การศึกษาปริมาณความเข้มข้นของฝุ่นซิลิกาในอากาศและการประเมินความเสี่ยงจากการได้รับฝุ่นเข้าสู่ร่างกายของคนงานในโรงงานผลิตอิฐมอญ จังหวัดอยุธยา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปนเปื้อนของฝุ่นซิลิกาและประเมินการรับสัมผัสฝุ่นซิลิกาเข้าสู่ร่างกายของพนักงานโรงงานผลิตอิฐมอญจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ส่วนแรกเป็นการศึกษาปริมาณความเข้มข้นของฝุ่นขนาดไม่เกิน 10 ไมครอน ซึ่งบริเวณที่ทำการศึกษาแบ่งออกเป็น 3 พื้นที่ ได้แก่ บริเวณพื้นที่กระบวนการเตรียมวัตถุดิบ พื้นที่กระบวนการเผา และพื้นที่กระบวนการเคลียร์เตาเผา โดยใช้เครื่องเก็บตัวอย่างอากาศแบบติดตัวบุคคล (Personal Air Sampling Pump) หลังจากนั้นวิเคราะห์หาปริมาณของฝุ่นและการแยกองค์ประกอบของฝุ่นทั่วไปกับฝุ่นที่มีขนาดไม่เกิน 10 ไมครอน โดยวิธีของ NIOSH 7601 ด้วยเครื่อง UV-Vis Spectrophotometer และประเมินความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการได้รับสัมผัสฝุ่นทางการหายใจโดยใช้แบบสอบถามการประเมินความเสี่ยงโดยวิธี U.S. Environmental Protection Agency โดยกลุ่มตัวอย่างที่ทำการศึกษาเป็นคนงานที่ปฏิบัติงานในโรงงานผลิตอิฐมอญจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในพื้นที่เตรียมวัตถุดิบ พื้นที่เผา และพื้นที่เคลียร์เตาเผา ผลการศึกษาปริมาณความเข้มข้นของฝุ่นซิลิกาจากการเก็บตัวอย่าง พบว่า ในฤดูร้อนพบค่าปริมาณความเข้มข้นของฝุ่นซิลิกามากกว่าฤดูฝน โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.214 มิลลิกรัมต่อลูกบาศก์เมตร และ 0.010 มิลลิกรัมต่อลูกบาศก์เมตร และเมื่อนำข้อมูลมาประเมินความเสี่ยงภัยต่อสุขภาพพบว่าในฤดูร้อนและฤดูฝนคนงานที่ปฏิบัติงานในพื้นที่กระบวนการเตรียมวัตถุดิบมีโอกาสได้รับสัมผัสฝุ่นซิลิกาโดยผ่านทางการหายใจสูงสุด (HQ=1.91, 0.09) และมีความเสี่ยงภัยต่อสุขภาพที่จะก่อให้เกิดอันตรายต่อปอดมากที่สุด