The ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อกิจกรรมทางกาย และกิจกรรมทางกาย ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้เป็นการศึกษาภาคตัดขวาง (cross sectional study) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อกิจกรรมทางกายและระดับกิจกรรมทางกายในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ผู้เข้าร่วมวิจัย ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวนทั้งหมด 151 คน โดยทั้งหมดได้รับการประเมินทัศนคติต่อกิจกรรมทางกาย ด้วยแบบสอบถามทัศนคติต่อกิจกรรมทางกายในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (APAQ) และประเมินระดับกิจกรรมทางกาย ด้วยแบบสอบถามกิจกรรมทางกายระดับโลก (GPAQ) ฉบับภาษาไทย ผลการศึกษา พบว่า ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง มีระดับกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอ (inactive) จำนวน 108 คน ร้อยละ 71.5 และมีระดับกิจกรรมทางกายเพียงพอ (active) จำนวน 43 คน ร้อยละ 28.5 เมื่อเปรียบเทียบทัศนคติต่อกิจกรรมทางกาย พบว่า ผู้ป่วยที่มีกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอมีค่าทัศนคติต่อกิจกรรมทางกายต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) เทียบกับผู้ป่วยที่มีกิจกรรมทางกายเพียงพอ เมื่อศึกษาความสัมพันธ์ พบว่า ผู้ป่วยที่มีระดับกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับทัศนคติเชิงลบต่อกิจกรรมทางกาย r= 0.3 (p<0.05) แต่ไม่พบความสัมพันธ์กับทัศนคติเชิงบวกต่อกิจกรรมทางกาย ส่วนผู้ป่วยที่มีระดับกิจกรรมทางกายเพียงพอไม่มีความสัมพันธ์กับทัศนคติทั้งเชิงบวกและเชิงลบ ดังนั้น การเพิ่มระดับกิจกรรมทางกายในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีระดับกิจกรรมทางกายไม่เพียงพอ ควรมุ่งเน้นให้มีการปรับเปลี่ยนทัศคติต่อกิจกรรมทางกายในโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด โดยการแนะนำประโยชน์ของกิจกรรมทางกายต่ออาการของโรค ควรมีการโน้มน้าว เพิ่มความมั่นใจและหาแนวทางในการจัดการอาการหอบเหนื่อยขณะมีการทำกิจกรรมทางกายให้กับผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง