8. Available from: https://doi.org/10. 1016/j.envint.2020.106092
Sugiyama T, Ueda K, Seposo XT, Nakashima A, Kinoshita M, Matsumoto H, et al. Health effects of PM2.5 sources on children’s allergic and respiratory symptoms in Fukuoka, Japan. Sci Total Environ [Internet]. 2020 [cited 2021 May 9];709:1-8. Available from: https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2019.136023
Schachter EN, Moshier E, Habre R, Rohr A, Godbold J, Nath A, et al. Outdoor air pollution and health effects in urban children with moderate to severe asthma. Air Qual Atmos Health. 2016;9(3):251-63.
Thongphunchung K, Phosri A, Sihabut T, Patthanaissaranukool W. Short-term effects of particulate matter on outpatient department visit for respiratory diseases among children in Bangkok Metropotilan Region: a case-crossover study. Air Qual Atmos Health. 2021;14(11):1785-95.
Thongphunchung K, Phosri A, Sihabut T, Patthanaissaranukool W. The association between exposure to PM10 outpatient department visits forrespiratory diseases among children aged 0-14 years in Samut Prakan Provine. Dis Control J. 2020;47(1):13-24. (in Thai)
Pollution Control Department. Situation of particulate matter with diameter less than 2.5 micron (PM2.5) in Bangkok Metropolitan Region and 2020 Pollution Control Department annual report [Internet]. 2020 [cited 2021 Jul 21]. Available from: http://www2.pcd.go.th/file/pm2.5-2562.pdf (in Thai)
Chitayasothorn D. Sex roles: a psychological perspective. UTCC Journal. 2008;28(1):195-208. (in Thai)
Chansri K, Supapongsri R, Klungpol T, Wisuwong N. A case study of perception and preventive behaviors of small particle among people in Victory Monument Area, Bangkok. JHEP. 2020;35(1):41-55. (in Thai)
Majumder S, Sihabut T, Saroar MG. Assessment of knowledge, attitude and practices against inhaled particulate matter among urban residents in Dhaka, Bangladesh. J Health Res. 2019;33 (6):460-8.
Qian X, Xu G, Li L, Shen Y, He T, Liang Y, et al. Knowledge and perceptions of air pollution in Ningbo, China. BMC Public Health. 2016;16 (1):1-7.
Wang R, Yang Y, Chen R, Kan H, Wu J, Wang K, et al. Knowledge, attitudes, and practices (KAP) of the relationship between air pollution and children’s respiratory health in Shanghai, China. Int J Environ Res Public Health. 2015; 12(2):18344-8.
Soontornsanee S. Attitude. Bangkok: DD Bookstore; 1988. (in Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารควบคุมโรค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารควบคุมโรค ถือว่าเป็นผลงานทางวิชาการหรือการวิจัย และวิเคราะห์ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของกรมควบคุมโรค ประเทศไทย หรือกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนจำต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน
