ความเข้มข้นของคลอไพริฟอสเมตาโบไลท์ในปัสสาวะและพฤติกรรม การใช้คลอไพริฟอสของผู้ประกอบอาชีพรับจ้างฉีดพ่นสารกำจัดศัตรูพืช ในจังหวัดสุพรรณบุรี
DOI:
https://doi.org/10.14456/dcj.2020.44คำสำคัญ:
คลอร์ไพริฟอส, ปัสสาวะ, TCP, ประกอบอาชีพฉีดพ่นสารกำจัดศัตรูพืช, ตัวชี้วัดการสัมผัสทางชีวภาพบทคัดย่อ
TCP (3,5,6-Trichloro-2-pyridinol) ในปัสสาวะ เป็นสารบ่งชี้ทางชีวภาพ (biomarker) ของการรับสัมผัสคลอร์ไพริฟอส ซึ่งเป็นที่ยอมรับทั่วโลก การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบภาพตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเข้มข้นของสาร TCP ในปัสสาวะตอนเช้าวันหลังฉีดคลอร์ไพริฟอส และพฤติกรรมการฉีดพ่นคลอร์ไพริฟอสของผู้ประกอบอาชีพรับจ้างฉีดพ่นสารเคมีกำจัดศัตรูพืช กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 82 คน โดยเก็บตัวอย่างปัสสาวะผู้ประกอบอาชีพฉีดพ่นสารกำจัดศัตรูพืชในเช้าวันหลังฉีดคลอร์ไพริฟอส วิเคราะห์ตัวอย่างปัสสาวะด้วยเครื่อง Gas Chromatograph/Mass Spectrometer: GC/MS ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย และใช้สถิติ Mann Whitney U Test วิเคราะห์ความแตกต่างของระดับความเข้มข้นของสาร TCP ในปัสสาวะ กับพฤติกรรมการฉีดพ่นคลอร์ไพริฟอส การศึกษานี้พบ TCP ในปัสสาวะทุกตัวอย่าง (ร้อยละ 100) มีค่าระหว่าง 15 ถึง 136,716 µg/g creatinine นอกจากนี้พบความแตกต่างของระดับ TCP ในปัสสาวะเช้าวันหลังฉีดพ่นคลอร์ไพริฟอสกับปริมาณเนื้อสารคลอร์ไพริฟอสที่ฉีดพ่น (p<0.001) และพฤติกรรมการยืนใต้ลมขณะฉีดพ่นสารคลอร์ไพริฟอส (p<0.05) โดยสรุปพบว่าปริมาณการรับสัมผัสคลอร์ไพริฟอสเข้าสู่ร่างกายจะเพิ่มสูงขึ้นตามปริมาณเนื้อสารคลอร์ไพริฟอสที่ฉีดพ่น จำนวนครั้งการฉีดพ่น และพฤติกรรมขณะฉีดพ่นคลอร์ไพริฟอส ดังนั้นควรเร่งหาสารทดแทน ร่วมกับการจัดบริการอาชีวอนามัยในหน่วยบริการสาธารณสุขของชุมชน เพื่อให้เกิดการเฝ้าระวังผลกระทบต่อสุขภาพของผู้ประกอบอาชีพรับจ้างฉีดพ่นสารกำจัดศัตรูพืชและเกษตรกรในพื้นที่
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Dwivedi N, Flora SJ. Concomitant exposure to arsenic and organophosphates on tissue oxidative stress in rats. Food Chem Toxicol. 2011;49(5):1152-9.
Office of Agricultural Economics. Quantity and value of pesticide imports 2011-2018 [Internet]. [cited 2019 Oct 24]. Available from: http://www.oae.go.th/view/1/%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%88%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%95/TH-TH. (in Thai)
World Health Organization. WHO recommended classification of pesticides by hazard and guidelines to classification. Geneva: World Health Organization; 2009.
Koshlukova SE, Reed NR. Chlorpyrifos. In: Wexler P, editor. Encyclopedia of Toxicology. 3rd ed. Oxford: Academic Press; 2014. p. 930-4.
Malhotra A, Nair P, Dhawan DK. Efficacy of zinc as a nutritional supplement in ameliorating chlorpyrifos-induced neurotoxicity in rats. J Environ Pathol Toxicol Oncol. 2011;30(3):225-33.
Khokhar JY, Tyndale RF. Rat brain CYP2B-enzymatic activation of chlorpyrifos to the oxon mediates cholinergic neurotoxicity. Toxicol Sci. 2012;126(2):325-35.
Garabrant DH, Aylward LL, Berent S, Chen Q, Timchalk C, Burns CJ, et al. Cholinesterase inhibition in chlorpyrifos workers: Characterization of biomarkers of exposure and response in relation to urinary TCPy. J Expo Sci Environ Epidemiol. 2009;19(7):634-42.
Farahat FM, Ellison CA, Bonner MR, McGarrigle BP, Crane AL, Fenske RA, et al. Biomarkers of chlorpyrifos exposure and effect in Egyptian cotton field workers. Environ Health Perspect. 2011;119(6):801-6.
Khan K, Ismail AA, Abdel Rasoul G, Bonner MR, Lasarev MR, Hendy O, et al. Longitudinal assessment of chlorpyrifos exposure and self-reported neurological symptoms in adolescent pesticide applicators. BMJ Open. 2014;4(3):e004177.
Eaton DL, Daroff RB, Autrup H, Bridges J, Buffler P, Costa LG, et al. Review of the toxicology of chlorpyrifos with an emphasis on human exposure and neurodevelopment. Crit Rev Toxicol. 2008;38 Suppl 2:1-125.
Sunaga M, Yoshida M, Hara I. Metabolism and urinary excretion of chlorpyrifos in rats. Nihon Eiseigaku zasshi. 1989;43(6):1124-9.
Meuling WJ, Ravensberg LC, Roza L, Van Hemmen JJ. Dermal absorption of chlorpyrifos in human volunteers. Int Arch Occup Environ Health. 2005;78(1):44-50.
Phung DT, Connell D, Miller G, Hodge M, Patel R, Cheng R, et al. Biological monitoring of chlorpyrifos exposure to rice farmers in Vietnam. Chemosphere. 2012;87(4):294-300.
Aponso GLM. Exposure and health risk assessment for farmers occupationally exposed to chlorpyrifos in Sri Lanka and drinking water and house dust analysis for chlorpyrifos [master’s thesis]. USA: Oregon State University; 2002.
Alexander BH, Burns CJ, Bartels MJ, Acquavella JF, Mandel JS, Gustin C, et al. Chlorpyrifos exposure in farm families: Results from the farm family exposure study. J Expo Sci Environ Epidemiol. 2006;16(5):447-56.
Atabila A, Phung DT, Sadler R, Connell D, Chu C. Comparative evaluation of chlorpyrifos exposure estimates from whole-body dermal dosimetry and urinary trichloro-2-pyridinol (TCP) methods. Ecotoxicol Environ Saf. 2019;172:439-43.
Barr DB, Angerer J. Potential uses of biomonitoring data: a case study using the organophosphorus pesticides chlorpyrifos and malathion. Environ Health Perspect. 2006;114(11):1763-9.
Singleton ST, Lein PJ, Dadson OA, McGarrigle BP, Farahat FM, Farahat T, et al. Longitudinal assessment of occupational exposures to the organophosphorous insecticides chlorpyrifos and profenofos in Egyptian cotton field workers. Int J Hyg Environ Health. 2015;218(2):203-11.
Callahan CL, Hamad LA, Olson JR, Ismail AA, Abdel-Rasoul G, Hendy O, et al. Longitudinal assessment of occupational determinants of chlorpyrifos exposure in adolescent pesticide workers in Egypt. Int J Hyg Environ Health. 2017;220(8):1356-62.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารควบคุมโรค ถือว่าเป็นผลงานทางวิชาการหรือการวิจัย และวิเคราะห์ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของกรมควบคุมโรค ประเทศไทย หรือกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนจำต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน
